تجسم واقعی پلیدی و مصداق واقعی اراذل و اوباش

جولای 25, 2007

رژیم جمهوری اسلامی تجسم واقعی پلیدی بوده و آمران و عاملان سرکوب مردم و جوانان ایران، مصادیق واقعی اراذل و اوباش هستند

این گزارش پیشتر در تاریخ شنبه، 29 اردیبهشت ماه 1386 برابر با 2007 19 May از سایت انتگراسیون
http://www.if-id.de/New منتشر شده بود:

خبرگزاری حکومتی فارس در چند روز اخیر با درج گزارشات و تصاویری تحت عنوان “مبارزه با اراذل و اوباش” ابعاد جدیدی از تحقیر انسانی در ملاء عام را به نمایش میگذارد. این تهاجمات و دستگیری ها، نقض آشکار حقوق بشر به صورتی سازمان یافته توسط نیروهای انتظامی و دولتی میباشد.

تصاویری که در آنها نه تنها نفی حرمت و حقوق انسانی یک فرد دیده میشود، بلکه پایمال شدن شرافت و حقوق اولیه یک ملت و به تحقیر و مسخره گرفته شدن آنان در زیر پوتین های پاسداران جمهوری اسلامی را میتوان دید.

اعلامیه جهانی حقوق بشر در زمینه رعایت کرامت انسانی تاکید میکند:

ماده پنجم: احدی را نمي توان تحت شكنجه يا مجازات يا رفتاری قرار داد كه ظالمانه يا خلاف انسانيت و شئون انسانی يا موهن باشد.

ماده ششم: هر كس حق دارد كه شخصيت حقوقي او در همه جا به عنوان يك انسان در مقابل قانون شناخته شود.
ماده نهم: احدي را نمي توان خودسرانه توقيف، حبس يا تبعيد نمود.

با توجه به مبانی فوق باید تصریح کرد: تهاجم نیروهای سرکوبگر رژیم جمهوری اسلامی به جوانان ایران در روزهای اخیر، ادامه همان سیاست تجاوز به حقوق زنان بوده و اهداف سیاسی مشخصی را هم دنبال میکند.

هدف اصلی رژیم در حمله به مردان جوان به بهانه مبارزه با “اراذال و اوباش”، در کنار طرح سرکوب زنان، گسترش جو رعب و وحشت و مجبور کردن مردم به اطاعت و تن دادن به سیاستها و چهارچوبهای ایدئولوژیکی این رژیم است.

رژیم برای رسیدن به این هدف، هر زمان با زمینه سازی های روانی- اجتماعی مسئله ای را بهانه کرده و با راه اندازی تبلیغات در مورد آن، تلاش میکند تا از آن طریق راه رسیدن به اهدافش را هموار کند. بگذارید در مورد این مسئله از زبان رژیم، منظور را روشن کنیم: ( از زبان رژیم بخوانید)

“یکسری زنها هستند که که با پوشش خودشان موجب فساد و فحشاء میشوند، اینها وسیله تهاجم فرهنگی غربی ها و آمریکا هستند. یکسری جوانها هم با حمله به نوامیس ملت، امنیت را از خانواده ها گرفته اند. بنابر این مردم باید خیلی خوشحال بوده و از ما سپاسگزار هم باشند که نیروهای اسلام اینقدر هوشیار و بیداراند که هر توطئه ای را در نطفه خفه کرده و با دستگیری این چرثومه های فساد، امنیت خانواده ها را برقرار میکنند…”

مردم ایران با این فرهنگ عوامفریبانه رژیم جمهوری اسلامی، بخوبی آشنا هستند. همچنین مردم خوب میدانند که رژیم از روز اول حاکمیتش تلاش داشت تا هرکسی را که حاضر نشد با آن همکاری کند، با مارک ها و تهمت های بی پایه و اساس “بی اعتبار” کند. طاغوتی، مفسد فی الارض، جاسوس، منافق، ستون پنجم، اراذل و اوباش و … نمونه هائی از این گونه اتهامات هستند.

این رفتار و روش ها، نشانه عدم حاکمیت یک “حکومت قانون” بوده و نشان میدهد که جمهوری اسلامی بر پایه یک حاکمیت ایدئولوژیک گردش امور را در دست داشته و از استانداردهای جهانی بر پایه حقوق بشر سالهای نوری فاصله دارد. این حاکمیت نه تنها با استانداردهای جهانی حقوق بشر بیگانه است، بلکه بدلیل نقض مستمر، سیستماتیک و برنامه ریزی شده این حقوق در ابعاد وسیع، آنهم در ملاء عام و در مقابل دوربین های عکاسی و فیلم برداری، نظامی ضد ارزشهای بشری است.

“اراذل و اوباش” واقعی چه کسانی هستند؟

صرف نظر از تعاریف و یا مبانی حقوقی، در بیان عمومی “اراذل و اوباش” افرادی هستند که مخل امنیت و آرامش مردم بوده و با اقدامات خوسرانه، فرا تر از قانون عمل میکنند. حتی اگر در خوشبینانه ترین حالت، افرادی را که رژیم از آنها با عنوان اراذل و اوباش یاد میکند، بزه کارانی بدانیم که در دنیای مدرن دولت وظیفه بهبودی و بازپروری آنها را به عهده دارد، آنگاه این سوال پیش میاید که پس براستی اراذل و اوباش واقعی چه کسانی هستند؟

حکومتی که نزدیک سه دهه است که ابتدائی ترین قوانین و استانداردهای جهانی را رعایت نمی کند، حکومتی که هر روز با تجاوز به حریم خصوصی و شخصی افراد، آرامش تک تک افراد جامعه را سلب کرده است، حکومتی که با زور و شکنجه و اعدام و سنگسار و قطع دست در کوچه و خیابان به عربده جوئی پرداخته و مردم را مرعوب میکند، این چنین حکومت و آن نیروهائی که در مشمئزترین شکل، چوب در آستین افراد فرو کرده، سر آنها را از وسط می تراشند؛ به گردن آنان آفتابه میاندازند و در وسط محله ها آنها را چرخانده و تحقیر میکنند و … یک چنین حکومتی در معیارهای جهانی، ناقض حقوق بشر خوانده شده، در زبان عامیانه اما، این رژیم تجسم واقعی پلیدی بوده و آمران و عاملان سرکوب مردم و جوانان ایران، مصادیق واقعی اراذل و اوباش هستند.

پاینده ایران

Entry Filed under: Uncategorized. .



2 Comments Add your own

  • 1.    شاپور  |  جولای 31st, 2007 at 8:28 ب.ظ

    پاینده ایرانبرای رسیدن به آزادی باید هزینه کرد.جان مال …اگر توانستیم از اینها بگذریمبه آزادی می رسیمالبته نسل بعد ما نتیجه آن را خواهد دید.و سپاس از بروز رسانی وبلاگ شما

  • 2.    مرداویچ  |  آگوست 8th, 2007 at 4:04 ق.ظ

    اعراب پس از حمله به ایران بیش از همه به زنان ایرانی اهانت کردند. اینها هم پس از 1400 سال همان میکنند که زعمایشان کردند.روزی دوباره بابک ومازیار بر خواهند خاست واینبار بی تردید پیروز خواهند شد.

Leave a comment

hidden

Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Trackback this post  |  Subscribe to the comments via RSS Feed


تازه ها :

پیوندها

بایگانی‌ها