پان ایرانیست خوزستان | تارنمای تشکیلات خوزستان حزب پان ایرانیست

آن بامداد خونین، سوم شهریور روز یورش بیگانگان و متجاوزین به ایران

آگوست 30, 2008

 آن بامداد خونین

سوم شهریور برگی دیگر از تاریخ پر رنج دست درازی متجاوزین تاریخی ایران یعنی روس و انگلیس است و در برابر آن استادگی میهن پرستانی که حماسه ها آفریدند. در همین تاریخ نهضت جاودان پان ایرانیسم نیز آغاز می گردد.

علیرغم اعلام بی طرفی در جنگ جهانی دوم، کشور شاهنشاهی ایران مورد هجوم نیروهای متفقین قرار گرفت و در این هنگام خیانت بزرگ سرلشگر نخجوان و اعلام مرخصی همگانی و خالی نمودن پادگان ها از سربازان در برابر نیروهای پرقدرت بیگانه ضربه ای سهمگین بود که ایران را به زانو در آورد؛ باز هم دست خیانت خودی در کار آمد تا فصلی جدید در تاریخ ایران گشوده شود. فصلی جدید که با پایان یافتن دوره طلایی رضا شاه بزرگ پدر ایران نوین آغاز گشته بود. نخستین برخورد ها با نیروی دریایی ایران در خلیج پارس بود آنجا که بایندر  و یارانش رشادت ها کرده به شهادت رسیدند. نوشتار زیر به پاس و یادآوری دلاوری های آن ایران پرستان است. بایسته است یادآوری کنم این نوشتار به شکل متن در چارچوب jpg از سرور دکتر منصور نراقی  به دست ما رسید که با تایپ همراه ویرایش و افزوده هایی به آن با چند روز دیر کرد به شما یاران پیشکش می گردد.

 ******

 * یادی از جانبازی های فرزندان فداکار ایرانزمین و یادی از پایداری نیروی دریایی شاهنشاهی ایران

* ننگ بر متجاوزین نامرد سوم شهریور و ننگ بر فراریان سوم شهریور

* پرچم های دزدیده شده ایران در سوم شهریور 1320 را باید از جهانخواران پس گرفت

* چرا رسانه های گروهی ایران ساکن آمریکا و انگلیس و… در برابر این هجوم تاریخی خاموش هستند؟گویا برای این رسانه ها ، اهمیت این فاجعه تاریخی به اندازه اعتصاب غذای برخی از ایرانیان نیست!!

 یادی از سرداری بزرگ و شاهنشاهی آرمانخواه

 

رادمردی که علیه استعمار زدگی و بیگانه پرستی از سرزمین اسپهبدان ایران بپا خواست و سنت آزادگی نژاد ایرانی را از ژرفای تاریخ و فرهنگ ملت ما بیرون کشید و به پهنه کوششهای اجتماعی گسیل داشت ؛ سرداری توانا و کوشا، ناسیونالیستی آگاه و بیدار دل و شاهنشاهی بزرگ و آرمانخواه.

یکی از آماج توطئه و یورش اهریمنان در سوم شهریور 1320 ، این سردار بزرگ میهن ما بود که با نیرنگ استعماری از ایرانزمین دورش کردند.او بدور از وطن، با مشتی از خاک نیاخاک که با خود برده بود، در غم و اندوه و با یاد ایران جان سپرد.درود ما بر این سرباز دلیر و سردار بزرگ میهن که سرچشمه ،پایه گذار و عامل بسیاری از آبادانی ها و پیشرفت ها برای ایران گشت.

ناخدا بایندر است این…

بزرگ سرداری که در برابر پیام تسلیم شدن از سوی ناو انگلیسی به خود و یارانش با آگاهی به اینکه یارای ایستادگی در برابر آنها را ندارند جانانه تا پای مرگ ایستادند و اهریمنان جهانخوار سینه پرامید او و دیگر دلیران نیروی دریایی شاهنشاهی ایران را به رگبار مسلسل بستند و خون آنان را بر آبها و خاکهای میهن بریختند.

جوشش این خونها بر پهنه نیا خاک ماست که به سده ها و هزاره ها ، حماسه جاودانه نسل و نژاد ایرانی را سر داده و میهن ما را از گزند دشمنان و اهریمنان نجات داده است.

 شادباد، شادباد، شاد باشيد اي شهيدان راه ايران كه به قرن ها در دل دشت ها، كوه ها و درياهاي ميهن، به خون خود كفن پوشيده و خفته ايد، نام شما و ياد شما، افتخار ماست و درس زندگي ما.

 چکامه زیر سروده ای است از استاد حسین مسرور (چاپ شده در نشریه خاك و خون ارگان حزب پان ایرانیست شماره 123 تاریخ 03/06/1345 ) که به انگیزه دلیری و جانبازی دریادار شهید میهن، غلامعلی بایندر رادمردی که در برابر تجاوز و یورش دشمنان اهریمنی ایران تاآخرین نفس و قطره خون ، از دریای همواره ایرانی پارس،از کرانه های میهن و از شرف ملت ایران پدافند نمود و جان باخت.

 كیست یاران خفته در دامان بهمنشیر ایجا ؟

زیر این خاك سیه، با چكمه و شمشیر اینجا ؟

از چه هر كس پا گذارد، می شود دلگیر اینجا ؟

” بهمن ” اینجا، ” اردشیر ” اینجا، ” نژاد شیر ” اینجا،

ناخدا ” بایندر “ است این، تن مشبك، جامه گلگون

خون ایرانی است آری گشته با این خاك معجون

ناخدای ماست، پس كو كشتی دریا گذارش ؟

سازمان نوجوانش، نوجوانان دیارش ؟

غرقه كرد اما بخون خویش خصم نابكارش

حالیا، افكنده دریا تخته ی تن بر كنارش

می زند موج خروشان بوسه هر دم بر مزارش

بوسه های ماست این امواج لب بر لب نهاده

بهر دیدار مزارش، پشت بر پشت ایستاده

ناخدای ما چرا افتاده اینسان بر كرانه،

دست از سُكان كشیده، مست ِخواب جاودانه ؟

رستم است اینجا شده تیر خیانت را نشانه ؟

یا كه بهرام است این، گم كرده اینجا تازیانه ؟

گور سرباز وطن، پامال كین دشمن است این

شعله یزدان فسرده از دم اهریمن است این

زد بعمر چند روزی پشت پای بی نیازی

با مسلسل، چون سر زلف مسلسل كرد بازی

گفت با پرچم چو كرد آنرا بخون خود نمازی

ای درفش سرفرازان، بیش بادت سرفرازی

آبت از خون می دهیم تا جاودان بالنده باشی

بر سر گردان ایران، اختری تابنده باشی

خوش بخواب ای سر كه زیر تاج عز و افتخاری

شاد باش ای تن كه در آغوش مام سوگواری

از نژاد شیر گیران دیارت یادگاری

گرچه اندر گوشه ای بر گوش ایران گوشواری

باش تا روزی پرستشگاه دلیرانت ببینم

لوح جاویدان ایوان ایرانت ببینم

*********

  ناخدا سوم شهید حسن میلانیان

 

 زنده یاد ناخدا سوم شهید حسن میلانیان، نشان پایداری و فداکاری ملت ایران در برابر یورش غارتگران جهانی براستی حماسه آفرید.

این سرباز دلیر میهن بر فراز ناو پلنگ که آن زمان چشم  چراغ نیروی دریایی شاهنشاهی ایران بود، تا آخرین نفس مردانه جنگید. در ان پگاه که گلوله های دشمن نامرد پیکرش را از هم می پاشید و او با ناو خود به ژرفای آبهای دریای همیشه ایرانی پارس فرو می رفت، با غرش خود باز هم فریاد بر می داشت و فرمان می داد: آماده … آتش       آماده … آتش

گویی هنوز هم، فرمان این میهن پرست جانباز در سراسر خلیج پارس بگوش می رسد که:   آماده … آتش

 *********

ناخدا سوم شهید نصراله نقدی

 

زنده یاد ناخدا سوم شهید نصراله نقدی پدر بود.دشمنان تاریخی ایران در سپیده دمان سوم شهریور 1320 به نامردی خونش را ریختند و او دیگر فرزندانش را ندید. اما فداکاری های این جانباز وطن در راه پدافند از آبها و خاکهای میهن درس زندگی همه فرزندان ایران خواهد بود. باشد که بار دیگر بر پهنه خلیج همواره ایرانی پارس، ناوگان نیرومند ایران پرچم مقدس سه رنگ شیرو خورشید نشان ایران را به اهتزاز در آورند و ناوی های سرافراز ،سرود ستایش بر ناخدا سوم شهید نقدی شجاع و دیگر دلیران ایران را سر دهند.

 ***********

 ناوبان ابراهیم هریسچی

روانشاد ناوبان ابراهیم هریسچی رادمرد ایران پرستی بود که دلیرانه در ان یورش نابکارانه اهریمنان در سوم شهریور1320 بر دریای پارس آنقدر جنگید تا به افتخار بزرگ شهادت در راه ایران نائل آمد. ناوبان هریسچی برای میهن و نیروی دریایی جوان و نوبنیاد ایران غرور و سرافرازی آفرید. روانش شاد و نامش در تاریخ ایران همیشه جاودان باد.

 ***********

ناوبان یکم شهید کهنمویی

 

زنده یاد ناوبان یکم شهید کهنمویی جوان بود و پرامید اما گلوله های دشمنان ایرانزمین در پگاه سوم شهریور1320 غافلگیرانه به زندگی او پایان داد ولی شراره های فروزان آیین و آرمان های او را هیچیک از قدرت های اهریمنی جهان نمی توانند در دل ملت ایران خاموش کنند.

***********

ناوسروان شهید یداله بایندر

ناوسروان شهید یداله بایندر، ایرانپرست آگاه  شجاعی بود که مردانه در سوم شهریور 1320 برابر یورش دشمنان دیرینه و متجاوزین شمال ایران و در راه پدافند از آبها و دریای مازندران ایستادگی کرد و جان سپرد. برچنین دلیری ها و قهرمانی های فرزندان جانباز ایران و در آیین انتقام خون آنان از دشمنان ایران است که پایندگی نیاخاک ما در درازای تاریخ رقم زده شده است. در آن هنگامه  جنگ و مرگ و در واپسین لحظات زندگی ، آخرین فریادش این بود: پاینده ایران

  ***********

 دست استعمار از خلیج پارس بریده باد

بر دریای ایرانی پارس،همیشه پرچم سه رنگ شیرو خورشید نشان ایران در اهتزاز خواهد بود

درود گرم ما به روان شهیدان سوم شهریور1320

 

به امید ایرانی آباد و آزاد در سایه حاکمیت ملی

پاینده ایران

۳ شهریور روز یورش اهریمن و آغاز نهضت ورجاوند پان ایرانیسم

Entry Filed under: Uncategorized,درگذشتگان,يادواره. برچسب‌ها: آن بامداد خونين, اشغال ايران در سوم شهريور, تصاوير شهداي سوم شهريور, روز هجوم متفقين به ايران, سروده استاد حسین مسرور دباره سوم شهريور1320, سوم شهريور1320, ناخدا بايندر, ناخدا سوم شهید حسن میلانیان, ناخدا سوم شهید نصراله نقدی, ناوبان ابراهیم هریسچی, ناوبان یکم شهید کهنمویی.