آقایان، لطفا از جانب ما سخن نگویید!
“عربها در ایران چه میخواهند؟“
انتشار متن سخنرانی آقای یوسف عزیزی بنی طرف در پارلمان فرانسه با عنوان “عربها در ایران چه میخواهند” و خواندن مطالب طرح شده به عنوان مطالبات “ملت عرب” ایران ، به عنوان یک شهروند عرب ایرانی که از سواد خواندن و نوشتن بهره می‌برم بر آن داشت که نقدی بر آن نوشته و نکات مبهم، نا گفته و خلاف واقعی که در آن متن موجود است و با خواست بسیاری از هموطنان عربمان مغایر و متضاد است اشاره‌ای کرده و قضاوت را به خوانندگان وامیگذارم.
ایشان در ابتدا جمعیت اعراب را ۶ تا ۸ در صد جمعیت ایران اعلام مینمایند که این خلاف واقع است. با حساب ایشان جمعیت اعراب ایران بیش حدود ۵.۳ میلیون در برابر ۷۵ میلیون جمعیت کلّ ایران است، در صورتی که کلّ جمعیت استان خوزستان کمی بیش از ۴.۵ میلیون است( سر شماری سال ۱۳۹۰، منبع ویکیپدیا). سپس با پرشی به طول چند قرن از روی تاریخ خبر از تشکیل “کشور مستقل عربستان” از سوی ال مشعشع در قرن ۱۵ میلادی میدهد و به عنوان نویسنده و پژوهشگری که تاریخ اعراب ایران را به نیکی میداند، خود را نیازمند دادن هیچ گونه توضیحی به مخاطب خود در مورد وضیعت زندگی نیاکان ما در سرزمینی که در آن ریشه ژرف و کهنی دارند نمی‌بیند و به نام قبلی “آن سرزمین” که موطن اجداد ما بوده قبل از آن دولت مشعشع نیز اشاره‌ای هرچند گذرا نمیکند.
کاش برای آگاهی مخاطبان چگونگی تشکیل “اولین دولت مستقل عربستان” را که با فریب و ریاکاری(ادعای مهدویت و سو استفاده از جنگ شیعه- سنی و ضعف دولت مرکزی که خود نیز درگیر نبردی ایدئولوژیک با امپراطوری عثمانی بود) شروع و با جنایت، خیانت و ستم به مدت ۸۰ سال ادامه یافت را تشریح و وضع زندگی اجدادمان را در آن روزها برای نسل جوانی که تشنه دانستن گذشته خود است به تصویر می‌کشید(منبع ویکیپدیا، مشعشعیان(
سپس این پرانتز ۸۰ ساله به عنوان یک مبدأ تاریخی فرض و به کرات مورد استفاده می‌گیرد.
در ادامه با پرشی ۵۰۰ ساله بر فراز تاریخ میرسیم به سال ۱۹۲۵ میلادی که به گفته سخنران گرامی: رضا شاه “شیخ خزعل” آخرین حاکم عرب خوزستان را سرنگون کرد و از آن به عنوان “پایان حاکمیت سیاسی اعراب و سرآغاز ستم ملی علیه مردم عرب” یاد میکند، ستمی که شامل: ستم نژادی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و زبانی است.
از سخنران گرامی انتظار میرفت پس از عبور شتابان از سرفصل حکومت اعراب بر خوزستان(مشعشعیان) که به گمان نگارنده عدم وجود برگی درخشان در آن است، از فصل پایانی این تاریخ که با سقوط شیخ خزعل به پایان رسید(با توجه به نزدیکی تاریخی) به صورت گسترده تری سخن به میان می‌آمد. اما دریغ….
کاش جناب سخنران برای مخاطبان تشریح میکرد که “شیخ جابر خان نصرت الملک” پدر گرامی شیخ خزعل که سر در آخور دربار قاجار داشت، در زمان فترت دولت مرکزی به دلیل شکست ایران از انگلیس در خرمشهر با پشت کردن به ولینعمت پیشین دلا به دلدار جدید سپرد و تحت الحمایه‌ی “دولت فخیمه” قرار گرفت.
کاش در شناساندن “شیخ خزعل” یا همان ” نصرت الملک”، “معز السلطنه”، “سردار اقدس، “سردار ارفع” که با خیانت، توطئه و برادر کشی و تکیه به حمایت “دولت فخیمه” به تاج و تخت رسید و همزمان با تهران و لندن( برای حفظ قدرت و نه حقوق مردم عرب) نرد عشق میباخت، به نسل جوان عرب تلاش اندکی مینمودید. شیخی که با سربریدن شیوخ عشایر و قبائل دیگر به حیات ننگین خود ادامه داد. کاش میزان دارائیهای این شیخ قهرمان را نیز بیان مینمود تا بتوان آن را با میزان دارایی‌های رضا “شاه” که متهم به مال اندوزی بود و شهروندان عادی عرب آن دوره مقایسه و میزان “خلقیت” او را سنجید.) منبع ویکیپدیا، شیخ خزعل(
کاش سخنران گرامی در کنار بر شمردن ستمهای فراوانی که بر “خلق عرب” روا داشته شده، از توسعه چشمگیر اقتصادی و رشد جامعه شهری استان و نرخ منفی بیکاری که متاثر از کشف نفت و افزایش بهای آن در دهه ۷۰ میلادی بود، افزایش میزان سواد، آموزش اجباری زبان عربی در دوره اول متوسطه و دوره کامل رشته ادبی، وجود کرسی زبان و ادبیات عرب در دانشکده حقوق دانشگاه جندی شاپور و مهمتر از همه اینها زندگی مسالمت آمیز :عرب، بختیاری، لٔر، شوشتری، دزفولی، بهبهانی، عرب کمری، قنواتی و کردونی، بهبهانی و زیدونی، آسوری و ارمنی و کلیمی در کنار دیگر هموطنانی که بیشتر به دلایل اقتصادی به آنجا روی آورده اند در زیر سقفی از مهربانی به نام خوزستان نیز نگاهی گذرا میکردند. استانی که مردمش سفره مهر خود را به روی دیگر هموطنانشان فارغ از قومیت، زبان و مذهب گشوده اند و در یک قرن اخیر نان آور سفره ایران بوده اند و به آن افتخار میکنند.
در مورد شیعه مذهب بودن اعراب نیز لازم است تذکر دهم که جناب بنی طرف بخوبی آگاه است که بر اثر سیاست‌های حکومت اسلامی ، مذهب گریزی در طول ۳۳ سال گذشته شتاب هولناکی یافته که در خوزستان این امر به صورت “سنی گرایی” به عنوان سلاحی جهت مبارزه با ایدئولوژی حکومتی مورد استفاده قرار گرفته و با سو استفاده و سرمایه گذاری کشورهایی که درگیر این جنگ ایدئولوژیک به جمهوری اسلامی هستند شدت بیشتری یافته است و کارشناسان امنیتی جمهوری اسلامی علیرغم اشارهِ و اعلام نگرانی برای مقابله با آن برنامه مشخص و رغبت جدی ندارد. به همین دلیل در حال حاضر تخمین میزان دقیق اعراب شیعه مذهب ایران بسیار سخت است.
ادامه سخن مربوط به آغاز “مبارزات آزادیبخش عربستان در ۱۹۵۸ ” با هدف “استقلال عربستان” است که در دهه ۷۰ با تغییر “استراتژی و تاکتیک” اهداف و شعارهای جنبش (با تأثیر از جنبش‌های چپگرا) موضوع استقلال خواهی را به کنار نهاده و با خزیدن به زیر عبای “خمینی” خواهان “راه حل ملی در چهارچوب ایران” برای حل مشکلات “خلق عرب” شدند
کاش سخنران ارجمند کمی هم در مورد میزان دارائیهای “خاندان آل شبیر خاقانی” که از ملاکین سرشناس خرمشهر هستند و نقش “برجسته” ایشان در آن انقلاب “شکوهمند” و پاداش آن برجستگی و سرنوشت وی که روزی یار و ملازم “خمینی” در نجف و تامین کننده بخشی از هزینه‌های مالی انقلاب و بازوی نظامی او در خوزستان بود برای جوانان نسل امروز و جویندگان حقیقت سخن میگفت
از مرگ تحقیر آمیز وی در حصر و تبعید در کوچه‌های تنگ و تاریک شهر “قم” و تشییع جنازه‌ای که فقط با حضور تعداد اندکی از فرزندانش در قم انجام شد. در سکوت و فترت کامل “حامیان خلق” که در انتظار رهبر معنوی دیگر و فرصتی دیگر بوده و هستند
آیا شما نیز متوجه تشابهات عجیب این ۳ سرفصل تاریخ مبارزاتی خلقی را که بوی فرصت طلبی ناشی از استشمام بوی کباب میدهد شده اید؟
اوج سخنان ایشان گلایه از فرهنگ و ادبیات نژادپرستانه‌ای دارد که ریشه در “تاریخ و جغرافیا”ی ایران دارد و هدف اول آن نیز “عربها” هستند که روزانه آماج حملات ایرانیان هستند.
جناب سخنران به خوبی آگاهند که مخاطب اصلی ادبیات تولیدی هنرمندان و نویسندگان ایرانی “اعراب حجاز” است و در پاسخ دیوانهای قطوری است که در وصف و تمجید “قادسیه و سرداران آن” و تحقیر “فرس المجوس” سروده شده و بهترین گواه آن را امروز در قالب نامگذاری خیابان‌های اصلی، میادین، شاهراهها، فرودگاه، کتابخانه، باشگاه‌های ورزشی، مراکز خرید، مراکز فرهنگی و آموزشی، دانشگاهها در پایتخت و تمامی شهرهای “همه” کشورهای عربی و اسلامی با آن نامها به منظور حفظ آن میراث میتوان دید. نه هموطنان نجیب، شریف و دلیری که (بر خلاف برخی که با اندیشه حفظ یا کسب قدرت یا هر دو، در بزنگاه‌های تاریخی منافع شخصی را بر منافع ملی/قومی ترجیح داده و به دنبال بوی کباب روان گشته و در نهایت خود نیز کباب شدند )در گذرگاه تاریخ با اهدای بهترین فرزندان خود از خاک، مال و ناموس خود دفاع کردند و گواه آن گورستانهای خوزستان است که بهترین فرزندان آن سرزمین را در آغوش خود دارد.
امیدوارم ایشان یک بار دیگر متن خواستهای ۱۲ ماده‌ای “خلق عرب” را که ایشان افتخار سخنگویی آن را داشتند مرور کنند و واژه‌ای به جز “نژادپرستی” در تعریف بند سوم و هشتم آن در حد فهم “عوام”ارائه کنند.
دلیل اصلی ریزش در بدنه اصلی “خلق عرب” ارائه این برنامه در کنار ظهور “نقابداران چفیه پوش” مسلحی بود که در قالب “لجان الشعبی” ظاهر شدند و باعث گریز طبقه متوسط تحصیلکرده و جوانان شد، موضوعی که در آن برهه برای کرسی نشینان بی اهمیت بود و هیچگاه آن را درک نکردند.
ادبیات استفاده شده در تهیه و تنظیم آن متن ۱۲ ماده‌ای بی اختیار مرا به یاد سخنان “فیلیپ خلیل” نویسنده و پژوهشگر عرب انداخت که سخنران در کتاب ” قبایل و عشایر عرب خوزستان” در صفحه ۱۵ آن را چنین بیان میکند: عرب در عین مساوات جویی اشراف منش نیز هست. خویشتن را چنان میبیند که گویی اشرف خلایق است. قوم عرب به نظر او برجسته‌ترین و شایسته‌ترین اقوام جهان است.
شاید همین تعبیر برای ترجمه دیگر بندهای آن “خواستها” بخصوص بندهای ۴،۵ و ۱۰ آن کافی باشد.
مقایسه این “وعده ها” که مورد تأیید رهبر معنوی “نمایندگان خلق” بود با “وعده ها”ی آزادی، برابری، دموکراسی و حقوق برابر که رهبر معنوی انقلاب ایران پیش از به دست گرفتن قدرت در پاریس و دیدن آنچه که تا به امروز بر ایران و ایرانی میرود، میتوان به سادگی فهمید نمایندگانی که با شعار نابرابری برای مردم استانی که با گوناگونی جمیتی خود “ایرانی کوچک” را تصویر میکنند، چه آینده روشنی برای آنان تدارک می‌دیدند.
آن “درخواست نامه” را دوباره و چند باره بخوانید و ادبیات آنرا با ادبیات امروز خود بسنجید. حدود بیش از ۱/۳ جمعیت استان خوزستان را هموطنان غیر عربمان شامل لرها(اندیمشک تا شوش، دزفولی ها، شوشتری ها، بختیاری ها، بهبهانی ها، مسیحیان و کلیمیان هستند. بخشی از آنها هم شامل عرب کمری ها، قنواتی‌ها و کردونی‌ها هستند که اصالت خونی آنها هم مورد تأیید نیست تشکیل میدهند(. در کنار این ساکنین بومی، مهاجرین اقتصادی که چندین نسل است در استان زندگی میکنند و فرزندان آنها(بدون دریافت سهمی از نفت) خود را بیشتر خوزستانی میدانند تا اصفهانی، یزدی یا کرد و خراسانی. از میان اعراب خوزستان هم که شما تریبون سخنگوییشان را در دست دارید، بسیارند که مانند شما فکر نمیکنند و میدانند که برای دستیابی به یک زندگی آبرومندانه در آرامش، امنیت، حق شهروندی برابر و حق مشارکت در تمام عرصه‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی نیازی به اختراع دوباره چرخ ندارند. شما در حالی به نمایندگی از جانب “خلق عرب” طرح فدرالیسم را مناسب‌ترین راه برای آیند ایران و خوزستان پیشنهاد میکنید که در جای جای نطق گرمتان حس شدید “نوستالژی حکومت شیخ خزعل” موج میزند و حدود و اختیارات آن را با اختیارت حکومت خودمختار کردستان عراق مقایسه نموده‌ا‌ید. اما هیچگونه توضیحی در مورد فساد گسترده دولتی مافیای حاکم در کردستان عراق که(علیرغم بهبود نسبی وضع اقتصادی مردم) درست مثل برادران قاچاقچی خودمان همه شاهرگ‌های اقتصادی،سیاسی و نظامی آن منطقه را در قبضه گرفته و پترودولارهای فراوانی را در راه حفظ و گسترش قدرت و توسعه نفوذ خود منطقه با رویای برپایی “کردستان بزرگ” به پایتختی اربیل خرج میکنند. در کنار آن ولخرجی‌های دیگر کشورهای عرب منطقه که از تحریکات و دخالت‌های تهران در آن کشورها به جان آمده و قصد مقابله به مثل دارند را به حساب دلسوزی و پشتیبانی از حقوق از دست رفته خلق عرب ایران نگذارید. دلار های اهدایی آنها به برخی از این گروهها ( که از اعلام آن نیز ابایی ندارند) نه از حبّ علی که از بغض معاویه است.
کاش سخنگوی ارجمند در تجلیل از مبارزان راه آزادی “خلق عرب” یادی هم از همرزم دربندشان آقای عبدالله المنصوری که در سال ۲۰۰۶ در تله ماموران امنیتی جمهوری اسلامی افتاد و به سوریه رفت و بلافاصله توسط ماموران سوری(بدون اینکه جرمی مرتکب شده باشد) بازداشت و به ایران تحویل داده شد و اقدامات اعتراضی تشکیلاتشان به دولت جنایتکار سوریه که متهم اصلی این اقدام خلاف عرف بین المللی بود میکردند. اما افسوس….
اعراب ایران برابری طلبند و نه برتری طلب و تمامیت خواه
من هم با شما هم عقیده‌ام که قبل از انقلاب اعراب ایران در استان خوزستان با قانونی نانوشته برای فعالیت سیاسی(مانند اکثریت مردم ایران) محدودیت داشتند که متاثر از فضای جنگ سرد و موقعیت حساس سوق الجیشی آن بود. رشد نخبگان عرب در پست‌ها و مناسب دولتی و نظامی (به همان دلیل یا بهانه) محدود و مشروط بود. اما در همان فضا امکان رشد و شکوفایی برابر در فضای آموزشی، علمی و اقتصادی استان برای همه از جمله اعراب فراهم بود و دانش آموختگان و سرمایه داران فراوان هم نسل شما بهترین شاهد این مدعایند.
آنچه امروز رنج و درد مردم خوزستان از جمله خویشان و نزدیکان عرب من را دوچندان میکند، فقر سیاه و عریانی است که تا مغز استخوان مردم را می‌ساید و آنچه ادامه راه را برایشان ممکن میسازد عشق به خوزستان علیرغم زخم‌های چرکین یادگار جنگش و آلودگی هوا و گرمای طاقت فرسایش به خاطر قلب‌های پاک و بیریای ساکنانش است که حتی فقر و فاقه را نیز با هم قسمت میکنند به امید اینکه فردا خانه‌شان را دوباره بسازند و نان سفره‌شان را با هموطنانشان به عدالت قسمت کنند.
خوزستانی ها به شهادت تاریخ ساکنان ثروتمندترین استان جهانند و با ثروت‌های خود قادر به تامین یک زندگی آبرومند برای تمام ایرانند ، اما خود امروز در فقر مطلق تماشاگر غارت ثروت‌هایشان و زدن چوب حراج به دار و ندارشان هستند و همین پدیده زمینه ساز پیدایش و رشد گفتمانی به نام “خود مختاری”، “خودگردانی” و “جدایی طلبی” میشود که فضای مناسب را برای بهره برداری دستگاه حاکمه برای سرکوب هر خواسته مشروع و کوچکی را نیز فراهم میکند و این دو جریان به صورت علت و معلول اکسیژن تنفسی و امکان ادامه حیات را برای هم فراهم میکنند.)ویکیپدیا، خوزستان (
آتش بیاران دیگر این معرکه نژادی مدعیان پاسداری از “نژاد آریایی” و “ایران اهورایی” هستند که خواسته یا ناخواسته و دانسته یا ندانسته آب در آن اسیاب میریزند. آسیابی که از بذر نفرت شرنگ جدایی و مرگ میسازد و در کام همه ما میریزد.
جنس برخورد این منادیان حقوق پایمال شده “خلق عرب” با مشکلات و مسائل مردم محروم خوزستان از جنس برخورد رهبران جهان عرب با مساله “حقوق مردم فلسطین” است. از یک سؤ به بهانه لزوم بازگشت همه آوارگان فلسطینی به سرزمین آبا و اجدادیشان بیش از ۶ دهه است که از دادن حق شهروندی به آورگان فلسطینی در همه کشورهای عربی و اسلامی(بدون استثنا) خودداری می‌ورزند و از سوی دیگر سرگرم مبادلات تجاری گسترده با دولت (به گفته خودشان) اشغالگر صهیونیستی و بزرگترین حامی آن و پرچمدار “امپریالیسم و استعمار” یعنی آمریکای جهانخوار هستند و حمایت آنها از “حقوق پایمال شده” مردم فلسطین از صدور و امضای قطعنامه‌های بی بود و خاصیت فراتر نمی‌رود. در تحریف تاریخ و پنهان کاری ید طولایی دارند و هنوز هم “هیچکدام” از این پرچمداران دفاع از حقوق فلسطینیان در مورد اشغال بخشی از سرزمینهای فلسطینی توسط کشور دوست و برادر “اردن” و لزوم بازپس دادن آن سرزمینها به صاحب اصلیشان یعنی فلسطینیان سخنی به میان نمی‌اورد، چرا که طرف حساب کشوری است عرب و مسلمان و پادشاهش نیز هنوز در حلقه دوستان.
عجیب اینکه نام بیشتر این حامیان حقوق فلسطینیان در میان حامیان “جنبش آزادی بخش خلق عرب” نیز به چشم می‌خورد و همین مساله بیشتر باعث نگرانی است. شاید هم راز مگوی عدم اعتراض برادران مبارز عرب به دستگیری همرزمشان “عبدالله المنصوری” توسط ماموران بشار اسد و بسنده کردن به اعتراضات کلیشه‌ای به “تهران” و تقاضای محاکمه‌ای عادلانه برای وی را نیز در لا به لای همین خطوط بتوان یافت. شاید…….
جناب سخنگوی گرامی، تاریخ را دوباره بخوانید و برای عدم تکرار گذشته آن را چراغ راه آیند کنید.
در جعبه پاندورایی که سرگرم گشودنش هستید، اژدهایی هفت سر خفته است که به محض آزادی در اولین گام و برای پاک کردن رد پای خود یاوران سابق خود و مدعیان آینده را میبلعد و سپس پسمانده آنچه را که از دزد قبلی باقی مانده است و در بهترین سناریو همان خلق میماند و سرزمین سوخته‌ای به نام : “امارات متحده عربستان”.
ولدت فی اهواز و من اب عربی کم فخور انا، عرب و ایرانی
یک ایرانی عرب دیگر اندیش
برگرفته از تارنماي ايران گلوبال
اکتبر 18th, 2012
در پي صدور حکم تبعيد و اعدام براي 7 نفر از عرب ها در خوزستان، روز گذشته ششم مهرماه 1391 يکي از افراد خلق عرب با حضور در استودیو بی بی سی پارسی به مانند دیگر اعضا و هواران این تفکر به دروغ پراکنی پرداخت.
کريم دهيمي که از افراد شناخته شده وابسته به جريان تجزيه طلب موسوم به خلق عرب مي باشد که با کمال تعجب به عنوان فعال حقوق بشر از سوی بی بی سی معرفی شد. او با حضور در برنامه خبري شبانگاهي بي بي سي، همان اتهام قديمي و نخ نماي مصادره زمین های کشاورزی خوستان برای طرح هاي اقتصادي،واگذاري زمين هاي اعراب به بسیج وسپاه و تغییر بافت جمعیتی منطقه را پیش کشید. اين فرد شناخته شده و ضد ايراني دليل اصلي بازداشت اين افراد را در سه سال پيش، مقاومت و اعتراض به مصادره زمين هاي کشاورزي در شهر شادگان يا به گفته خودش فلاحيه عنوان کرد و با تاکيد براين که دو نفر از بازداشتي ها شاعر هستند و فعالیت های فرهنگی انجام مي دهند تلاش در القاي اين داشت که اين افراد فعال فرهنگي هستند. البته سهوا در ميان سخنان خود اشاره اي به ارتباط با برخي گروه هاي خارج از کشور هم داشت!
دادگاه انقلاب اهواز اين هفت نفراز اعراب خوزستاني را که 26 تا 32 ساله هستند و سه سال پيش دستگير شدند به محاربه و فساد فی الارض متهم کرده است.
جدا از دروغ گويي هاي اين فرد و عدم اشاره به دليل اصلي بازداشت و صدور احکام اعدام، اطلاق عنوان دهان پرکن فعال حقوق بشر به اين عنصر ضد ايراني از سوي بي بي سي مورد توجه است. مدت مديدي است سياست هاي ضد ايراني بي بي سي براي همه ايرانيان آشکار گرديده است و اين تريبون جايگاه سخن پراکني اين عناصر شناخته شده است.
پيوند دايمي اين نوشته http://pan-iranist.net/?p=1955
سپتامبر 28th, 2012
اميد دهدارزاده، فعال پان ايرانيست توسط تجزيه طلبان عرب به ضرب چاقو مجروح شد بر اساس خبرهاي رسيده، سرور اميد دهدارزاده از اعضاي حزب پان ايرانيست در خوزستان روز گذشته 5 شنبه 30 شهريور1391 در خيابان نبي (بين سي متري و 24 متري) اهواز مورد هجوم چند تن از عناصر وابسته به جريان جدايي طلب عرب در خوزستان قرار گرفت و به شدت زخمي گرديد. وي که در برابر اين افراد تروريست با دست خالي به دفاع از خود پرداخت از ناحيه ران پا مورد اصابت چاقو و قمه قرار گرفت که به پارگي عميق و خونريزي شديد منجر شد. توسط مردم محل به بيمارستان امام خميني منتقل شد و در نهايت با 40 بخيه به منزل بازگشت. سرور دهدارزاده که خود از اعراب پان ايرانيست مي باشند، چند هفته پيش از طريق پيامک تلفني تهديد جاني شده بود و چند روز پيش تعدادي از مزدوران خشونت طلب و تروريست خلق عرب به منزل وي حمله کرده و به شليک تير هوايي و ايجاد رعب و وحشت براي زن و فرزند و خانواده وي پرداختند. متاسفانه اقدامات اشتباه دستگاه امنيتي خوزستان در احضار و بازداشت و زندان نيروهاي پان ايرانيست طي ساليان گذشته، اجازه بهره برداري عناصر پان عربيست از فضاي بوجود آمده را داده و باعث اقدامات بيشرنامه اين گروه هاي خشن و تروريست عليه نيروهاي ملي و وطن پرست گرديده است. پاينده ايران
پيوند هميشگي http://pan-iranist.net/?p=1948
سپتامبر 21st, 2012
فرهاد باغباني
بعد از پاسخ دادن به گفته های«یوسف عزیزی بنی طرف» که در برنامه صفحه آخر بیان شد و نقد عملکرد صدای آمریکا، «بنی طرف» برآشفته از شبکه هوشیاری ملی و اطلاع رسانی دقیق و هوشمندانه عناصر ایران گرا در خوزستان نسبت به تحرکات رسانه ی دولتی وابسته فارسی زبان همچون «بی بی سی و صدای آمریکا» و اعتراض نسبت به حضور افرادی با گرایشات گریز از مرکز و معارض با تمامیت ارضی کشور، به پرخاشگری و ایراد انواع اتهام به جریانات ایران پرست و بویژه پان ایرانیست ها در خوزستان پرداخت. در این مجال نه تنها در مقام پاسخ به بنی طرف، بلکه در جهت اطلاع رسانی و وظیفه ای که در برابر تبار ایرانی در این هنگامه دشوار از تاریخ زیست ملت بزرگ ایران بر عهده داریم، ذکر مطالبی مهم ضروری به نظر می رسد:
1- «یوسف عزیزی بنی طرف» با عصبانیت و قلمی سرشار از تهمت پراکنی به جای پاسخ دادن منصفانه به پرسشهای نگارنده، سراسیمه و پرخاشگرایانه و نگران ازسیل هجوم انتقادها و اعتراضها توسط ایرانگرایان به دلیل حضور مکرر عناصر معارض تمامیت ارضی ایران دربرنامه های شبکه های فارسی زبان وابسته به دولت های خارجی می نویسد:
«پس ازحمله چند روز پیش عناصر اطلاعاتی سایت “خوز بلاگ”، اینک حزب فاشیستی پان ایرانیست! مرا هدف قرارداده است. حزبی که عناصرش در اهواز با مدارای همین اطلاعاتی ها،علناً فعالیت می کنند، درصورتی که جوانان فعال مدنی و فرهنگی عرب، زندانی می شوند و درمعرض اعدام قراردارند. من از آزادیخواهان همه ملیتها در ایران تقاضا دارم برای دفاع از برنامه مصاحبه ام در “صفحه آخر” و در پاسخ به شانتاژ نژادپرستان، نظر خود را در صفحه فیسبوک “صفحه آخر” بنویسند و از حق، برابری و عدالت قومی در ایران دفاع کنند تا تلویزيون صدای آمریکا در برابر این فاشیستها عقب نشینی نکند. حال معنی” دموکراسی وحقوق بشر” از دیدگاه ناسیونالیست های افراطی رافهمیدیم. آنان حتی اظهارنظر مرا به مدت ربع ساعت در این برنامه تحمل نکردند.»
2- بنی طرف به سان توده ای های سابق به جز تهمت زنی و وارد کردن اتهامات بی اساس چاره ای در پیش رو نمی بیند. در چهار سطر نوشته، چند بار بدون ارايه هیچ گونه سند و مدرکی مخالفانی که به نقد آرا و دیدگاههای ایشان پرداختند را به انواع وابستگی های اطلاعاتی وامنیتی متهم می کند واژگانی همچون عناصر اطلاعاتیِ خوزبلاگ، حزب فاشیستی«پان ایرانیست»، مدارای دستگاه اطلاعاتی با آنها، نژادپرستان، ناسیونالیستهای افراطی استفاده مي کند. جالب آنکه وی بعد از زدن انوع و اقسام برچسب های گوناگون، فریاد مظلومیت سرداده و از صدای آمریکا میخواهد نسبت به گسترش اعتراضات مردمی نسبت به حضورش در برنامه هایی از نوع «صفحه آخر»کوتاه نیاید!!
3- انتظار این بود که در برابر پرسشهای مطروحه در مقاله اينجانب از سوی کسی که خود را ژورنالیست و دارای سوابق آنچناني سیاسی می داند، واکنش منطقی و بدور از انواع اتهام زنی ارايه میشد…هر چند به جزاین یاد نداد استادت. بار دیگر در شبکه هوشیاری ملی برای چندمین بار برای روشن شدن افکار عمومی پرسش های خود را با شما مطرح می کنیم تا سره از ناسره و راست و دروغ برای ملت ایران آشکار و روشن گردد. همزمان منتظر پاسخ گویی بنی طرف به عنوان دبیر به اصطلاح «کانون مبارزه با نژاد پرستی و عرب ستيزي در ایران» به این پرسش های صریح هستیم، البته نه اینبار با عصبانیت و پرخاشگری!!!
* درسخنان و نوشته های خود سخن از اقلیم الاهواز به زبان می آورید (اقلیم درعربی به معنای کشور است) در همان آمریکا که خود را مهد دموکراسي جهان آزاد به دنیا معرفی میکند اگر کسانی یا گروه هایی سخن از اقلیم «تگزاس» یعنی کشور تگزاس به زبان آورند چه برخورد امنیتی و اطلاعاتی با آنها خواهد شد؟!!! یادتان هست در همان لندنی که زندگی می کنید انگلوساکسون ها با ایرهای جدایی طلب چه برخورد قهر آمیزی کردند… آیا یکشنبه خونین ایرلند یادتان هست؟
* آیا شما معتقد به جغرافیایی سیاسی با نقشه مجعول «الاحوازیه» مي باشيد که از سوی عناصر تجزیه طلب و سایت های الاحوازیه و العربستان و تعدادي سايت ديگر تبلیغ و تکثیر می شوند و نفرت نژادی در سراسر مطالب آن ها منعکس می باشد؟
* منظور شما از به کار بردن استان عربستان به جای نام تاریخی خوزستان در رسانه های عمدتا وابسته به دولت های خارجی چیست؟
* درصورت تاکید بر نام عربستان آیا تاریخ و نوشته های عهد کهن و کتیبه ها نیزبا سخن شما همنوا وهمرای هستند؟!
* آیا در طول تاریخ درخوزستان به جز قوم عرب ایرانی دیگر اقوام سکنا نداشته اند؟ پارس ها، بختیاری ها، شوشتری ها، رامهرمزی ها، بهبهانی ها، دزفولی ها…آیا این همه تنوع قومی در خوزستان را میتوان نادیده گرفت و سخن از استان عربی با نام مجعول عربستان راند؟!
* در برنامه هایی که در رسانه های عربی زبان مانند العربیه وبی بی سی عربی به عنوان کارشناس مسايل عرب شرکت می کنید بارها از واژه مجعول خلیج العربی استفاده کرده اید. استفاده از نام«الخلیج» یا «خلیج العربی» جز دشمنی آشکار و معارضه با تاریخ و غرور ملی ایرانیان چه معنای دیگری خواهد داشت؟
* در خوزستان چفیه قرمز بر سر کردن نشان از تظاهر به وهابی گری است. آیا شما هم با سر کردن چفیه سرخ رنگ، مبلغ وهابی هاي عربستان شده اید؟!
* اگر خود را یک ایرانی دارای حقوق شهروندی می دانید و به تمامیت ارضی ایران می اندیشید، چرا تاکنون سخن و موضعی از شما در برابر یاوه گویی های امارات درباره جزایره همیشه ایرانی نشنیده ایم؟! نکند همچون شیوخ حاشیه خلیج فارس این جزایر همیشه ایرانی «تنب بزرگ،تنب کوچک و بوموسا» را حق خاندان آل نهیان می دانید. حتی یک کلام اعتراضی نسبت به سرکوب گسترده برادران شیعه در بحرین توسط خاندان آل خلیفه و اشغال این سرزمین توسط ارتش آل سعود از شما نشنیدیم. آیا شیعیان بحرینی به دلیل مذهبی که دارند، برادران عرب شما محسوب نمیشوند یا چون خاندان مرتجع آل سعود قصد تغییر جمعیتی جزایر بحرین به سود وهابیون رادارد، مهرسکوت بر لب زده ايد؟
*چرا تاکنون یک سطر مکتوب يا یک کلام شفاهي نسبت به تضییع حقوق زنان عرب در منطقه خاورمیانه بویژه آل سعود در عربستان و یا حتی زنان زحمتکش عرب خوزستانی از شما نشنیده ایم. آیا آن ایرانی هایی که در عربستان اعدام شدند مشمول قوانین حقوق بشری مورد اعتقاد شما نمیشوند؟ حتی در مورد سنتهای ارتجاعی و نگاه سلفی گري حاکم بر زنان در عشیرههای عرب مقاله ای نمی نویسید و سخنی نمیگویید. نکند مقوله ی جهان شمول حقوق بشر را نیز تقسیم بندی قومی، نژادی، جغرافیایی، سیاسی و ایدولوژیک کرده اید.
4- آقای بنی طرف شما سالها در ایران زندگی کردید، کتاب چاپ کردید، در روزنامه های خوزستان و حتی نشریات سراسری مطلب مینوشتید، ازسوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی تقدیر شدید، درخانه احزاب وزارت کشور سخنرانی کردید، در مناظرههای بسیار شرکت میکردید، در همایشها و سمینارهای گوناگون دیدگاههای خود را مطرح می کردید، ولی آیا کسی بابت این همه حضور در محافل و مجالس وابسته به هیات حاکمه اتهام اطلاعاتی بودن را به شما مي زد؟! شما آزادانه در خوزستان و در نشریاتی چون فجر(کارون امروز) مصاحبه های چند صفحه با آقای مهدی مکارمی انجام میدادید و حتی با استناد به سخنان بی مسوولانه آقای خاتمی در سازمان ملل: سخن از ملیتهای ایرانی میگفتيد. وقتی که مسوول وقت تشکیلات حزب پان ایرانیست در خوزستان زنده ياد «دکتر ابراهیم میرانی» قصد پاسخگویی به نظرات و دیدگاه های شما را داشت همان روزنامه عليرغم مصاحبه با ایشان و تا امروز تحت تاثیر فشارهایی که بر روزنامه وارد مي آمد از چاپ و انعکاس دیدگاه های پان ایرانیستها در برابر اندیشه های خلق عربی جلوگیری به عمل آورد.
5- راستی بفرمایید اگر ستم قومی فارسها بر علیه عربها در خوزستان اعمال میشود پس چگونه است که در دومین دوره شورای شهر اهواز هر 9 نفر اعضای آن از برادران عرب بودند و یا حتی در همین دوره پیش 3 نفر نماینده مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی عرب بودند. در این دوره نیز ترکیب دو به یک سود نمایندگان عرب است. همین حضور نمایندگان عرب در مجلس شوراي اسلامي و شوراهاي شهر و روستا نشان دهنده حضور گسترده برادران و خواهران عرب اهوازی در پای صندوقهای رای میباشد. برخلاف پارسها و یا بختیاری ها که در این چند ساله کمتر پای صندوق هاي رای رفتند… نوعی قهر و اعتراض به وضع موجود در هنگام انتخابات در میان رای دهندگان غیر عرب در اهواز مشهود است. راستی یادتان هست که وزیر دفاع ایران به مدت هشت سال یک عرب ایرانگرا بود. شاید بنا به دیدگاه ایديولوژیکی و نه حقوق بشری، ملاک عرب بودن برای شما تنها آن عده اندک از فریب خوردگانی هستند که جز معارضه با تمامیت ارضی ایران و دشمنی با فارسها و گسترش نفرت قومی هدفی در سر ندارند!!! از ديد شما عرب اصیل کسی است که در خیابان های اهواز بمب منفجر می کند!!!
6- گفته اید حزب پان ایرانیست درخوزستان آزاد است. یادمان باشد هر شهروند ایرانی و همچنین احزاب به شرطی که مخل به مبانی اسلام نباشند و مشی مسلحانه نداشته باشند، از حق فعالیت آزاد قانونی فعالیت برخوردارند و باید به عنوان شهروندان ایران از همه حقوق تصریح شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی برخوردار باشند و برای احقاق و اعاده حقوق ملت و برقراري حکومت قانون تلاش و کوشش مدنی و مطالبه محور را سرلوحه فعالیت های خود قرار دهند. حتی اگر برخی نهادهای قدرت با این خواست مدنی مخالف باشد ولی تاکید بر گفتمان مطالبه محور حول گفتمان شهروند محوری تنها راه رسیدن به دمکراسی و جامعه مدنی است. با مبارزه مسلحانه و عملیات های بمبگزاری آنچنان که در سال 1384در اهواز شاهد بودیم، تنها نهادهای مدنی و نیروهای دمکراسی خواه متضرر شده و در مسلخ خشونت؛ قربانی اسلحه خواهند شد. با این همه شما حقیقت را نمی گویید. پان ایرانیست ها درخوزستان آزادانه فعالیت نمی کنند، پان ایرانیستها در خوزستان دفتر سیاسی ندارند، از داشتن روزنامه و ارگان حزبی و حتی برگزای کنگره های قانونی خود محرومند. پان ایرانیستها حتی به اندازه شما در همان دوران اصلاحات اجازه نداشتند در روزنامه ها مقاله و مطلب بنویسند و درهمایشهای دولتی و نیمه دولتی و یا خانه احزاب به ایراد سخنرانی بپردازند!!!
7- راستی کدام اندیشه مبلغ فاشیست است؟ آنکه میکوشد با استفاده از احساسات برادران عرب نوعی کینه توزی و دشمنی و نفرت قومی از فارسها! در بین آنها بپراکند؟ آنکه بر طبل استقلال طلبی اعراب (بخوانید تجزیه طلبي) میکوبد یا اندیشه ای که سخن از یگانگی و اتحاد همه اقوام و تیره های ایرانی را آرمان و فلسفه وجودیش می داند. اندیشه ای که میگوید:«ما همه شهروندان ایرانیم.» معتقد به حقوق برابر و یکسان برای همه اقوام و تیره های ایرانی بلوچ، کرد، آذری، عرب، فارس و…مي باشد؛ اندیشه ای که در منشور سربلندی ملت ایران به صراحت می نویسد«هیچکدام از مردم ایران تافته جدا بافته نیستند»همه اجزای یک پیکره مانا و پایا به نام ملت ایرانند و از نظر اجتماعی و قانون هیچگونه تفاوت، نابرابری جنسی، قومی و نژادی با یکدیگرندارند. اندیشه ای که میگوید:«همه از تبار ایرانیم» و در برابر قانون از حقوق مساوی برخورداریم. درواقع تک تک آحاد ملت ازحق مشاع و برابر در سرزمین مادری خویش برخوردارند، دریک جمله «ماهمه ایرانیم.»
8- ناسیونالیست افراطی را معنا کنید. آیا براداران ایرانی عرب که در جنگ هشت ساله و دفاع مقدس از ناموس ایران، وطن خویش در برابر صدام بعثی جانانه دفاع کردند و خونشان در راه ایران ریخته شد، از جریان ناسیونالیستهای افراطی هستند؟ چون با فارسهای بیگانه برعلیه سردارقادسیه همدست شدند متهم به شوونیست بودن و خاک و خون پرستی هستند؟ آیا آنها از نظر شما خیانت به باورهای ملت واحد عربی، ناصر، صدام و قذافی کردند؟ آیا شما صدام را همچون سایر بعثی ها شهید قوم عرب می دانید؟ لطفا از اعراب کویتی که صدام به کشورشان تجاوز کرد، نيز پرسش کنید.
9- به هرحال میدانیم که خوب میدانید، پان ایرانیستها در این سالها با چه مصايب، مخاطرات و دشواری هایی در ایران مواجهه بودند، ولی ما هرگز قصد مظلوم نمایی و بزرگ نمایی نداشته و نداریم. اگر یا بازداشت شدیم، به زندان رفتیم و کشته شدیم، بدون خواستم هیچ مابه ازایی همه را برای معبود خویش ایرانِ مظلوم و بی پناه کردیم. حتی همان سایت سازمان جوانان حزب پان ایرانیست هم که به آن اتهام وارد کردید، شوربختانه در ایران فیلتر است.
10- با مظلوم نمایی گفتید پان ایرانیست ها تحمل 15 دقیقه برنامه را نداشتند؛ ما تحمل 1000 ساعت شنیدن را هم داریم. خود بهتر می دانید در این سالها برای بیان دیدگاه ها و نظرات قوم گرایانه خویش، تا چه میزان از امکانات رسانه هاي بیگانه بهره برده اید. رسانه هایی که تاکنون حتی حاضر نشدند در برابر شما یکی از فعالان حزب پان ایرانیست در خوزستان را بنشانند تا رودرو به هرکدام از القايات و شبهات شما پاسخ داده شود.
11- آن که باد میکارد لاجرم توفان درو میکند. آنان که در اهواز بمبگزاری کردند همه یا وهابی و یا وابستگان فکری لجستیکی به حزب بعث بودند. بین آنها و مطالبات به حق و شهروندمحور برادران ایرانی عرب هیچگونه سنخیت و نسبتی وجود ندارد. بمبگزاران حتی خواسته های مدنی شهروندان عرب ایرانی را به مسلخ بردند. حتما میدانید در جریان بمبگزاریها درخیابانها و مراکز دولتی اهواز چه تعداد عرب زبان به شهادت رسیدند، آیا نسبت به این شیوه و عملیاتهای ضد انسانی و حقوق بشری تا کنون واکنشی از سوی شما صورت پذیرفته است؟ آیا عملیاتهای خرابکارانه آنها را تقبیح میکنید یا این نوع مبارزه را که باعث ریخته شدن خون بی گناهان بسیاری شد، عملی مدنی و مردمی از سوی خلق ستم کشیده عرب «اقلیم الاحواز»؟! برعلیه فارسهای اشغالگر عربستان!!!؟ دانسته و آنرا تاييد میکنید؟
12- خود را مسوول و دبیر کانون مبارزه با نژاد پرستی و عرب ستیزی در ایران میدانید. حتما به سایتهای «العربستان و الاحوازیه» سرمی زنید. آنها به گونه ای بسیار سازمان دهی شده دیدگاه ها و تفکرات قوم گرایانه ضد تمامیت ارضی ایران را تبلیغ و پوشش خبری دروغین می دهند. در آن سایتها اندیشه های فاشیستی، انتقام جویانه، ضد فارس و دشمن با تاریخ و فرهنگ ایران به وفور ديده مي شود. نسبت به مطالب تفرقه افکنانه و نژادپرستانه این سایتها تاکنون چه واکنشی از خود نشان داده اید؟ آیا ما نژاد پرستیم یا سایتهایی که نامشان برده شد؟ چه کسی براي بزرگان ایران زمین تهمت شوونیست و نژادپرست را بارها تکرار کرده است؟ شما همسو با اندیشه های سلفی، رجعت به سنت ارتجاعی و با تفکر کینه ورزانه بزرگان تاریخ ایرانزمین همچون فردوسی، کسروی، صادق هدایت، بزرگ علوی و… را ضدعرب و شوونیست معرفی می کنید. راستی برای نخستین بار چه کسانی حمله ور شدند؟
متجاوزایرانیان نبودند. ایرانیان همواره درموضع دفاع مشروع از سرزمین و تبار خویش درطول تاریخ قرار گرفته اند.
به هرحال این سخن پایان ندارد. امیدوارم با حوصله و صبورانه و بدون برچسب زنی و تهمت پراکنی به هرکدام از این پرسشها با تکیه بر منطق مباحثه و کلام پاسخ درخور و شایسته بدهید.
و کلام پاياني…باور بفرمایید جناب بنی طرف، تجزيه ايران به این سادگی ها نخواهد بود…!!!
پاینده ایران ـ خوزستان- فرهاد باغبانی
پيوند دايمي به اين نوشته
جولای 10th, 2012
«درک حقیقت، گفتن حقیقت، پیروی از حقیقت»
رسانه ای کردن چهره های تجزیه طلب قومی تحت عنوان «تحلیل گر سیاسی»، استفاده از ابزار حقوق بشر و دادن القابی همچون فعال سیاسی، فعال اجتماعی و فعال حقوق بشری به افراد بزهکار و قاتل تنها بخش کوچکی از جنگ رسانه های بین کشورهاست.
در روزهای اخیر خبری با عنوان: «اعدام چهار جوان عرب و جلوگیری از مراسم عزاداری آنان در اهواز» در گستره وسیعی از رسانه های گوناگون پخش شد. در متن خبر هم خوانده ایم که این چهار نفر فعال حقوق بشر و آزادیخواه هستند. گروه های حقوق بشری گوناگون مانند عفو بین الملل نیز در این باره بیانیه هایی صادر کردند. بدون تردید دل هر انسان با وجدان و آزاده ای از اعدام چهار جوان روشنفکر به درد می آید و از خود می پرسد چرا؟؟ این همان هدف اصلی برخی رسانه هاست که در ادامه,این پرسش را ضمن مصاحبه با افراد معلوم الحال و تجزیه طلب و با این استدلال نادرست پاسخ می دهد :
در خوزستان ظلم و ستم و تبعیض تنها نسبت به قوم عرب اعمال می شود و این قوم در سرزمین خود زیر سلطه قوم غالب یعنی فارس قرار دارد و از همه حقوق خود محروم است. و بلافاصله نتیجه همیشگی گرفته می شود که خوزستان سرزمینی عربی است که از سال ۱۹۲۵ میلادی (۱۳۰۴ خورشیدی) اشغال گردیده است و باید از ایران جدا شود و این را از اهداف چهار جوان معدوم بیان می کند. این پروپاگندای رسانهای چنان تاثیرگذار است که در نبود منابع مطمئن و کانال های ارتباطی، برخی از فعالین سیاسی که عنوان ملی را بر نام تشکیلات سیاسی خود دارند بدون هیچگونه تحقیق و پرسش و به واسطه یک منبع خبری غیر مطمئن، اقدام به انتشار گسترده این خبر در سایت های خود نموده و به طور ناخواسته برای تجزیه طلبان در بین اپوزوسیون کسب وجهه کردند.
آنجا که پای تمامیت ارضی ایران در میان است اغماض و کوتاهی در هیچ زمینه ای و با هیچ فرد یا گروهی قابل پذیرش نیست. برای پاسداری از سرزمین خوزستان قلب تاریخ و فرهنگ ایران زمین، خون هزاران ایرانی از عرب و کرد و لر و بلوچ و تالش و آذری گرفته تا مسیحی و مسلمان و زرتشتی و کلیمی ریخته شده است و این ملک امانت پیشینیان است که باید تحویل آیندگان این سرزمین دهیم. این مسأله هیچ ربطی به نظام حاکم و شیوه عملکرد آن ندارد که آن خود حدیث دیگری است. این مقدمه از آنجا بیان شد که پس از پیگیری های محلی چند روز اخیر از محل سکونت این افراد در منطقه ملاشیه اهواز و دادگستری شهرستان اهواز به شنیدههایی درباره این افراد اعدامی رسیدیم و نتیجه تحقیقاتمان درباره این عناصر را به آگاهی ملت ایران و رسانههای بیطرف و بی غرض قرار میدهیم تا کمکی به روشن شدن حقیقت بشود.
برادران حیدری ساکن منطقه ملاشیه اهواز بوده این منطقه جزء مناطق کاملاً عرب نشین اهواز است به لحاظ زمانی ده دقیقه با مرکز شهر و پانزده دقیقه با دانشگاه چمران اهواز فاصله دارد.
این برادران دارای ۱۲ پرونده مفتوح از سال ۸۵ در دادگستری اهواز می باشند و این افراد در دید مردم منطقه خلافکارهای حرفه ای بودهاند و بزه انتسابی مطروح در افواه عمومی به این افراد که آنها را در رده بندی مجرمین خطرناک قرار میدهد به این شرح است:
– سرقت از منازل شهروندان اهواز
– کیف قاپی و زورگیری در سطح شهر اهواز
– سرقت از انبارهای صنایع فولاد خوزستان و توسعه نیشکر اهواز (مسوولان عنوان کرده اند فیلم ضبط شده موجود است که امیدواریم منتشر شود)
– حمله به مهمانان نوروزی و تجاوز به یک زن در مقابل چشمان همسرش
– سرقت مته های الماس شرکت ملی حفاری ایران با هماهنگی با گروههای تجزیه طلب که سران آنها ساکن لندن هستند (به منظور ضرر به اقتصاد ایران در حال تحریم)
– تشکیل باندهای توزیع مواد مخدر در محل و باجگیری از مردم
موارد مذکوره در بالا ضمن جریحه دار کردن افکار عمومی، نظم و امنیت روانی و عینی جامعه را با خطر روبرو میکند. با توجه به این موارد و مختومه بودن پرونده از قوه قضاییه انتظار می رود با نسبت به اقناع و تنویر افکار عمومی از طریق رسانه های جمعی روشنگری نماید.
حال فرض کنیم که همه این اتهام ها ساخته و پرداخته جمهوری اسلامی باشد و واقعاً این افراد فعالین مدنی حقوق بشر بوده اند. پس به این نمونه توجه کنید که مورد تایید همه ساکنین محل و اقوام و بستگان این افراد است:
حدود سال ۸۵ برادران حیدری طی اقدام وحشیانه و بنا به یک شک, بدون توضیح خواستن (برخلاف سنت عرب) یا اجازه بیان وصیت (بر خلاف دین اسلام) یا داشتن وکیل (برخلاف موازین حقوق بشری) اقدام به بریدن سر مادر خود «کلثوم حیدری» از پشت نموده که همین کار وحشیانه باعث صدور حکم قتل طایفهای آنها شد و اگر توسط نیروهای امنیتی و انتظامی دستگیر و اعدام نمی شدند، قطعا توسط افراد طایفه کشته می شدند. در آخرین اقدام که منجر به دستگیری آنها شد، حتی به همسایگان خود نیز رحم نکرده و با تیراندازی بی هدف در محل علاوه بر کشتن یک مامور دولتی، ۴ نفر از افراد محل نیز کشته و ۲ نفردیگر را زخمی کرده که یکی از آنان پدر ۵ فرزند است که قطع نخاع و خانه نشین شده است. مراسم تشییع جنازه این قاتلان نیز در مسجد محل به آرامی برگزار شد اما هنگام خروج از مسجد طبق سنت عرب زمانی که قصد تیراندازی با سلاح داشتند – و قطعاً با فیلمبرداری از آن شاهد جنگ رسانه ای دیگری می بودیم- از این کار ممانعت شد که البته باز به نوعی دیگر و کمرنگ تر با احتیاط بیشتر این کار را انجام دادند. ضمنا یک نفر از بستگان آنها در هنگام اعدام حضور داشته و محل دفن آنها را به طایفه نشان داده است. قابل توجه است مراسم دفن نیز طبق موازین شرعی (کفن کردن- خواندن نماز میت و…)در حضور شاهدی از خانواده معدومین انجام شد.
ما مبحث نوع قوانین موجود و اقدامات و عملکرد قوه قضاییه و روند رسیدگی به پرونده و حقوق مصرح در قانون اساسی برای متهمان و مجرمین را از تبلیغات رسانهای دروغین مدعیان آزادیخواهی جدا میدانیم. امیدواریم قوه قضاییه خوزستان با درک شرایط خطیر کنونی در این استان و سو استفاده گروه های تجزیه طلب در چنین پرونده هایی جهت ناامن جلوه دادن این منطقه از ایران، اقدام به شفافیت سازی نموده و اسناد غیرمحرمانه پرونده را در اختیار رسانه ها و جامعه خبری قرار دهد تا بدین شکل جلوی اقدامات ضد ملی این گروهها گرفته شود. همچنین استفاده از احساسات مردمی برای وارون نشان دادن حقایق را محکوم می کنیم و اعتقاد داریم عنوان فعال حقوق بشر و عناوین ساختگی دیگر به چنین مجرمینی توهین به فعالین سیاسی و فرهنگی عرب ساکن ایران است که با شیوه دمکراتیک و در چارچوب ایران به کوشش های سیاسی و احقاق اجتماعی خود میپردازند.
امید است رسانه های جمعی که بیان حقیقت و بازتاب اخبار واقعی را از موازین اصلی خود بر می شمرند، هر خبری را به صرف آنکه از سوی رسانه های مخالف جمهوری اسلامی منتشرشده است باور نکرده و انتشار ندهند و اندکی پیرامون چنین مسائل مهمی که با امنیت ملی یک سرزمین و مردمان آن پیوند دارد با حساسیت بیشتری عمل نمایند.
در آینده باز هم درباره شرایط خوزستان با هم میهنان سخن خواهیم گفت.
پاینده ایران
اهواز
۷تیرماه۱۳۹۱
ژوئن 27th, 2012
