Archive for آوریل, 2008
پاینده ایران
گردهمایی سازمان جوانان حزب پان ايرانيست در برابر سفارت امارات
همه ایران پرستان را به شرکت در این گردهمایی و اعتراض به یاوه گویی های امارات فرا می خوانیم
۱۰ اردی بهشت
ملت بزرگ ایران;پيرو پيام ها و اعلاميه هاي پيشين و ايجاب ضرورت هاي ملي و نيز بروز و ظهور حركتهاي خودجوش مردمي در دفاع از تماميت ارضي كه نشان دهنده ي پرواي جامعه مدني به منافع ملي و سرزميني و درك اين امر خطير است و بالا گرفتن درخواستهاي عمومي از حزب پان ايرانيست كه خواهان نمايش و ظهور حركتهاي مردمي در قالب رسمي بودند,سازمان جوانان حزب پان ايرانيست ساعت 11,روز سه شنبه,10 ارديبهشت 1387مصادف با روز ملي خليج فارس _ و عمليات بيت المقدس _ را براي تجمع اعتراض آميز خود در مقابل سفارتخانه ي دولت امارات ,جهت پاسخ به اقدامات موهن كشورهاي عربي نسبت به تماميت ارضي ايران,اعلام داشته و همه افراد جامعه ي بزرگ ايراني را براي شركت در اين تجمع اعتراضي فرا مي خواند .
سازمان جوانان حزب پان ايرانيست همچنين از همه ي گروهها ,احزاب ,سازمانهاو NGOها و… مي خواهد با توجه به اقتضائات زمان با صدور فراخوان هايي براي تجمع ,روز10 ارديبهشت را به روز نمايش اراده ي ملي در دفاع از تماميت ارضي و سرزميني تبديل كنند.
پاينده ايران
سازمان جوانان حزب پان ايرانيست
22/1/1387 خورشيدي
بازتاب این فراخوان در تارنماهای خبری
آژانس خبری ایران پرس نیوز
ایران ب ب ب
تبریز نیوز
آوریل 12th, 2008
پاینده ایران
الاهه بقراط
جمهوری اسلامی در تلاش است تا با تحمیل شرایط خود و از طریق روابط پنهان و آشکار و به کار گرفتن دلالانی که برای رعایت منافع خود و هم چنین منافع آن دو طرف باید به ساز هر دو طرف نیز برقصند، همان نقشی را در ساخت و پاخت با «شیطان بزرگ» بر عهده گیرد که زمانی زمامداران و هوادارانش رژیم پیشین را به آن متهم می کردند: ژاندارم منطقه! مشکل اما اینجاست که رژیم ایران «اختلال» را «اقتدار» می شمارد و بر این گمان است با «اختلال» و دامن زدن به بی ثباتی منطقه می تواند «اقتدار» خود را بر کشورهای همسایه اعمال کند و از غرب و آمریکا امتیاز بگیرد. این موقعیت که بیشتر راهزنی سر گردنه را تداعی می کند، هر نامی داشته باشد، قطعا ژاندارمی منطقه نیست.
*****
رژیم شاه را «روشنفکران» و مخالفانش به تحقیر «ژاندارم منطقه» می نامیدند. این عنوان در عین حال بیانگر وابستگی رژیم پیشین به «امپریالیسم جهانی به سرکردگی امپریالیسم آمریکا» نیز می بود. بر این اساس «ثبات» امری نکوهیده و به سود «امپریالیسم جهانخوار» به شمار می رفت. برای ضربه زدن به امپریالیسم باید این ثبات در هم می ریخت. و ریخت. امروز پس از تجربه چندین جنگ و درگیریهای مداومی که چیزی جز نتیجه بر هم ریختن آن «ثبات» نیست، جمهوری اسلامی در تلاش است تا با تحمیل شرایط خود و از طریق روابط پنهان و آشکار و به کار گرفتن دلالانی که برای رعایت منافع خود و هم چنین منافع آن دو طرف باید به ساز هر دو طرف نیز برقصند، همان نقشی را در ساخت و پاخت با «شیطان بزرگ» بر عهده گیرد که زمانی زمامداران و هوادارانش رژیم پیشین را به آن متهم می کردند: ژاندارم منطقه!
(بیشتر…)
آوریل 9th, 2008
پاینده ایران
سیری در آثار مورخ برجستۀ انقلاب مشروطه ایران، دکتر فریدون آدمیت
حمید اکبری
در تاریخ تحولات اجتماعی و سیاسی ایران، انقلاب مشروطیت برخوردار از جایگاه بزرگ بی همتاست. پرسش این است که اهمیت مشروطیت از کجا ناشی می شود و چه معنایی در مشروطیت نهفته است که باعث جلوه ابدی آن خواهد بود؟ کدامیک از حوادث و آثار گوناگون مشروطیت رمز و راز ماندگاری آن به شمار می روند: خیزش مردم برای دستیابی به عدالتخانه؟ صدور فرمان مشروطیت به وسیله مظفرالدین شاه؟ استقرار دموکراسی نوپا در چارچوب حکومت مشروطه؟ رویارویی اندیشه وران روشنفکر با متحجرین خشک اندیش مذهبی؟ تلاش و تفوق آغازین در جدایی دین از حکومت؟ یورش محمد علی شاه به مجلس و پی آمدش، که به عزل او از پادشاهی منجر شد؟ مقاومت حماسی ستارخان و باقرخان در محله امیرخیز تبریز و سپس نبرد ملی آذربایجانی ها در کنار ایلات و عشایر برای در هم شکستن استبداد صغیر؟ مشارکت زنان در انقلاب مشروطیت؟ طرح لوایح مترقی برای اصلاحات اجتماعی و سیاسی در دوره اول تقنینیه؟
(بیشتر…)
آوریل 8th, 2008
روز دهم يا يازدهم نوروز بود كه سرور مهين ارجمند در برنامه ي دكتر فروتن در شبكه پارس حضور يافت و در آغاز بيانات خود گفت هنگاميكه براي شادباش گفتن نوروز با سرور محسن پزشكپور تماس تلفني گرفته است سرور در حالي كه در بستر بيماري بوده و بر اثر سكته مغزي بخش اعظمي از نيروي خود را از دست داده در پاسخ به احوال پرسشي شان گفته اند : تا زماني كه بتوانم پاينده ايران بگويم حالم خوب است.به يقين بيماري اين مرد بزرگ نير براي بسياري از ما آموزه اي است سرشار از وطن پرستي! چند نفر از در بستر بيماري مي توانيم به فكر ديگران باشيم.در انديشه ي ميهن باشيم و درد ايران و ملتش را داشته باشيم؟ آري ! ناسيوناليست ايراني چنين است.
در روز ۱۲ فروردين با يكي از دوستان تصميم گرفتيم ويدئويي براي پندار ـ اين مرد بزرگ و آرمانخواه بسازيم ـ هر چند شناساندن محسن پزشكپور و درك هستي وي كاري آساني نيست وليكن به اندازه ي كوزه ي وجود مان تلاش كرديم تا جايي كه مي توانيم شمه اي ميهن پرستي اين رادمرد را به نمايش گذاريم.
تقديم به سرور آرمانخواه محسن پزشكپور :
براي دانلود كردن كليك كنيد : ۶ مگابايت
سه ویدئوی دیگر هم برای دوستان و سروران میهن پرست تهیه کرده ایم که از لینک های زیر قابل دانلود شدن هستند( سروران دقت داشته باشند که شبکه پشتبان شبکه گاهی با مشکل روبرو می شود.در این صورت درخواست خود را پسین تکرار کنید)
چو ایران نباشد تن من مباد ۵ مگابایت
یادواره ی میهن پرستان ۳ مگابایت
پان ایرانیسم!گاه پیروزیست ۵ مگابایت.
با سپاس از پان ایرانیست های تبریز در پایگاه فرمان آریا برای تهیه این نماهنگ ها
آوریل 6th, 2008
به نام خداوند ایران زمین
ایرانی نژادها در چین
به كوشش سرور مهرداد
گستره نژادی و فرهنگی ایران تنها محدود به مرزهای جغرافیایی ایران کنونی و حتا آنسوتر نیست و هم تبارهای ایرانی در گستره ای بسیار دورتر از ایران کنونی با دشواری های فراوان به زندگی خود ادامه می دهند.از جمله اینان گروهی از باشندگان(ساکنان) ایرانی تبار پارسی گوی بخش های باختری(غربی) چین هستند.
گرچه روابط تاریخی، سیاسی، فرهنگی همواره بین ایران و چین وجود داشته و گاه برخوردهایی نظامی در درازای تاریخ رخ داده است اما آن چه که به آن می پردازیم زندگی گروهی از ایرانیان است که در استان “سین کیانگ” چین زندگی می کنند. بخش باختری چین با تاجیکستان،افغانستان،کشمیر(هند و پاکستان)،قرقیزستان و قزاقستان هم مرز است و بخش سین کیانگ بیشترین مرز را با تاجیکستان و افغانستان دارد. بیشتر مردم این استان مسلمان هستند و فرهنگ و آیین های ایرانی هنوز در آنجا رواج بسیار دارد و گروهی زیادی از مردم به زبان پارسی سخن می گویند و زیر فشارهای سنگین حکومت کمونیستی دلبستگی فراوانی به فرهنگ خود داشته و تلاش زیادی برای پاسداشت آنچه از نیاکانشان به ایشان رسیده است ،دارند.
آنچه که در زیر می آید چکیده ای از جستار آقای قادربایف از انستیتوی خاور شناسی آکادمی علوم روس است.بایسته است یادآوی شود بیشتر این گزارش ها متعلق به واپسین سال های سده ی نوزدهم و آغاز سده ی بیستم می باشد و همچنین گمان می رود که حاکمیت کمونیستی چین آمارها و گزارش های دقیقی نسبت به این بخش و فرهنگ ایرانی مردمان آن سامان ارایه نمی دهد و این آمارها و گزارش ها مربوط به سال های بسیار دور است(نزدیک به سد سال پیش که روش های آمارگیری امروزی رایج نبوده و گزارشگران به صورت ابتدایی و با حدس و گمان به گردآوری داده ها پرداخته اند) .بایسته است که هم میهنان و دوست داران فرهنگ وتمدن کهن و درخشان ایران زمین با تیزنگری این نوشتار را بخوانند تا نسبت به وابستگان فرهنگی و نژادی خویش که ما پان ایرانیست ها پیاپی از آن سخن گفته و در پی نزدیکی آنها هستیم آشنا گردیده و اگر در این زمینه داده هایی دارند ما را نیز آگاه سازند.
زبان فارسی نه تنها زبان فرهنگی بلکه زبان دینی نیز بود و بر زبان عربی برتری داشته و همچنان دارد و اثر آنچنان زیادی از زبان عربی در آن منطه دیده نمی شود.آثار این نفوذ بسیار آشکار است . برای نمونه بخش ضمیمه ی فرهنگ واژه های زبان اُیغور کنونی ، از زبان فارسی اقتباس شده است که انتقال دهندگان آن از گروه های غیر چینی منطقه خود مختار سین کیانگ– اُیغور هستند.
***
جمعیت ایرانی – چینی در جمهوری خلق چین به شکل گسترده ای با اقوام پامیری شناسانده می شود. “ساری کول سام“ها، “واهان سام“ها ، “عِنیا“ها،” پاهپو“ها،“تاجیک“ها، نژادهای باستانی بومی در منطقه چین، واقع در بخش خاوری(شرقی) آسیای میانه اند.هم اکنون آنها در جنوب باختری منطقه خود مختار “سین کیانگ“ در جمهوری خلق چین و در جوار کوههای “پامیر” و “تیان شان” روزگار می گذرانند. تا آنجا که پردازشِ داده های مردم شناسی،تاریخی و زبان شناسی به ما اجازه می دهد ساکنان تیره های خاوریِ نژادِ ایرانی، هزاره نخست پیش از میلاد(بیش از سه هزار سال پیش)در این بخش ساکن شده و تا سده ی چهارم هجری خورشیدی، ایرانی زبان بودند. “اُیغورها” با یورش به این بخش، زبان ترکی را به آنها تحمیل نمودند. پس از فروپاشی حکومت طایفه ای شان در “آرخون مغولستان“(سال 218 خورشیدی) مجبور به کوچ شده و در دهه های پس از فروپاشی، به این بخش یورش های سنگینی بردند.اُیغورها پس از زدوخوردها و جنگ های خونین فراوان، گروه های ایرانی را در خود حل کرده و زبان خود را به آنان تحمیل نمودند اما خود ایشان نیز با پذیرش فرهنگ و تمدن اقوم ایرانی که بسیار پیش از آنان از باشندگان(ساکنین) آنجا بودند دستخوش دگرگونی های فرهنگی و زبانی ژرفی شدند.
در زمان شاهنشاهی ساسانیان مهاجرت گروهی از سُغدیان ایرانی زبان به خاور(شرق) و چین آغاز شد، در ساحل جنوبی دریاچه “لاب نور“، در مسیر جاده ابریشم چهار شهر بنیان نهاده شد که در میان آنها شهرهای پرآوازه ی “پوتایوچِن” و“اِنگور” قرار دارد. گروه های پرجمعیت سغدی در درون چین و در پایتخت های آن “چان آنی” و “لویان” نیز بودند. تعداد زیادی از سغدیان در این کشور به قله های نیرومندی و قدرت ،دارایی و پرآوازگی رسیدند و در تاریخ فرهنگ چین زمان“یوآن” و زمان “تان“در سده های نخست تا پنجم هجری خورشیدی نفوذ درخور توجهی یافتند.در زمان چیرگی مغول های غارتگر وتمدن سوز در چین ،زبان فارسی همراه زبان های مغولی و چینی زبان رسمی چین شد.
بخش سین کیانگ– اُیغور در جمهوری خلق چین نیز خود بر اثر نفوذ آیین های ایرانی بوجود آمد زیرا در خاور جهان اسلام که این منطقه نیز بخشی از آن بود زبان فارسی نه تنها زبان فرهنگی بلکه زبان دینی نیز بود و بر زبان عربی برتری داشته و همچنان دارد و اثر آنچنان زیادی از زبان عربی در آن منطه دیده نمی شود.آثار این نفوذ بسیار آشکار است . برای نمونه بخش ضمیمه ی فرهنگ واژه های زبان اُیغور کنونی ، از زبان فارسی اقتباس شده است که انتقال دهندگان آن از گروه های غیر چینی منطقه خود مختار سین کیانگ– اُیغور هستند.
“ساری کول“ها با اصالت ایرانی، یگانه ملیت پامیری هستند که فقط در محدوده ی سرزمین چین زندگی می کرده اند. آنها در راستای رودخانه ی ساری کول (تاشکورخان) اقامت گزیدند.گزارشی از پژوهش های علمی ابتدایی درباره آنها در پایان سده ی نوزدهم میلادی به دست آمده و بر پایه این گزارش ها کار اصلی آنها کشاورزی در بلندی های کوهساران ،پرورش اسب، گاو، گوسفند، شتر و بز بوده است. امروزه تعداد آنها را تا بیش از 20.000 نفر تخمین زده اند. تاجیک ها نیز در “ساری کول” زندگی می کنند و شیعه اسماعیلی هستند.همچنین در منطقه خود مختار سین کیانگ– اُیغور بیش از 5000 “واهانس” ایرانی نژاد در همسایگی مرزهای چین و تاجیکستان و افغانستان زندگی می کنند.آنها نیز شیعه اسماعیلی اند و دامداران بلندی های کوهساران و پرورش دهندگان گوسفند هستند.بر اساس گزارش هایی از سده ی نوزدهم گروه دیگری از ایرانی زبان ها به نام“پاهپو” در کوه های جنوب باختری “کاشغاری“(کاشغَر) زندگی می کردند که آنها نیز از دیدگاه نظام زندگی به “ساری کول“ها و “واهانس“ها نزدیک اند.در آغاز سده ی بیستم میلادی تعداد آنهارا بیش از 8.000 تخمین زده اند اما هم اکنون آمار روشنی از آنها وجود ندارد.
“عِنیا“ها گروه دیگر ایرانی از زبانان هستند و جمعیت بخش جنوبی “تیان– شان” و گذرگاه های “خوکان” را تشکیل می دهند که اُیغورها آنها را “آدال” سدا می زنند. شوربختانه آماری در مورد تعداد این جمعیت وجود ندارد.بنابر باورشان ،نیاکان آنها از زمانی که از ایران به آنجا کوچ کرده اند همواره به کشاورزی،باغداری،دامپروری و صنایع دستی مشغول بوده اند.گزارش هایی وجود دارد که اینان نیز خود را از فزندان شیعیان ایرانی( احتمالاً اسماعیلیه) می دانند.
بر پایه گزارش های رسمی حکومت جمهوری خلق چین گروه ایرانی زبانان از نژاد تاجیک هستند.جمعیت کلی این به اصطلاح تاجیک ها(که احتمالاً از گروه های گوناگون نژادی ایرانی هستند و حکومت کمونیستی همه آنها را تاجیک می نامد)در واپسین آمارها بیش از 60.000 نفر برشمرده شده است و در چارچوب جمهوری خلق چین خودمختاری ملی در گستره ی خودمختاری “تاشکورخان – تاجیکی” به آنها واگزار شده است.
به امید یگانگی همه ی سرزمین ها، اقوام و وابستگان فرهنگی و نژادی ایران زمین
پاینده ایران
مهرداد
آوریل 3rd, 2008
به نام خداوند جان و خرد
پاینده ایران
سازمان جوانان حزب پان ایرانیست جهت گیری و بیانیه پایانی اجلاس سران اتحادیه عرب را که در آن ادعاهای واهی امارات در قبال تمامیت ارضی ایران تکرار شده (كليك كنيد) به شدت محکوم و آن را مصداق بارز اقدام علیه امنیت و صلح جهانی و منطقه ای قلمداد کرده و نسبت به عواقب وخیم آن هشدار می دهد.
جهان به اصطلاح عرب و هر جهان واقعی یا کذایی دیگری میبا یست بدانند;انگشت هاي شومي كه به سمت تماميت ارضي ايران اشاره رود با اراده ملت ايران قطع خواهد شد.
با مشاهده چنين رفتارهاي نامسالمت آميز و نيت هاي تجاوزطلبانه بديهي است كه از سوي سازمان جوانان حزب پان ايرانيست در راستاي مواضع اعلاميه پيشين اقدامات مقتضي به منصه ظهور خواهد رسيد.
شامگاه ۱۱ فروردين ۱۳۸۷
بازتاب اين بيانيه در تارنماي خبري كوروش نيوز
به مناسبت درگذشت فريدون آدميت – نوشتاري از تارنماي حماسه چالدران
آوریل 2nd, 2008
Next Posts