نوشته: میلاد دهقان
- درباره تاریخ خوزستان و پیوند همیشگی این سرزمین با ایران هیچ چیزی به مخاطب ارایه نشد.
- رویکرد کلی نمایشگاه نه تنها ملی نبود بلکه کاملا قومی بود و به همین دلیل کوچکترین اشاره ای به تعلق همیشگی و تاریخی خوزستان و طبیعتا اهواز (به عنوان یک شهر) به ایرانزمین نشده بود
- عربِ خوزستانی در زیر بمباران تبلیغاتی کشورهای منطقه، کم‌کاری مسوولین و ضعف دولت در مسایل فرهنگی و اقتصادی نمی‌تواند رابطه خود با ایران را پیدا کند و بین هویت قومی و ملی خود دچار سردرگمی شده است.
- این نوع حرکتهای مشکوک و ناصحیح و یا احیانا ناآگاهانه هیچ دستاوردی برای همبستگی ملی در خوزستان نخواهد داشت و بیشتر بر آتش تفرقه می‌دمد.
- چرا در این نمایشگاه از خوزستان با عنوان “الاهواز” نام برده شده است؟
- گروه های تجزیه طلب پان عرب نام این بخش از ایران را عربستان و یا اقلیم اهواز- البته با بند واژه یا حرف”ح” و به صورت “الاحواز”- می‌نامند.
****
از تاریخ 17 تا 22 مهرماه 1393 نمایشگاهی با عنوان عربی “الاهواز عبر التاریخ” یا اهواز در گذر تاریخ در مجموعه ورزشی شهدای کارگر اهواز برگزار گردید. این نمایشگاه که به زبان عربی بود باعث پدید آمدن دغدغه ها و پرسش هایی برای من و احتمالا غیر عرب زبان‌های دیگر نیز گردید. در ادامه باید بررسی شود که “دلیل” برپایی چنین نمایشگاهی و “هدف” آن چه بود و احیانا چه آسیب‌هایی به همبستگی ملی در خوزستان وارد آورده است.
یکی از دلایل و شاید مهمترین دلیل برای برگزاری این نمایشگاه، کوششهای زیاد وهابی‌ها و گسترش اندیشه‌های تجزیه‌طلبانه در خوزستان است به طوری که امروز گرایش به سلفیگری از مرز تهدید گذشته و به بحران نخست در خوزستان بدل شده است. از سال 1373 نخستین گزارش‌ها درباره گرایش به این اندیشه و برگزاری نمازهای چند نفره‌ی محدود، به شیوه سنی‌های سلفی در خوزستان گزارش شد و پس از گذشت 20 سال این موضوع از حالت دعوت و فعالیت پنهانی به در آمده و نیمه آشکار و گاه کاملا علنی شده است. نشست‌های گوناگون توجیه و تبلیغ در سراسر مناطق حاشیه‌ای شهر اهواز و دیگر شهرهای جنوب خوزستان برگزار میشود و مباحث آنها به موضوع داغ میان مردم عرب خوزستان بدل گردیده است. در سالهای دهه 80 این خطر که در آن زمان کم اهمیت شمرده میشد بارها توسط نیروهای ملی خوزستان – و البته برخی مسوولین- گوشزد میشد ولی عملا غفلت و کم‌کاری برخی ارگان‌ها و عدم هماهنگی‌ها به و اقدامات تروریستی گروه‌های تجزیه‌طلب منجر شد. امروز کار به جایی رسیده است که مدیر کل اداره اطلاعات خوزستان از فعالیت 35 دستگاه اطلاعاتی در این منطقه و وجود 17گروه مسلح نام برد!! (+) امام جمعه اهواز نیز چند هفته پیش دوباره این موضوع را تکرار نمود و خطرات آن را برشمرد
در سالهای گذشته به طور مداوم افراد مختلفی از طایفه‌های گوناگون عرب‌های ساکن خوزستان به دلیل سلفیگری محاکمه و زندانی شده و گروه‌های کوچک و بزرگ تروریستی پیش از انجام عملیات دستگیر می‌شوند. اخبار این دستگیری‌ها و اهداف بمب گذاری و یا ترورها به دلیل ایجاد فضای رعب و وحشت بازتاب داده نمی‌شود، تنها زمان صدور حکم اعدام برای آنها سروصدای رسانه‌ای ایجاد می‌گردد ولی اغلب از اتهام اصلی و اقدامات تروریستی این افراد حرفی به میان نمی‌آید.
ناآگاهان رسانه‌ای و کاسبکاران حقوق بشری برای اعدام این افراد که با عنوان فعال مدنی و فعال فرهنگی و … شناسانده می‌شوند، موج خبری رسانه‌ای به راه می‌اندازند ولی آگاهانه یا ناآگاهانه به در کنار مخالفت با مساله اعدام، حقیقت موجود در پرونده‌ها را وارونه جلوه داده و از بزهکاران، بی‌گناهانی با عنوان فعال سیاسی یا مدنی می‌سازند. بهترین نمونه آن اعدام برادران فتحی در شاهین شهر بود که آنها را جوانان معترض به حکومت می خواندند و یا دلیل اعدام انها را ارتباط با بستگان خود در اشرف می دانستند. در همان روز یا فردای اعدام آن دوبرادر با پیگیری شخصی از دوستان در شاهین‌شهر متوجه شدم که آنها بزهکاران سابقه‌دار فراری با انواع و اقسام جرم‌های ارتکابی از سرقت مسلحانه تا قاچاق مواد مخدر و تشکیل باندهای خلافکار بودند. مدتی بعد پخش یک مستند از دستگیری باند انها در شمال کشور توسط تیم عملیات ویژه، اعترافات و فیلم‌های دوربین مدار بسته که آنها را در حال سرقت و ضرب و جرح نشان می‌داد، رو دست بزرگی بود که جمهوری اسلامی به جنجال آفرینان رسانه ای زد. همچنین در بیانیه پان ایرانیست های خوزستان درباره اعدام برادران حیدری نیز یک مورد دیگر از این موارد پرده برداری شد.
در چند سال اخیر کوششهای تجزیه‌طلبانه به دلیل هزینه‌های بالای انسانی و موج نفرت عمومی نه مستقیم بلکه در پوشش مسایل مذهبی پیگیری میشود و این گروه‌ها و ایادی‌شان ابتدا از دریچه تشکیک در مسایل اعتقادی افراد و جذب آنها به اندیشه های سلفی و نیز وسوسه‌های مالی وارد می‌شوند و پس از آن که فرد جذب شد به دلیل بریده شدن رشته اتصال یک فرد عرب به ایران که همان “مذهب تشیع” و “ملیت ایرانی” است راه برای اقدامات بعدی هموار میشود. برای نمونه به شخصه در زندان کارون شاهد بودم که اعضای یک گروه خلق عرب تروریستی که اتفاقا شیعه هم بودند، ابتدای ورود به زندان به شیوه اهل تشیع نماز می‌خواندند اما پس از گذشت چند ماه با دست بسته و بدون مهر نماز جماعت برپا میکردند! این شرایط که گوشه‌ای از آن به شکل فشرده بیان شد، پیش زمینه برگزاری نمایشگاه اهواز در گذر تاریخ گردید.
نگارنده پیش از بازدید حضوری از نمایشگاه در دل ابراز امیدواری کردم که شاید برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی گوشه‌ای از تاریخ حقیقی استان خوزستان را برای عرب‌زبان‌ها بیان نماید ولی شوربختانه پس از بازدید دیدگاهم کاملا دگرگون شد.
- اینکه این نمایشگاه کاملا به زبان عربی بود، بدون تردید صرفا جامعه عرب خوزستانی را مد نظر داشت ولی نخستین پرسش این بود که چرا چنین نمایشگاه پرخرجی باید لزوما به زبان عربی باشد. آیا امکان‌پذیر نبود در توضیح عکس‌ها و بنرها و غرفه‌ها زبان پارسی را هم به کار برد؟ هرچند در غرفه مربوط به وهابیت و دو غرفه ی دیگر که بیشتر کاریکاتور و عکس بود از توضیحات پارسی برای عکس ها هم بهره برده شده بود که به دلیل عدم استقبال مراجعه کنندگان عملا مهم نبود و نیازی هم وجود نداشت، ولی در بخش های مهمی همچون تاریخ مشعشعیان و قیام عشایر عرب هیچ توضیح پارسی وجود نداشت. به گمان من این کار به قصد به دست آوردن دل اعراب و یک حرکت عوام فریبانه و سطحی است. از این دست اقدامات و نتایج آن را در خوزستان پیشتر هم دیده‌ام و نمونه آن برگزاری دو نماز جمعه در دو مکان مختلف، یکی کاملا به زبان عربی و یکی پارسی بود!! یا همان حرکتی که اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری دوم خرداد1376 و پس از آن مجلس شورای اسلامی انجام دادند و با دادن وعده های دلفریب به اعراب، دمیدن در تنور اختلاف‌ها و ایستادن بر روی شکاف قومیتی، تعداد زیادی از آرای اعراب را به دست آوردند و پس از گرفتن کرسی‌های مدیریتی به ناگاه چندین نشریه قوم‌گرا در خوزستان منتشر شد. این نشریات با ادبیاتی پر از نفرت و ضد ایرانی، تریبون گروه های قوم‌گرا بودند و با عملکرد خود باعث تحریک جوانان عرب خوزستانی شدند و سرانجام کار به یک رشته بمبگذاری و شهادت جمعی از هم میهنان‌مان ازجمله هم‌میهنان عرب رسید.
این کار چالش بزرگی را برای دستگاه امنیتی در خوزستان ایجاد کرد. با بررسی بایگانی روزنامه‌های صوت الشعب، الاهواز، همسایه‌ها و…. میتوان به خط فکری و پشت پرده آنها در هدایت این جریان‌های خلقی پی برد.
- انتخاب نام و عنوان عربی این نمایشگاه کاملا جهت‌دار بود و تلاش داشت همسو با تجزیه‌طلب‌ها و برخی رسانه‌های ماهواره‌ای که رویکردی ضد ملی دارند، اهواز را برابر با خوزستان معرفی کند. دو سال پیش شبکه‌ی ماهواره ای ضد ایرانی “احوازنا” راه اندازی شد و در تقابل با آن شبکه‌ی “الاهواز” توسط آیت الله جزایری امام جمعه و نماینده ولی فقیه در اهواز راه‌‌اندازی شد. یکی از اشتباهات مهم افزودن پیشوند عربی “ال” به نام ایرانی اهواز بود و کارکرد اشتباه دیگر آن جااندازی اصطلاح “عرب اهوازی” بود. اصلاحی که قوم گرایان تجزیه‌طلب آن را به کلیه‌ی اعراب خوزستان می‌گویند!
چرا وقتی از تاریخ خوزستان یا الاهواز – آنچنان که نام جهت‌دار این نمایشگاه بود – سخن به میان آمده است، از نقل یا اشاره به همه تاریخ خوزستان به طور کلی حرفی به میان نمی‌آید؟ چرا موضوع بسیار مهم تاریخ دوره ایلامی در این نمایشگاه طرح نشده است. همان موضوعی که دستاویز خلق عرب برای جعل تاریخ در یکی دانستن ایلامی‌ها و آشوری‌ها با اعراب است. بهترین فرصت مهیا بود که در کنار روایات کتب شیعی و تاکید بر شیعه بودن اعراب خوزستان در درازای سده های پیشین، به موضوع مهمی مانند تاریخ دوره ایلام نیز پرداخته میشد تا جوانان و نوجوانان عرب با استناد به انبوه مطالعات باستان شناسی و تاریخی که اغلب آن نیز کار دانشمندان خارجی بوده، متوجه شوند که از نسل ایلامی‌ها نیستند و به همین دلیل حضورِ جمعی‌شان در این سرزمین به چندهزار سال پیش باز نمی‌گردد! هر چند امروز بخشی از پیکره‌ی ملت ایران می‌باشند. گزینشی عمل کردن درباره تاریخ ایران همانند آن کاری است که پان‌عرب‌ها و پان‌ترک‌ها انجام می دهند و نتیجه آن دلخواه همان گروه‌هاست! خلق عرب تنها به دوره حکومت شیخ خزعل و قاجاریه تکیه میکند چرا که نامهای اصلی شهرهای خوزستان در این دوره عربی شده‌اند و گاه در برخی اسناد، از واژه عربستان برای بخش های کوچک جنوبی خوزستان شامل خرمشهر و شادگان، در کنار نام خوزستان استفاده شده است. آنها نیز چند هزارسال تاریخ پیش از آن و پس از آن را در دوره معاصر به کناری نهاده‌اند و همه استنادشان به همان دوره ننگین قاجار است!
چه خوب بود که در کنار موضوع مهم رابطه اعراب و تشیع به نقش دیگر اقوام ساکن خوزستان از جمله بختیاری‌ها، لرستانی‌ها، بهمئی‌‌ها، کردها، دزفولی‌ها شوشتری‌ها، رامهرمزی‌ها و حتا اقلیت های مذهبی مانند زرتشتی ها و کلیمی ها و صابئین مندایی نیز اشاره میشد. وقتی از تاریخ خوزستان نام می بریم همه این اقوام و مذاهب و شهرهای استان را دربرمی‌گیرد.
- چرا نام نمایشگاه “اهواز در گذر تاریخ” است؟ آیا این نمایشگاه تنها بیانگر حضور علما و بزرگان تشیع در “شهر اهواز” است؟ اگر چنین است چرا تابلو و نام و مشخصات بزرگان شیعه از شهرهای شوشتر، رامهرمز، شادگان،شوش، گندی شاپور و آبادان هم آمده است؟ همانگونه که در بنر تبلیغاتی در بالای جمله های عربی به پارسی نوشته شده” افتتاح بزرگترین نمایشگاه خوزستان در گذر تاریخ” بدون تردید منظور از اهواز همه استان خوزستان است پس چرا باید از واژه کاملا عربی و جعلی “الاهواز” برای این استان استفاده شود؟ نام اهواز هیچگاه به عنوان یک اقلیم و یا به عنوان استان خوزستان و حتا یک بخش از این استان در جغرافیای ایران و متون تاریخی به جا مانده، کاربرد نداشته است. این واژه همواره به عنوان یک نام مفرد به شهر اهواز گفته میشد. این یک نام ایرانی تاریخی است که به صورت های مختلف در کتب و اسناد و سنگ نوشته‌های قدیمی ضبط شده است.
گروه‌های تجزیه‌طلب پان‌عرب نام این بخش از ایران را عربستان و یا اقلیم اهواز- البته با بند واژه یا حرف”ح” و به صورت “الاحواز”- می‌نامند. این کار یک نوع مشروعیت بخشی به نامگذاری این گروه های ضدشیعی و ضدایرانی است هرچند دست اندرکاران نمایشگاه آنرا به صورت “الاهواز” بنویسند.
شوربختانه در اسناد به نمایش درآمده، از نامهای قدیمی دوره قاجار برای شهرها استفاده شده است و حتا با بی مبالاتی مسوولان امر، نامهای امروزی آنها را در پرانتز و به عنوان توضیح نیاورده‌اند مبادا ذهن بازدیدکنندگان عرب مشوش شود! برای نمونه شوشتر را تستر – آبادان را عبادان- و شادگان را فلاحیه نوشته‌اند! دقیقا همان نام‌هایی که گروه‌های خلق عرب به آنها استناد میکنند تا خوزستان را یک سرزمین عربی معرفی نمایند.
مهمترین پرسشی که پیش می آید اینست که هدف نمایشگاه چیست؟ شاید پاسخ، اقناع جوانان عرب و یادآوری این باشد که اعراب خوزستان همیشه شیعه بوده‌اند و سلفیگری چنین است و چنان! همچنان که آیت‌الله کعبی، در سخنان افتتاحیه، هدف از برپایی این نمایشگاه را ابراز هویت شیعی و عربی مردم اهواز دانست.(+)
این سخن از یک روحانی شیعه عضو مجلس خبرگان شگفت‌آور و البته نگران کننده است اهواز هویت شیعی داشته و دارد ولی هرگز هویت عربی ندارد. این دو موضوع از هم جداست.
آنها که تلاش میکنند اهواز را با هویت عربی معرفی کنند وابستگان به شیخک‌های حاشیه خلیج‌پارس و در راس آن استعمار انگلستان هستند که دهه هاست تلاش دارد تا بخش های بزرگی از ایران‌شهر از جمله بحرین و عراق را سرزمین عربی معرفی کند. آنها بدون تردید دشمنان یکپارچگی ایران زمین هستند و سخن آیت‌اله کعبی آب بر آسیاب آنها میریزد. از ین روست که افراد شناخته شده‌ای همچون یوسف عزیزی بنی‌طرف با خوشحالی خبر این نمایشگاه را در صفحه فیس بوک خود بازتاب می دهد و گزارشی به زبان عربی درباره آن منتشر میکند. (ببینید)
فعالین آگاه سیاسی میدانند که پشت این جریانات سلفی و تجزیه‌طلبانه، دستگاه‌های اطلاعاتی امنیتی کشورهای غربی و پول‌های کلان کشورهای عربی از جمله قطر، کویت و بویژه محوریت عربستان سعودی است که کلیت نقش و قدرت ایران را هدف گرفته‌اند. با وجود همه این دلیل‌ها، نباید از نقش حکومت و دولت غافل شد چرا که نظام جمهوری اسلامی در بعد مذهبی در استان خوزستان با چالش بزرگ موج سلفیگری روبروست… باید ریشه‌یابی کرد که چرا آموزه‌های مذهبی که از سوی حکومت تبلیغ میشود کارآیی و جذابیت خود را حتا بین غیر عربها نیز از دست داده است و برخی روحانیون مستقل بارها این موضوع را یادآور شده‌اند! اگر جوان عرب خوزستانی با بحث عقیدتی، جدل‌های اعتقادی، وعده پول و رفاه اقتصادی، فریب خورد یا قانع شد که جذب این گروه‌ها شود، چه ابزار و چه توانی برای جلوگیری از این امر وجود دارد؟ روند روبه رشد این جریان موید آن است که تنها اعمال قوه قهریه و زندان و تنبیه نمی‌تواند عامل بازدارنده باشد.
پس از بیان موارد بالا باید به نکته مهم و اساسی اشاره کرد:
موضوع کنونی اعراب خوزستان بحث مذهبی و ایدیولوژیک نیست بلکه یک بحث هویتی و معرفتی است. عرب خوزستان در زیر بمباران تبلیغاتی کشورهای منطقه، کم‌کاری مسوولین، ناتوانی یا عدم کارکرد دستگاه تبلیغاتی مذهبی، ضعف دولت در مسایل فرهنگی و اقتصادی نمی‌تواند رابطه خود با ایران را پیدا کند و بین هویت قومی و هویت ملی دچار سردرگمی شده است. بر اثر این فضا و تبلیغات شدید داخلی و خارجی، در ذهن او بین عرب بودن و ایرانی بودن خط کشی ذهنی بوجود آمده آست و از همین‌جاست که به‌راحتی جذب جریان‌های قوم‌گرا میشود و یا ناآگانه در همان مسیر گام برمی دارد. در این نمایشگاه به کدام دغدغه‌های جوان عرب پاسخ داده شد و کدام گره‌های ذهنی وی درباره‌چیستی و کیستی هویتی‌اش باز شد؟ این مبحث مهم هویتی پاشنه آشیل قوم‌گرایی و اندیشه جداسازی قومیتی در خوزستان میباشد.
سخن پایانی:
این نمایشگاه و حرکتهای مشکوک و ناصحیح و یا ناآگاهانه از این دست هیچ دستاوردی برای همبستگی ملی در خوزستان نخواهد داشت و هیزم آتش تفرقه را بیشتر میکند. شوربختانه نگاه ایدیولوژیک و عدم نگاه فراگیر ملی باعث شد این نمایشگاه از کارکرد اصلی خود یعنی “نمایاندن تاریخ خوزستان” دور شود و در همان خط فکری خلق عرب حرکت کند.
با خوش بینی بسیار اگر نخواهیم حضور عناصر تندرو را در این نمایشگاه دخیل بدانیم، باید اذعان کرد این نمایشگاهی از سر استیصال بود و نه از سر هوشمندی و دغدغه های ملی چرا که برخی از اعراب قوم‌گرا را دچار توهم مضاعف نمود. همه بخش‌های نمایشگاه موید این است که خوزستان سرزمین عربی بوده و هست! درباره تاریخ خوزستان و پیوند همیشگی این سرزمین با ایران هیچ چیزی به مخاطب ارایه نشد. رویکرد کلی نمایشگاه نه تنها ملی نبود بلکه کاملا قومی بود و به همین دلیل کوچکترین اشاره ای به تعلق همیشگی و تاریخی خوزستان و طبیعتا اهواز (به عنوان یک شهر) به ایرانزمین نشده بود که این خود یک آسیب مهم است، همچنین اقوام و مذاهب دیگر ساکن خوزستان هیچ جایی در این نمایشگاه نداشتند.
امروز تنها نمی‌توان با تکیه بر مساله تشیع پیوند اعراب با ایران را حفظ کرد چون در این زمینه آسیب‌های جبران ناپذیری به بوجود آمده است بلکه باید همه توان مذهبی، تاریخی ملی و مردمی را برای حل این معضل به کار گرفت.
فراموش نشود در دوران اصلاحات برخی مسوولان استانی در لوای مذهب و حمایت از نظام، چه اقداماتی در راستای مسایل قومی انجام دادند و چگونه بحران آفرین شدند، مبادا که این اقدامات دوباره در استان خوزستان تکرار شود.
پایند ایران
مهرماه1393
تصاویری از نمایشگاه
پیوندک :http://paniranist.net/?p=2189
اکتبر 30th, 2014
آقایان، لطفا از جانب ما سخن نگویید!
“عربها در ایران چه میخواهند؟“
انتشار متن سخنرانی آقای یوسف عزیزی بنی طرف در پارلمان فرانسه با عنوان “عربها در ایران چه میخواهند” و خواندن مطالب طرح شده به عنوان مطالبات “ملت عرب” ایران ، به عنوان یک شهروند عرب ایرانی که از سواد خواندن و نوشتن بهره می‌برم بر آن داشت که نقدی بر آن نوشته و نکات مبهم، نا گفته و خلاف واقعی که در آن متن موجود است و با خواست بسیاری از هموطنان عربمان مغایر و متضاد است اشاره‌ای کرده و قضاوت را به خوانندگان وامیگذارم.
ایشان در ابتدا جمعیت اعراب را ۶ تا ۸ در صد جمعیت ایران اعلام مینمایند که این خلاف واقع است. با حساب ایشان جمعیت اعراب ایران بیش حدود ۵.۳ میلیون در برابر ۷۵ میلیون جمعیت کلّ ایران است، در صورتی که کلّ جمعیت استان خوزستان کمی بیش از ۴.۵ میلیون است( سر شماری سال ۱۳۹۰، منبع ویکیپدیا). سپس با پرشی به طول چند قرن از روی تاریخ خبر از تشکیل “کشور مستقل عربستان” از سوی ال مشعشع در قرن ۱۵ میلادی میدهد و به عنوان نویسنده و پژوهشگری که تاریخ اعراب ایران را به نیکی میداند، خود را نیازمند دادن هیچ گونه توضیحی به مخاطب خود در مورد وضیعت زندگی نیاکان ما در سرزمینی که در آن ریشه ژرف و کهنی دارند نمی‌بیند و به نام قبلی “آن سرزمین” که موطن اجداد ما بوده قبل از آن دولت مشعشع نیز اشاره‌ای هرچند گذرا نمیکند.
کاش برای آگاهی مخاطبان چگونگی تشکیل “اولین دولت مستقل عربستان” را که با فریب و ریاکاری(ادعای مهدویت و سو استفاده از جنگ شیعه- سنی و ضعف دولت مرکزی که خود نیز درگیر نبردی ایدئولوژیک با امپراطوری عثمانی بود) شروع و با جنایت، خیانت و ستم به مدت ۸۰ سال ادامه یافت را تشریح و وضع زندگی اجدادمان را در آن روزها برای نسل جوانی که تشنه دانستن گذشته خود است به تصویر می‌کشید(منبع ویکیپدیا، مشعشعیان(
سپس این پرانتز ۸۰ ساله به عنوان یک مبدأ تاریخی فرض و به کرات مورد استفاده می‌گیرد.
در ادامه با پرشی ۵۰۰ ساله بر فراز تاریخ میرسیم به سال ۱۹۲۵ میلادی که به گفته سخنران گرامی: رضا شاه “شیخ خزعل” آخرین حاکم عرب خوزستان را سرنگون کرد و از آن به عنوان “پایان حاکمیت سیاسی اعراب و سرآغاز ستم ملی علیه مردم عرب” یاد میکند، ستمی که شامل: ستم نژادی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و زبانی است.
از سخنران گرامی انتظار میرفت پس از عبور شتابان از سرفصل حکومت اعراب بر خوزستان(مشعشعیان) که به گمان نگارنده عدم وجود برگی درخشان در آن است، از فصل پایانی این تاریخ که با سقوط شیخ خزعل به پایان رسید(با توجه به نزدیکی تاریخی) به صورت گسترده تری سخن به میان می‌آمد. اما دریغ….
کاش جناب سخنران برای مخاطبان تشریح میکرد که “شیخ جابر خان نصرت الملک” پدر گرامی شیخ خزعل که سر در آخور دربار قاجار داشت، در زمان فترت دولت مرکزی به دلیل شکست ایران از انگلیس در خرمشهر با پشت کردن به ولینعمت پیشین دلا به دلدار جدید سپرد و تحت الحمایه‌ی “دولت فخیمه” قرار گرفت.
کاش در شناساندن “شیخ خزعل” یا همان ” نصرت الملک”، “معز السلطنه”، “سردار اقدس، “سردار ارفع” که با خیانت، توطئه و برادر کشی و تکیه به حمایت “دولت فخیمه” به تاج و تخت رسید و همزمان با تهران و لندن( برای حفظ قدرت و نه حقوق مردم عرب) نرد عشق میباخت، به نسل جوان عرب تلاش اندکی مینمودید. شیخی که با سربریدن شیوخ عشایر و قبائل دیگر به حیات ننگین خود ادامه داد. کاش میزان دارائیهای این شیخ قهرمان را نیز بیان مینمود تا بتوان آن را با میزان دارایی‌های رضا “شاه” که متهم به مال اندوزی بود و شهروندان عادی عرب آن دوره مقایسه و میزان “خلقیت” او را سنجید.) منبع ویکیپدیا، شیخ خزعل(
کاش سخنران گرامی در کنار بر شمردن ستمهای فراوانی که بر “خلق عرب” روا داشته شده، از توسعه چشمگیر اقتصادی و رشد جامعه شهری استان و نرخ منفی بیکاری که متاثر از کشف نفت و افزایش بهای آن در دهه ۷۰ میلادی بود، افزایش میزان سواد، آموزش اجباری زبان عربی در دوره اول متوسطه و دوره کامل رشته ادبی، وجود کرسی زبان و ادبیات عرب در دانشکده حقوق دانشگاه جندی شاپور و مهمتر از همه اینها زندگی مسالمت آمیز :عرب، بختیاری، لٔر، شوشتری، دزفولی، بهبهانی، عرب کمری، قنواتی و کردونی، بهبهانی و زیدونی، آسوری و ارمنی و کلیمی در کنار دیگر هموطنانی که بیشتر به دلایل اقتصادی به آنجا روی آورده اند در زیر سقفی از مهربانی به نام خوزستان نیز نگاهی گذرا میکردند. استانی که مردمش سفره مهر خود را به روی دیگر هموطنانشان فارغ از قومیت، زبان و مذهب گشوده اند و در یک قرن اخیر نان آور سفره ایران بوده اند و به آن افتخار میکنند.
در مورد شیعه مذهب بودن اعراب نیز لازم است تذکر دهم که جناب بنی طرف بخوبی آگاه است که بر اثر سیاست‌های حکومت اسلامی ، مذهب گریزی در طول ۳۳ سال گذشته شتاب هولناکی یافته که در خوزستان این امر به صورت “سنی گرایی” به عنوان سلاحی جهت مبارزه با ایدئولوژی حکومتی مورد استفاده قرار گرفته و با سو استفاده و سرمایه گذاری کشورهایی که درگیر این جنگ ایدئولوژیک به جمهوری اسلامی هستند شدت بیشتری یافته است و کارشناسان امنیتی جمهوری اسلامی علیرغم اشارهِ و اعلام نگرانی برای مقابله با آن برنامه مشخص و رغبت جدی ندارد. به همین دلیل در حال حاضر تخمین میزان دقیق اعراب شیعه مذهب ایران بسیار سخت است.
ادامه سخن مربوط به آغاز “مبارزات آزادیبخش عربستان در ۱۹۵۸ ” با هدف “استقلال عربستان” است که در دهه ۷۰ با تغییر “استراتژی و تاکتیک” اهداف و شعارهای جنبش (با تأثیر از جنبش‌های چپگرا) موضوع استقلال خواهی را به کنار نهاده و با خزیدن به زیر عبای “خمینی” خواهان “راه حل ملی در چهارچوب ایران” برای حل مشکلات “خلق عرب” شدند
کاش سخنران ارجمند کمی هم در مورد میزان دارائیهای “خاندان آل شبیر خاقانی” که از ملاکین سرشناس خرمشهر هستند و نقش “برجسته” ایشان در آن انقلاب “شکوهمند” و پاداش آن برجستگی و سرنوشت وی که روزی یار و ملازم “خمینی” در نجف و تامین کننده بخشی از هزینه‌های مالی انقلاب و بازوی نظامی او در خوزستان بود برای جوانان نسل امروز و جویندگان حقیقت سخن میگفت
از مرگ تحقیر آمیز وی در حصر و تبعید در کوچه‌های تنگ و تاریک شهر “قم” و تشییع جنازه‌ای که فقط با حضور تعداد اندکی از فرزندانش در قم انجام شد. در سکوت و فترت کامل “حامیان خلق” که در انتظار رهبر معنوی دیگر و فرصتی دیگر بوده و هستند
آیا شما نیز متوجه تشابهات عجیب این ۳ سرفصل تاریخ مبارزاتی خلقی را که بوی فرصت طلبی ناشی از استشمام بوی کباب میدهد شده اید؟
اوج سخنان ایشان گلایه از فرهنگ و ادبیات نژادپرستانه‌ای دارد که ریشه در “تاریخ و جغرافیا”ی ایران دارد و هدف اول آن نیز “عربها” هستند که روزانه آماج حملات ایرانیان هستند.
جناب سخنران به خوبی آگاهند که مخاطب اصلی ادبیات تولیدی هنرمندان و نویسندگان ایرانی “اعراب حجاز” است و در پاسخ دیوانهای قطوری است که در وصف و تمجید “قادسیه و سرداران آن” و تحقیر “فرس المجوس” سروده شده و بهترین گواه آن را امروز در قالب نامگذاری خیابان‌های اصلی، میادین، شاهراهها، فرودگاه، کتابخانه، باشگاه‌های ورزشی، مراکز خرید، مراکز فرهنگی و آموزشی، دانشگاهها در پایتخت و تمامی شهرهای “همه” کشورهای عربی و اسلامی با آن نامها به منظور حفظ آن میراث میتوان دید. نه هموطنان نجیب، شریف و دلیری که (بر خلاف برخی که با اندیشه حفظ یا کسب قدرت یا هر دو، در بزنگاه‌های تاریخی منافع شخصی را بر منافع ملی/قومی ترجیح داده و به دنبال بوی کباب روان گشته و در نهایت خود نیز کباب شدند )در گذرگاه تاریخ با اهدای بهترین فرزندان خود از خاک، مال و ناموس خود دفاع کردند و گواه آن گورستانهای خوزستان است که بهترین فرزندان آن سرزمین را در آغوش خود دارد.
امیدوارم ایشان یک بار دیگر متن خواستهای ۱۲ ماده‌ای “خلق عرب” را که ایشان افتخار سخنگویی آن را داشتند مرور کنند و واژه‌ای به جز “نژادپرستی” در تعریف بند سوم و هشتم آن در حد فهم “عوام”ارائه کنند.
دلیل اصلی ریزش در بدنه اصلی “خلق عرب” ارائه این برنامه در کنار ظهور “نقابداران چفیه پوش” مسلحی بود که در قالب “لجان الشعبی” ظاهر شدند و باعث گریز طبقه متوسط تحصیلکرده و جوانان شد، موضوعی که در آن برهه برای کرسی نشینان بی اهمیت بود و هیچگاه آن را درک نکردند.
ادبیات استفاده شده در تهیه و تنظیم آن متن ۱۲ ماده‌ای بی اختیار مرا به یاد سخنان “فیلیپ خلیل” نویسنده و پژوهشگر عرب انداخت که سخنران در کتاب ” قبایل و عشایر عرب خوزستان” در صفحه ۱۵ آن را چنین بیان میکند: عرب در عین مساوات جویی اشراف منش نیز هست. خویشتن را چنان میبیند که گویی اشرف خلایق است. قوم عرب به نظر او برجسته‌ترین و شایسته‌ترین اقوام جهان است.
شاید همین تعبیر برای ترجمه دیگر بندهای آن “خواستها” بخصوص بندهای ۴،۵ و ۱۰ آن کافی باشد.
مقایسه این “وعده ها” که مورد تأیید رهبر معنوی “نمایندگان خلق” بود با “وعده ها”ی آزادی، برابری، دموکراسی و حقوق برابر که رهبر معنوی انقلاب ایران پیش از به دست گرفتن قدرت در پاریس و دیدن آنچه که تا به امروز بر ایران و ایرانی میرود، میتوان به سادگی فهمید نمایندگانی که با شعار نابرابری برای مردم استانی که با گوناگونی جمیتی خود “ایرانی کوچک” را تصویر میکنند، چه آینده روشنی برای آنان تدارک می‌دیدند.
آن “درخواست نامه” را دوباره و چند باره بخوانید و ادبیات آنرا با ادبیات امروز خود بسنجید. حدود بیش از ۱/۳ جمعیت استان خوزستان را هموطنان غیر عربمان شامل لرها(اندیمشک تا شوش، دزفولی ها، شوشتری ها، بختیاری ها، بهبهانی ها، مسیحیان و کلیمیان هستند. بخشی از آنها هم شامل عرب کمری ها، قنواتی‌ها و کردونی‌ها هستند که اصالت خونی آنها هم مورد تأیید نیست تشکیل میدهند(. در کنار این ساکنین بومی، مهاجرین اقتصادی که چندین نسل است در استان زندگی میکنند و فرزندان آنها(بدون دریافت سهمی از نفت) خود را بیشتر خوزستانی میدانند تا اصفهانی، یزدی یا کرد و خراسانی. از میان اعراب خوزستان هم که شما تریبون سخنگوییشان را در دست دارید، بسیارند که مانند شما فکر نمیکنند و میدانند که برای دستیابی به یک زندگی آبرومندانه در آرامش، امنیت، حق شهروندی برابر و حق مشارکت در تمام عرصه‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی نیازی به اختراع دوباره چرخ ندارند. شما در حالی به نمایندگی از جانب “خلق عرب” طرح فدرالیسم را مناسب‌ترین راه برای آیند ایران و خوزستان پیشنهاد میکنید که در جای جای نطق گرمتان حس شدید “نوستالژی حکومت شیخ خزعل” موج میزند و حدود و اختیارات آن را با اختیارت حکومت خودمختار کردستان عراق مقایسه نموده‌ا‌ید. اما هیچگونه توضیحی در مورد فساد گسترده دولتی مافیای حاکم در کردستان عراق که(علیرغم بهبود نسبی وضع اقتصادی مردم) درست مثل برادران قاچاقچی خودمان همه شاهرگ‌های اقتصادی،سیاسی و نظامی آن منطقه را در قبضه گرفته و پترودولارهای فراوانی را در راه حفظ و گسترش قدرت و توسعه نفوذ خود منطقه با رویای برپایی “کردستان بزرگ” به پایتختی اربیل خرج میکنند. در کنار آن ولخرجی‌های دیگر کشورهای عرب منطقه که از تحریکات و دخالت‌های تهران در آن کشورها به جان آمده و قصد مقابله به مثل دارند را به حساب دلسوزی و پشتیبانی از حقوق از دست رفته خلق عرب ایران نگذارید. دلار های اهدایی آنها به برخی از این گروه‌ها ( که از اعلام آن نیز ابایی ندارند) نه از حبّ علی که از بغض معاویه است.
کاش سخنگوی ارجمند در تجلیل از مبارزان راه آزادی “خلق عرب” یادی هم از همرزم دربندشان آقای عبدالله المنصوری که در سال ۲۰۰۶ در تله ماموران امنیتی جمهوری اسلامی افتاد و به سوریه رفت و بلافاصله توسط ماموران سوری(بدون اینکه جرمی مرتکب شده باشد) بازداشت و به ایران تحویل داده شد و اقدامات اعتراضی تشکیلاتشان به دولت جنایتکار سوریه که متهم اصلی این اقدام خلاف عرف بین المللی بود میکردند. اما افسوس….
اعراب ایران برابری طلبند و نه برتری طلب و تمامیت خواه
من هم با شما هم عقیده‌ام که قبل از انقلاب اعراب ایران در استان خوزستان با قانونی نانوشته برای فعالیت سیاسی(مانند اکثریت مردم ایران) محدودیت داشتند که متاثر از فضای جنگ سرد و موقعیت حساس سوق الجیشی آن بود. رشد نخبگان عرب در پست‌ها و مناسب دولتی و نظامی (به همان دلیل یا بهانه) محدود و مشروط بود. اما در همان فضا امکان رشد و شکوفایی برابر در فضای آموزشی، علمی و اقتصادی استان برای همه از جمله اعراب فراهم بود و دانش آموختگان و سرمایه داران فراوان هم نسل شما بهترین شاهد این مدعایند.
آنچه امروز رنج و درد مردم خوزستان از جمله خویشان و نزدیکان عرب من را دوچندان میکند، فقر سیاه و عریانی است که تا مغز استخوان مردم را می‌ساید و آنچه ادامه راه را برایشان ممکن میسازد عشق به خوزستان علیرغم زخم‌های چرکین یادگار جنگش و آلودگی هوا و گرمای طاقت فرسایش به خاطر قلب‌های پاک و بیریای ساکنانش است که حتی فقر و فاقه را نیز با هم قسمت میکنند به امید اینکه فردا خانه‌شان را دوباره بسازند و نان سفره‌شان را با هموطنانشان به عدالت قسمت کنند.
خوزستانی ها به شهادت تاریخ ساکنان ثروتمندترین استان جهانند و با ثروت‌های خود قادر به تامین یک زندگی آبرومند برای تمام ایرانند ، اما خود امروز در فقر مطلق تماشاگر غارت ثروت‌هایشان و زدن چوب حراج به دار و ندارشان هستند و همین پدیده زمینه ساز پیدایش و رشد گفتمانی به نام “خود مختاری”، “خودگردانی” و “جدایی طلبی” میشود که فضای مناسب را برای بهره برداری دستگاه حاکمه برای سرکوب هر خواسته مشروع و کوچکی را نیز فراهم میکند و این دو جریان به صورت علت و معلول اکسیژن تنفسی و امکان ادامه حیات را برای هم فراهم میکنند.)ویکیپدیا، خوزستان (
آتش بیاران دیگر این معرکه نژادی مدعیان پاسداری از “نژاد آریایی” و “ایران اهورایی” هستند که خواسته یا ناخواسته و دانسته یا ندانسته آب در آن اسیاب میریزند. آسیابی که از بذر نفرت شرنگ جدایی و مرگ میسازد و در کام همه ما میریزد.
جنس برخورد این منادیان حقوق پایمال شده “خلق عرب” با مشکلات و مسائل مردم محروم خوزستان از جنس برخورد رهبران جهان عرب با مساله “حقوق مردم فلسطین” است. از یک سؤ به بهانه لزوم بازگشت همه آوارگان فلسطینی به سرزمین آبا و اجدادیشان بیش از ۶ دهه است که از دادن حق شهروندی به آورگان فلسطینی در همه کشورهای عربی و اسلامی(بدون استثنا) خودداری می‌ورزند و از سوی دیگر سرگرم مبادلات تجاری گسترده با دولت (به گفته خودشان) اشغالگر صهیونیستی و بزرگترین حامی آن و پرچمدار “امپریالیسم و استعمار” یعنی آمریکای جهانخوار هستند و حمایت آنها از “حقوق پایمال شده” مردم فلسطین از صدور و امضای قطعنامه‌های بی بود و خاصیت فراتر نمی‌رود. در تحریف تاریخ و پنهان کاری ید طولایی دارند و هنوز هم “هیچکدام” از این پرچمداران دفاع از حقوق فلسطینیان در مورد اشغال بخشی از سرزمینهای فلسطینی توسط کشور دوست و برادر “اردن” و لزوم بازپس دادن آن سرزمینها به صاحب اصلیشان یعنی فلسطینیان سخنی به میان نمی‌اورد، چرا که طرف حساب کشوری است عرب و مسلمان و پادشاهش نیز هنوز در حلقه دوستان.
عجیب اینکه نام بیشتر این حامیان حقوق فلسطینیان در میان حامیان “جنبش آزادی بخش خلق عرب” نیز به چشم می‌خورد و همین مساله بیشتر باعث نگرانی است. شاید هم راز مگوی عدم اعتراض برادران مبارز عرب به دستگیری همرزمشان “عبدالله المنصوری” توسط ماموران بشار اسد و بسنده کردن به اعتراضات کلیشه‌ای به “تهران” و تقاضای محاکمه‌ای عادلانه برای وی را نیز در لا به لای همین خطوط بتوان یافت. شاید…….
جناب سخنگوی گرامی، تاریخ را دوباره بخوانید و برای عدم تکرار گذشته آن را چراغ راه آیند کنید.
در جعبه پاندورایی که سرگرم گشودنش هستید، اژدهایی هفت سر خفته است که به محض آزادی در اولین گام و برای پاک کردن رد پای خود یاوران سابق خود و مدعیان آینده را میبلعد و سپس پسمانده آنچه را که از دزد قبلی باقی مانده است و در بهترین سناریو همان خلق میماند و سرزمین سوخته‌ای به نام : “امارات متحده عربستان”.
ولدت فی اهواز و من اب عربی کم فخور انا، عرب و ایرانی
یک ایرانی عرب دیگر اندیش
برگرفته از تارنماي ايران گلوبال
اکتبر 18th, 2012
در این شرایط سخت و دشوار و اوضاع خطرناک ایران در منطقه و زمانه ای که هجوم بسیاری از راه گفتار و نوشتار به تمامیت سرزمینی ایران می شود، یک کانال ماهواره ای متعلق به تجزیه طلبان عرب به جمع کانال های ضد ایرانی پیوست.
این کانال جديد تلويزيوني «اهواز ما» ( Ahwazona tv) نام دارد که پخش آزمايشي خود را بر روي فرکانس 11595 ماهواره نايل ست که از ماهواره هاي پر بيننده نزد اعراب خوزستان می باشد، آغاز کرده است. هم اکنون تبليغات گرافيکي به همراه يک شعر عربي با نام اهواز ما از آن پخش می شود. در این طرح گرافیکی کامپیوتری فردی که پرچم کشور خیالی اهواز را در دست دارد همراه افرادی با پرچم های کشورهای عربی مانند عربستان، کویت، تونس، عراق و فلسطین نشان داده مي شود و تلاش براي القاي وجود کشوري عربي به نام الاحواز دارد که در اشغال ايران است. لوگوی ان همانطور که در عکس مشخص است نام احوازنا است که فردی با پرچم تک ستاره خلق عرب حرف الف را تشکیل می هد و در کنار ان نقشه کشور خیالی اهواز (شامل استانهاي خوزستان و بوشهر و فارس) قرار دارد!
با توجه به لوگوی فوق و اینکه تارنمای اینترنتی «اهوازنا» متعلق به «جنبش عربي آزاديبخش اهواز» با نام عربي «حركة النضال العربي لتحرير الأحواز» است، احتمالا اين کانال ماهواره ای نیز متعلق به این گروه است. اين جنبش به شدت راديکال و معتقد به مبارزه مسلحانه است. بنيانگذار اين گروه نژادپرست مسلح، شخصي به نام «محي الدين آل ناصر» است. اين گروه علنا اعتقاد به مبارزه مسلحانه با [به گفته خودشان] اشغالگران فارس دارند و بمب گذاري هاي سال هاي 84 و 85 این گروه تروریستی هنوز در يادها مانده است. يکي از معروف ترين اقدامات اين گروه بمب گذاري در فرمانداري اهواز واقع در امانيه و فيلم برداري و انتشار آن در اينترنت است. (اینجا) گروه حرکت النضال جديدا در عنوان تارنماي خود به جاي «جنبش عربي» واژه «جنبش ملي» را جايگزين کرده است.
برای آگاهی و شناخت بیشتر این گروه و دیگر گروه های تجزیه طلب عرب در خوزستان نوشته (حقایقی درباره نا آرامیهای خوزستان و گروه های جدایی خواه عرب) را بخوانید.
اکتبر 3rd, 2012
در پي صدور حکم تبعيد و اعدام براي 7 نفر از عرب ها در خوزستان، روز گذشته ششم مهرماه 1391 يکي از افراد خلق عرب با حضور در استودیو بی بی سی پارسی به مانند دیگر اعضا و هواران این تفکر به دروغ پراکنی پرداخت.
کريم دهيمي که از افراد شناخته شده وابسته به جريان تجزيه طلب موسوم به خلق عرب مي باشد که با کمال تعجب به عنوان فعال حقوق بشر از سوی بی بی سی معرفی شد. او با حضور در برنامه خبري شبانگاهي بي بي سي، همان اتهام قديمي و نخ نماي مصادره زمین های کشاورزی خوستان برای طرح هاي اقتصادي،واگذاري زمين هاي اعراب به بسیج وسپاه و تغییر بافت جمعیتی منطقه را پیش کشید. اين فرد شناخته شده و ضد ايراني دليل اصلي بازداشت اين افراد را در سه سال پيش، مقاومت و اعتراض به مصادره زمين هاي کشاورزي در شهر شادگان يا به گفته خودش فلاحيه عنوان کرد و با تاکيد براين که دو نفر از بازداشتي ها شاعر هستند و فعالیت های فرهنگی انجام مي دهند تلاش در القاي اين داشت که اين افراد فعال فرهنگي هستند. البته سهوا در ميان سخنان خود اشاره اي به ارتباط با برخي گروه هاي خارج از کشور هم داشت!
دادگاه انقلاب اهواز اين هفت نفراز اعراب خوزستاني را که 26 تا 32 ساله هستند و سه سال پيش دستگير شدند به محاربه و فساد فی الارض متهم کرده است.
جدا از دروغ گويي هاي اين فرد و عدم اشاره به دليل اصلي بازداشت و صدور احکام اعدام، اطلاق عنوان دهان پرکن فعال حقوق بشر به اين عنصر ضد ايراني از سوي بي بي سي مورد توجه است. مدت مديدي است سياست هاي ضد ايراني بي بي سي براي همه ايرانيان آشکار گرديده است و اين تريبون جايگاه سخن پراکني اين عناصر شناخته شده است.
پيوند دايمي اين نوشته http://pan-iranist.net/?p=1955
سپتامبر 28th, 2012
روشن است که عده ای می خواهند مسیر رابه خشونت بیالایند تا ندای ما و صدای ما شنیده نشود؛ می بایست با بزرگی و نجابت مقاومت کرد. می بایست ایستاد.
پان ایرانیست خوزستان : سرور حجت کلاشی ، مسئول سازمان جوانان حزب پان ایرانیست در یادداشتی به حمله نیروهای تجزیه طلب به منزل سرور امید دهدارزاده واکنش نشان داد. وی در این یادداشت صفوف پان ایرانیست ها را به مقاومت و عزم راسخ برای ایستادگی در برابر “مرگ اندیشان” دعوت کرده است. متن کامل یادداشت ایشان در ادامه می آید.
به نام خداوند جان و خرد
حمله مسلحانه ی عده ای فریب خورده به خانه ی سرور امید دهدار زاده را شنیدم. بی تردید وظیفه ی ما در این شرایط و در هر شرایطی وخیم تر از این، مقاومت است. میدان به بدخواهان ملت نخواهیم داد. این ایام برهه ی حساسی در مبارزات ما می باشد. با علم به رسالت و وظایفمان در پیشگاه ملت و با آگاهی از نقش تاریخی که باید ایفا شود و با شناخت دقیق گذرگاه باریک عافیت ملی به استقبال این ایام دوران ساز رفته ایم و با اراده ای تاریخی و ایمان سرشار از ایثار و مقاومت ادامه خواهیم داد.
روایت تاریخی کوششهایی که از بستر پان ایرانیست برمی خیزد تاریخ شکوه ملی خواهد بود که فرزندان بی ادعای میهن آن را به هست می آورند، از نفس تاریخی این مبارزه است که نوبهار زندگی آور که شکوفایی و سرزندگی نوبارش باشد به سرزمین مقدسمان روی خواهد آورد.
نفستان گرم و پرچمتان افراشته باد.
درود بر شما کوشندگان این راه خطیر وعزت ملی.
اهمیت این زمان و این جایگاه را به خانواده و فرزندان و اقوام خود بیان کنید. بگذارید ذهنها از خمودگی بیرون آیند. رسالت ها را گوشزد کنید و منطق رفتارها را شرح دهید. ما می بایست به نام مادر میهن، مهر به سرزمینمان بیاوریم، آن مهر زندگی آور را. باید بر آن قانون مرگ همان قانونی که در ظلمت شب مسیر را بسوی نابودی و هر آنچه از آن برخیزد ترسیم می کند غلبه کنیم. اما طبیعیست که با مسایل و مشکلات مواجه می شویم. روشن است که عده ای می خواهند مسیر رابه خشونت بیالایند تا ندای ما و صدای ما شنیده نشود؛ می بایست با بزرگی و نجابت مقاومت کرد. می بایست ایستاد.
مرگ اندیشان باید بدانند که محال است میهن به حال خود رها کنیم و میدان به آنها سپاریم. این قبیل از حوادث علی رغم همه ی آثار بدی که دارد روحیه ی مبارزاتی ما را تقویت خواهد کرد. ما با ایمان به راه خود و علم به وظایف میهنی مان برای کوشیدن در راه زندگی و غلبه بر مرگ آیینی، آماده ی شهادتیم.
یک مبارز در این برهه باید ” سرود زندگی” بر لب، این آمادگی را داشته باشد. بدخواهان ایران تاریخچه ی حزب پان ایرانیست را بخوانند. ما از انجمن شروع کردیم و پیمان مان، آن پیمان مقدس میهن پرستی از خون علیرضا رییس جوهر گرفت. در تمام این سالهای سخت این آمادگی برای شهادت بود که همه چیز را به دیده گرفتیم و عقب ننشستیم.
اما اگرحکومت نمی تواند امنیت شهروندان، این حداقل وظیفه ی خود را تامین کند اعلام کند تا ملت تکلیف خود رابداند. چه کسی اجازه داده است که تعدادی افراد مساله دار و شرور در شهر مسلح باشند؟ پلیس امنیت فقط حمله ی مسلحانه به جلسات پان ایرانیست ها را آموخته است؟ چگونه این عده به خود جرات داده اند یک فعال ایرانگرا را در خانه ی خود و در میهن خود مورد تهدید قرار دهند. یعنی قرار است در ایران هم از ایران نگوییم؟ می خواهند رعب و وحشت ایجاد کنند تا کسی سراغ ایرانگرایی نرود و گویا مستظهر به حمایتهایی هستند که چنین گستاخانه عمل می کنند. البته که مستظهرند والا اصلا چنین اتفاقی نمی افتاد.
همگان باید بدانند و که اگر ریشه ی مساله را بکاوند به نکاتی تلخ، به اژدهایی با نفسی مسموم خواهند رسید که این آتش ویرانگر را حمایت می کند. اژدهایی که در ضدیت و دشمنی با ایران، در ادارات و وزارت خانه ها و دستگاهها ی امنیتی لانه کرده است و هزار سر دارد. باید پرسید چگونه است که یک مجموعه ی امنیتی امید دهدارزاده ی پان ایرانیست را در حالی که چندروز پیش تر از آن به اتهام پان ایرانیست بازداشت و محاکمه شده بود را دوباره به اتهام ارتباط با خلق عرب بازداشت می کند و سپس بازجو در زندان با فاش کردن ماهیت پان ایرانیستی امید به بازداشت شده های خلق عرب وانمود که نه بلکه صراحتا می گوید که امید عامل گرفتاری آنهاست! تا امید وخانواده ی او را با کینه ی خانواده و طایفه ی این افراد، گرفتار و مجازات کند!
اما این مساله و این نوع عمل از کجا نشات گرفته است؟ همگان باید به این مطلب توجه کنند که چندی پیش عده ای به همراه نهادهای امنیتی منطقه و رسانه ها از جمله العربیه درصدد کلید زدن پروژه ی شهید سازی در خوزستان بودند که با افشاگری پان ایرانیست ها ناکام ماندند. آنها پنداشته اند که سرور امید دهدارزاده عامل این اتفاق بوده است و دست به اقدام تلافی جویانه زده اند.
اذهان هوشیار این مسایل را در خواهند یافت. عواقب و مسولیت هر حادثه ای با مقامات مسول است . به عهده ی تمام ایرانخواهان و مبارزات پان ایرانیست است که در برابر همه ی بلاها و آزارها راهی خوب و هموار به روی مردم ایران بگشایند و روحیه ای مبارزاتی که در خور نام ملت ایران باشد از خود نشان دهند. ما فداییان ملتیم و از این مسایل ترسی به خود راه نخواهیم داد. راه ملت ایران، از مسیر این ایستادگی ها و شجاعت ها می گذرد.
پاینده ایران
یکشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۱
سپتامبر 17th, 2012
فرهاد باغباني
بعد از پاسخ دادن به گفته های«یوسف عزیزی بنی طرف» که در برنامه صفحه آخر بیان شد و نقد عملکرد صدای آمریکا، «بنی طرف» برآشفته از شبکه هوشیاری ملی و اطلاع رسانی دقیق و هوشمندانه عناصر ایران گرا در خوزستان نسبت به تحرکات رسانه ی دولتی وابسته فارسی زبان همچون «بی بی سی و صدای آمریکا» و اعتراض نسبت به حضور افرادی با گرایشات گریز از مرکز و معارض با تمامیت ارضی کشور، به پرخاشگری و ایراد انواع اتهام به جریانات ایران پرست و بویژه پان ایرانیست ها در خوزستان پرداخت. در این مجال نه تنها در مقام پاسخ به بنی طرف، بلکه در جهت اطلاع رسانی و وظیفه ای که در برابر تبار ایرانی در این هنگامه دشوار از تاریخ زیست ملت بزرگ ایران بر عهده داریم، ذکر مطالبی مهم ضروری به نظر می رسد:
1- «یوسف عزیزی بنی طرف» با عصبانیت و قلمی سرشار از تهمت پراکنی به جای پاسخ دادن منصفانه به پرسشهای نگارنده، سراسیمه و پرخاشگرایانه و نگران ازسیل هجوم انتقادها و اعتراضها توسط ایرانگرایان به دلیل حضور مکرر عناصر معارض تمامیت ارضی ایران دربرنامه های شبکه های فارسی زبان وابسته به دولت های خارجی می نویسد:
«پس ازحمله چند روز پیش عناصر اطلاعاتی سایت “خوز بلاگ”، اینک حزب فاشیستی پان ایرانیست! مرا هدف قرارداده است. حزبی که عناصرش در اهواز با مدارای همین اطلاعاتی ها،علناً فعالیت می کنند، درصورتی که جوانان فعال مدنی و فرهنگی عرب، زندانی می شوند و درمعرض اعدام قراردارند. من از آزادیخواهان همه ملیتها در ایران تقاضا دارم برای دفاع از برنامه مصاحبه ام در “صفحه آخر” و در پاسخ به شانتاژ نژادپرستان، نظر خود را در صفحه فیسبوک “صفحه آخر” بنویسند و از حق، برابری و عدالت قومی در ایران دفاع کنند تا تلویزيون صدای آمریکا در برابر این فاشیستها عقب نشینی نکند. حال معنی” دموکراسی وحقوق بشر” از دیدگاه ناسیونالیست های افراطی رافهمیدیم. آنان حتی اظهارنظر مرا به مدت ربع ساعت در این برنامه تحمل نکردند.»
2- بنی طرف به سان توده ای های سابق به جز تهمت زنی و وارد کردن اتهامات بی اساس چاره ای در پیش رو نمی بیند. در چهار سطر نوشته، چند بار بدون ارايه هیچ گونه سند و مدرکی مخالفانی که به نقد آرا و دیدگاههای ایشان پرداختند را به انواع وابستگی های اطلاعاتی وامنیتی متهم می کند واژگانی همچون عناصر اطلاعاتیِ خوزبلاگ، حزب فاشیستی«پان ایرانیست»، مدارای دستگاه اطلاعاتی با آنها، نژادپرستان، ناسیونالیستهای افراطی استفاده مي کند. جالب آنکه وی بعد از زدن انوع و اقسام برچسب های گوناگون، فریاد مظلومیت سرداده و از صدای آمریکا میخواهد نسبت به گسترش اعتراضات مردمی نسبت به حضورش در برنامه هایی از نوع «صفحه آخر»کوتاه نیاید!!
3- انتظار این بود که در برابر پرسشهای مطروحه در مقاله اينجانب از سوی کسی که خود را ژورنالیست و دارای سوابق آنچناني سیاسی می داند، واکنش منطقی و بدور از انواع اتهام زنی ارايه میشد…هر چند به جزاین یاد نداد استادت. بار دیگر در شبکه هوشیاری ملی برای چندمین بار برای روشن شدن افکار عمومی پرسش های خود را با شما مطرح می کنیم تا سره از ناسره و راست و دروغ برای ملت ایران آشکار و روشن گردد. همزمان منتظر پاسخ گویی بنی طرف به عنوان دبیر به اصطلاح «کانون مبارزه با نژاد پرستی و عرب ستيزي در ایران» به این پرسش های صریح هستیم، البته نه اینبار با عصبانیت و پرخاشگری!!!
* درسخنان و نوشته های خود سخن از اقلیم الاهواز به زبان می آورید (اقلیم درعربی به معنای کشور است) در همان آمریکا که خود را مهد دموکراسي جهان آزاد به دنیا معرفی میکند اگر کسانی یا گروه هایی سخن از اقلیم «تگزاس» یعنی کشور تگزاس به زبان آورند چه برخورد امنیتی و اطلاعاتی با آنها خواهد شد؟!!! یادتان هست در همان لندنی که زندگی می کنید انگلوساکسون ها با ایرهای جدایی طلب چه برخورد قهر آمیزی کردند… آیا یکشنبه خونین ایرلند یادتان هست؟
* آیا شما معتقد به جغرافیایی سیاسی با نقشه مجعول «الاحوازیه» مي باشيد که از سوی عناصر تجزیه طلب و سایت های الاحوازیه و العربستان و تعدادي سايت ديگر تبلیغ و تکثیر می شوند و نفرت نژادی در سراسر مطالب آن ها منعکس می باشد؟
* منظور شما از به کار بردن استان عربستان به جای نام تاریخی خوزستان در رسانه های عمدتا وابسته به دولت های خارجی چیست؟
* درصورت تاکید بر نام عربستان آیا تاریخ و نوشته های عهد کهن و کتیبه ها نیزبا سخن شما همنوا وهمرای هستند؟!
* آیا در طول تاریخ درخوزستان به جز قوم عرب ایرانی دیگر اقوام سکنا نداشته اند؟ پارس ها، بختیاری ها، شوشتری ها، رامهرمزی ها، بهبهانی ها، دزفولی ها…آیا این همه تنوع قومی در خوزستان را میتوان نادیده گرفت و سخن از استان عربی با نام مجعول عربستان راند؟!
* در برنامه هایی که در رسانه های عربی زبان مانند العربیه وبی بی سی عربی به عنوان کارشناس مسايل عرب شرکت می کنید بارها از واژه مجعول خلیج العربی استفاده کرده اید. استفاده از نام«الخلیج» یا «خلیج العربی» جز دشمنی آشکار و معارضه با تاریخ و غرور ملی ایرانیان چه معنای دیگری خواهد داشت؟
* در خوزستان چفیه قرمز بر سر کردن نشان از تظاهر به وهابی گری است. آیا شما هم با سر کردن چفیه سرخ رنگ، مبلغ وهابی هاي عربستان شده اید؟!
* اگر خود را یک ایرانی دارای حقوق شهروندی می دانید و به تمامیت ارضی ایران می اندیشید، چرا تاکنون سخن و موضعی از شما در برابر یاوه گویی های امارات درباره جزایره همیشه ایرانی نشنیده ایم؟! نکند همچون شیوخ حاشیه خلیج فارس این جزایر همیشه ایرانی «تنب بزرگ،تنب کوچک و بوموسا» را حق خاندان آل نهیان می دانید. حتی یک کلام اعتراضی نسبت به سرکوب گسترده برادران شیعه در بحرین توسط خاندان آل خلیفه و اشغال این سرزمین توسط ارتش آل سعود از شما نشنیدیم. آیا شیعیان بحرینی به دلیل مذهبی که دارند، برادران عرب شما محسوب نمیشوند یا چون خاندان مرتجع آل سعود قصد تغییر جمعیتی جزایر بحرین به سود وهابیون رادارد، مهرسکوت بر لب زده ايد؟
*چرا تاکنون یک سطر مکتوب يا یک کلام شفاهي نسبت به تضییع حقوق زنان عرب در منطقه خاورمیانه بویژه آل سعود در عربستان و یا حتی زنان زحمتکش عرب خوزستانی از شما نشنیده ایم. آیا آن ایرانی هایی که در عربستان اعدام شدند مشمول قوانین حقوق بشری مورد اعتقاد شما نمیشوند؟ حتی در مورد سنتهای ارتجاعی و نگاه سلفی گري حاکم بر زنان در عشیرههای عرب مقاله ای نمی نویسید و سخنی نمیگویید. نکند مقوله ی جهان شمول حقوق بشر را نیز تقسیم بندی قومی، نژادی، جغرافیایی، سیاسی و ایدولوژیک کرده اید.
4- آقای بنی طرف شما سالها در ایران زندگی کردید، کتاب چاپ کردید، در روزنامه های خوزستان و حتی نشریات سراسری مطلب مینوشتید، ازسوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی تقدیر شدید، درخانه احزاب وزارت کشور سخنرانی کردید، در مناظرههای بسیار شرکت میکردید، در همایشها و سمینارهای گوناگون دیدگاههای خود را مطرح می کردید، ولی آیا کسی بابت این همه حضور در محافل و مجالس وابسته به هیات حاکمه اتهام اطلاعاتی بودن را به شما مي زد؟! شما آزادانه در خوزستان و در نشریاتی چون فجر(کارون امروز) مصاحبه های چند صفحه با آقای مهدی مکارمی انجام میدادید و حتی با استناد به سخنان بی مسوولانه آقای خاتمی در سازمان ملل: سخن از ملیتهای ایرانی میگفتيد. وقتی که مسوول وقت تشکیلات حزب پان ایرانیست در خوزستان زنده ياد «دکتر ابراهیم میرانی» قصد پاسخگویی به نظرات و دیدگاه های شما را داشت همان روزنامه عليرغم مصاحبه با ایشان و تا امروز تحت تاثیر فشارهایی که بر روزنامه وارد مي آمد از چاپ و انعکاس دیدگاه های پان ایرانیستها در برابر اندیشه های خلق عربی جلوگیری به عمل آورد.
5- راستی بفرمایید اگر ستم قومی فارسها بر علیه عربها در خوزستان اعمال میشود پس چگونه است که در دومین دوره شورای شهر اهواز هر 9 نفر اعضای آن از برادران عرب بودند و یا حتی در همین دوره پیش 3 نفر نماینده مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی عرب بودند. در این دوره نیز ترکیب دو به یک سود نمایندگان عرب است. همین حضور نمایندگان عرب در مجلس شوراي اسلامي و شوراهاي شهر و روستا نشان دهنده حضور گسترده برادران و خواهران عرب اهوازی در پای صندوقهای رای میباشد. برخلاف پارسها و یا بختیاری ها که در این چند ساله کمتر پای صندوق هاي رای رفتند… نوعی قهر و اعتراض به وضع موجود در هنگام انتخابات در میان رای دهندگان غیر عرب در اهواز مشهود است. راستی یادتان هست که وزیر دفاع ایران به مدت هشت سال یک عرب ایرانگرا بود. شاید بنا به دیدگاه ایديولوژیکی و نه حقوق بشری، ملاک عرب بودن برای شما تنها آن عده اندک از فریب خوردگانی هستند که جز معارضه با تمامیت ارضی ایران و دشمنی با فارسها و گسترش نفرت قومی هدفی در سر ندارند!!! از ديد شما عرب اصیل کسی است که در خیابان های اهواز بمب منفجر می کند!!!
6- گفته اید حزب پان ایرانیست درخوزستان آزاد است. یادمان باشد هر شهروند ایرانی و همچنین احزاب به شرطی که مخل به مبانی اسلام نباشند و مشی مسلحانه نداشته باشند، از حق فعالیت آزاد قانونی فعالیت برخوردارند و باید به عنوان شهروندان ایران از همه حقوق تصریح شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی برخوردار باشند و برای احقاق و اعاده حقوق ملت و برقراري حکومت قانون تلاش و کوشش مدنی و مطالبه محور را سرلوحه فعالیت های خود قرار دهند. حتی اگر برخی نهادهای قدرت با این خواست مدنی مخالف باشد ولی تاکید بر گفتمان مطالبه محور حول گفتمان شهروند محوری تنها راه رسیدن به دمکراسی و جامعه مدنی است. با مبارزه مسلحانه و عملیات های بمبگزاری آنچنان که در سال 1384در اهواز شاهد بودیم، تنها نهادهای مدنی و نیروهای دمکراسی خواه متضرر شده و در مسلخ خشونت؛ قربانی اسلحه خواهند شد. با این همه شما حقیقت را نمی گویید. پان ایرانیست ها درخوزستان آزادانه فعالیت نمی کنند، پان ایرانیستها در خوزستان دفتر سیاسی ندارند، از داشتن روزنامه و ارگان حزبی و حتی برگزای کنگره های قانونی خود محرومند. پان ایرانیستها حتی به اندازه شما در همان دوران اصلاحات اجازه نداشتند در روزنامه ها مقاله و مطلب بنویسند و درهمایشهای دولتی و نیمه دولتی و یا خانه احزاب به ایراد سخنرانی بپردازند!!!
7- راستی کدام اندیشه مبلغ فاشیست است؟ آنکه میکوشد با استفاده از احساسات برادران عرب نوعی کینه توزی و دشمنی و نفرت قومی از فارسها! در بین آنها بپراکند؟ آنکه بر طبل استقلال طلبی اعراب (بخوانید تجزیه طلبي) میکوبد یا اندیشه ای که سخن از یگانگی و اتحاد همه اقوام و تیره های ایرانی را آرمان و فلسفه وجودیش می داند. اندیشه ای که میگوید:«ما همه شهروندان ایرانیم.» معتقد به حقوق برابر و یکسان برای همه اقوام و تیره های ایرانی بلوچ، کرد، آذری، عرب، فارس و…مي باشد؛ اندیشه ای که در منشور سربلندی ملت ایران به صراحت می نویسد«هیچکدام از مردم ایران تافته جدا بافته نیستند»همه اجزای یک پیکره مانا و پایا به نام ملت ایرانند و از نظر اجتماعی و قانون هیچگونه تفاوت، نابرابری جنسی، قومی و نژادی با یکدیگرندارند. اندیشه ای که میگوید:«همه از تبار ایرانیم» و در برابر قانون از حقوق مساوی برخورداریم. درواقع تک تک آحاد ملت ازحق مشاع و برابر در سرزمین مادری خویش برخوردارند، دریک جمله «ماهمه ایرانیم.»
8- ناسیونالیست افراطی را معنا کنید. آیا براداران ایرانی عرب که در جنگ هشت ساله و دفاع مقدس از ناموس ایران، وطن خویش در برابر صدام بعثی جانانه دفاع کردند و خونشان در راه ایران ریخته شد، از جریان ناسیونالیستهای افراطی هستند؟ چون با فارسهای بیگانه برعلیه سردارقادسیه همدست شدند متهم به شوونیست بودن و خاک و خون پرستی هستند؟ آیا آنها از نظر شما خیانت به باورهای ملت واحد عربی، ناصر، صدام و قذافی کردند؟ آیا شما صدام را همچون سایر بعثی ها شهید قوم عرب می دانید؟ لطفا از اعراب کویتی که صدام به کشورشان تجاوز کرد، نيز پرسش کنید.
9- به هرحال میدانیم که خوب میدانید، پان ایرانیستها در این سالها با چه مصايب، مخاطرات و دشواری هایی در ایران مواجهه بودند، ولی ما هرگز قصد مظلوم نمایی و بزرگ نمایی نداشته و نداریم. اگر یا بازداشت شدیم، به زندان رفتیم و کشته شدیم، بدون خواستم هیچ مابه ازایی همه را برای معبود خویش ایرانِ مظلوم و بی پناه کردیم. حتی همان سایت سازمان جوانان حزب پان ایرانیست هم که به آن اتهام وارد کردید، شوربختانه در ایران فیلتر است.
10- با مظلوم نمایی گفتید پان ایرانیست ها تحمل 15 دقیقه برنامه را نداشتند؛ ما تحمل 1000 ساعت شنیدن را هم داریم. خود بهتر می دانید در این سالها برای بیان دیدگاه ها و نظرات قوم گرایانه خویش، تا چه میزان از امکانات رسانه هاي بیگانه بهره برده اید. رسانه هایی که تاکنون حتی حاضر نشدند در برابر شما یکی از فعالان حزب پان ایرانیست در خوزستان را بنشانند تا رودرو به هرکدام از القايات و شبهات شما پاسخ داده شود.
11- آن که باد میکارد لاجرم توفان درو میکند. آنان که در اهواز بمبگزاری کردند همه یا وهابی و یا وابستگان فکری لجستیکی به حزب بعث بودند. بین آنها و مطالبات به حق و شهروندمحور برادران ایرانی عرب هیچگونه سنخیت و نسبتی وجود ندارد. بمبگزاران حتی خواسته های مدنی شهروندان عرب ایرانی را به مسلخ بردند. حتما میدانید در جریان بمبگزاریها درخیابانها و مراکز دولتی اهواز چه تعداد عرب زبان به شهادت رسیدند، آیا نسبت به این شیوه و عملیاتهای ضد انسانی و حقوق بشری تا کنون واکنشی از سوی شما صورت پذیرفته است؟ آیا عملیاتهای خرابکارانه آنها را تقبیح میکنید یا این نوع مبارزه را که باعث ریخته شدن خون بی گناهان بسیاری شد، عملی مدنی و مردمی از سوی خلق ستم کشیده عرب «اقلیم الاحواز»؟! برعلیه فارسهای اشغالگر عربستان!!!؟ دانسته و آنرا تاييد میکنید؟
12- خود را مسوول و دبیر کانون مبارزه با نژاد پرستی و عرب ستیزی در ایران میدانید. حتما به سایتهای «العربستان و الاحوازیه» سرمی زنید. آنها به گونه ای بسیار سازمان دهی شده دیدگاه ها و تفکرات قوم گرایانه ضد تمامیت ارضی ایران را تبلیغ و پوشش خبری دروغین می دهند. در آن سایتها اندیشه های فاشیستی، انتقام جویانه، ضد فارس و دشمن با تاریخ و فرهنگ ایران به وفور ديده مي شود. نسبت به مطالب تفرقه افکنانه و نژادپرستانه این سایتها تاکنون چه واکنشی از خود نشان داده اید؟ آیا ما نژاد پرستیم یا سایتهایی که نامشان برده شد؟ چه کسی براي بزرگان ایران زمین تهمت شوونیست و نژادپرست را بارها تکرار کرده است؟ شما همسو با اندیشه های سلفی، رجعت به سنت ارتجاعی و با تفکر کینه ورزانه بزرگان تاریخ ایرانزمین همچون فردوسی، کسروی، صادق هدایت، بزرگ علوی و… را ضدعرب و شوونیست معرفی می کنید. راستی برای نخستین بار چه کسانی حمله ور شدند؟
متجاوزایرانیان نبودند. ایرانیان همواره درموضع دفاع مشروع از سرزمین و تبار خویش درطول تاریخ قرار گرفته اند.
به هرحال این سخن پایان ندارد. امیدوارم با حوصله و صبورانه و بدون برچسب زنی و تهمت پراکنی به هرکدام از این پرسشها با تکیه بر منطق مباحثه و کلام پاسخ درخور و شایسته بدهید.
و کلام پاياني…باور بفرمایید جناب بنی طرف، تجزيه ايران به این سادگی ها نخواهد بود…!!!
پاینده ایران ـ خوزستان- فرهاد باغبانی
پيوند دايمي به اين نوشته
جولای 10th, 2012
روز انتقام از نژاد پرستان قوم گرا، بیگانه خواهان و خائنین به ملت ایران در هر لباس و هر موقعیتی به زودی فرا خواهد رسید.
قبل از هر سخنی درود می فرستم به روان پاک شهدای هشت سال دفاع مقدس به ویژه شهیدان عرب زبان خطه ی تفتیده ی خوزستان، آنانکه تبلیغات مسموم رژیم سفاک بعثی بر وابستگی شان به ملت ایران و آب وخاک سرزمین اهورایی ایران، هیچ تاثیری نگذاشت آنان کمرهمت بستند تا درمرزهای آبی و خاکی این کهن دیارجان،مال،فرزندان وعزیزان خود را نثار این خاک مینوی کردند.هنوزچند سالی ازدلاورمردی های مردمان شهرهای هویزه،بستان،سوسنگرد ،آبادان وخرمشهر نمی گذرد وهنوز خاطره ی دلاورمردان و شیرزنانی که دراین شهرها با دست خالی به دفاع ازشرف وناموس ایرانی درمقابل سفاکان بعثی (که اینک درزباله دان تاریخ جای گرفته اند )ورد زبانها و نقل محافل است.همان های که در کنار دیگر قشرهای ملت ایران ،همه تیره ها ،ادیان ومذاهب برای دفاع از تمامیت ارضی ویگانگی ملت سربلند ایران ازسراسرکشوریک دل و یک صدا شده و در سرتاسر مرزهای غربی بویژه خوزستان حماسه ها آفریدند.ودرود می فرستم به شهدا و رزمندگان ایران زمین که درکناربرادران عرب زبان خود در شلمچه ، طلائیه، فکه،فاو،حلبچه،جزایرمجنون ،هورهای همیشه سبز وبستر خروشان اروند رود وخلیج همیشگی فارس آرام، تا ابد جاوید خفته اند، تا امروز ما بدانیم که اگر در کشوری واحد و ملتی یکپارچه در کنار هم زیست وزندگی می کنیم از برکت خون شهیدان همیشه جاوید در تاریخ ایران زمین است.همانان که با هر فرهنگ ، دین ، مذهب و تیره برای یکپارچگی و سرفرازی ملت ایران با دنیایی از دشمن در خاک و در خانه خود مظلومانه در خون خویش غلتیدند و امروز در هیچ گوشه ای از این سرزمین مقدس نیست که فردی از آن شهید ، معلول ،اسیر ومفقودالاثر نشده باشد و تا ابد بقایای پیکر پاک ومطهر شهدای خاک پاک ایران زمین گاه حتی بنام شهید گمنام در گوشه ای از این سرزمین به خاک می رود.
چندی پیش مطلبی را با عنوان “بمب گذاری که آزادانه در اهواز می گردد.” به دستم رسید وچند بار به دقت آن را مطالعه کردم، نویسنده مطلب با ارایه مطالبی به دور از واقعیت و با بکار بردن واژه هایی کذب و جعلی درمتن مقاله سعی درایجاد شبه و تفرقه بین مردم شریف خوزستان را داشت و انگشت اتهام را به سوی نگارنده روانه کرده بود.ابتدا به دلیل مضحک بودن گفته های نویسنده که از اوهام و تخیلات یک بیمار روانی سرچشمه می گرفت نیازی به پاسخ ندیدم چرا که هر انسان فهیم و دارای عقل سالم با مطالعه آن متوجه دروغ ها و خیال پردازی های پردازشگران آن مطلب می شود.ولی با توجه به ذکر نام پان ایرانیسم- نهضت همیشه سرافراز در تاریخ- بر خویش لازم دانستم تا نکاتی را به این اهریمن خویان تجزیه طلب و نژاد پرست یاد آور شوم.
در دیماه 1384توسط وزارت اطلاعات در دفتر شرکتم به نام نت گستران آریو برزن بازداشت شدم پس ازگذشت چند ماه که در سلول های انفرادی زندان های رجایی شهر واهوازبودم مرا به سلول عمومی بازداشت گاه اهواز منتقل کردند و با افرادی که نویسنده مقاله مذکور از آنان به عنوان دانشجویان و یا فعالان سیاسی عرب یاد می کند هم سلول شدم وبه واسطه این نزدیکی
ناخواسته از پشت پرده برخی از جریانات شوم تجزیه طلبانه که برایم بسیار رنج آور بود آگاهی پیدا کردم و از اینکه می دیدم در میان انبوهی از دشمنان ملت ایران مرا خواسته و یا ناخواسته هم سلول کردند در عذاب بودم .اگر منظور نویسنده و یا نویسندگان از دانشجویان همان افرادی است که قصد برهم زدن همایش خلیج همیشگی فارس که توسط موسسه مهر آیین در اهواز برگزار شده بود راداشتند،حتما کیف هایی که توسط آنان شبانه ازمناطق شکاره و کوت عبداله جابجا شد ، کتاب ها و جزوات دانشجویی بودند.ویا تماسهایی را که کتیبه ی (ج.ت) با طاهر موسوی در کانادا می گرفت برای نشان دادن همان صبر و متانت همیشگی بود نه برای گرفتن خط و آموختن یک عملیات تروریستی در مجتمع کارون .بد نیست اشاره ای هم به کتایب (م.آ.ن) کنم که به گفته ی همقطارانتان در این گروه، نا جوانمردانه و وحشیانه مردمی بی گناه را برای اثبات ماهیت پلید و اهریمنی شان به خاک و خون کشاندند.
و اما در خصوص پاسخ به مسایلی که مطرح کردید :
آقای اهوازی در همان آغاز مقاله خود دست به تحریف اخبارمنتشره در خبرگزاری ایرنا و مطبوعات می زند ( که حتا اصل خبر منتشر شده نیز سراسر دروغ بود ) و مدعی می شود (( یک خبرنگار در حین بمبگذاری در یک مرکز اقتصادی(که اشاره نکردند کدام مرکز اقتصادی) دستگیر شده واز خانه وی مقادیر زیادی بمب ومواد شدید الانفجار c4 کشف و ضبط شد))
اما درخبری که توسط خبرگزاری ایرنا منشترگشت،هرگزعنوان نشد که از خانه ی من مواد منفجره کشف و یا در حین بمب گذاری دستگیر شده باشم .متن کامل این خبر به شرح زیر بود:
دلیل بازداشت ابوالفضل عابدینی تلاش برای بمبگذاری در مراکز اقتصادی “خوزستان” بوده است
«یک مقام آگاه گفت:اتهام ابوالفضل عابدینی نصر تلاش برای بمبگذاری و ضربه زدن به مراکز اقتصادی “خوزستان” بوده است.وی که خواست نامش در خبر ذکر نشود افزود:عابدینی به این منظور مبالغی را از یک تشکل ضد انقلاب در خارج از کشور دریافت،و برای عملی شدن اهدافش با فریب چند نفر از دوستانش اقدام به یارگیری نموده است.این مقام آگاه گفت عابدینی چند سال پیش به یک تشکل ضد انقلاب مستقر در خارج کشور که دارای خط مشی مسلحانه می باشد وصل شد .
گفتنی است برخی رسانه های بیگانه تلاش دارند عابدینی را که اخیرا به دلیل اقدام علیه امنیت ملی بازداشت شد یک خبرنگار معرفی کنند.رئیس خانه مطبوعات “خوزستان” نیز اظهار داشت:عابدینی هیچگونه پرونده ای به عنوان خبرنگار یا روزنامه نگار در خانه مطبوعات “خوزستان” ندارد.ابراهیم افتخار افزود:این در حالی است که خبرنگاران “خوزستان” در خانه مطبوعات دارای پرونده هستند .
سردبیر هفته نامه بهارسبز نیز گفت:در مدت چهار سالی که بعنوان سردبیر این نشریه مشغول بکار بوده ام،ابوالفضل عابدینی هیچگونه همکاری خبری با نشریه نداشته است . محمد مالی افزود:عابدینی امسال حدود پنج ماه در کارهای اجرایی وجذب آگهی با این نشریه همکاری داشته است.وی اظهار داشت:با توجه به تعریفی که از خبرنگار وجود دارد،«عابدینی» از خبرنگاران این نشریه نبوده است.»
پس از آزادی مشروط با سپردن وثیقه در بهمن ماه 86 متوجه انتشار این خبر کاملا دروغین توسط خبرگزاری ایرنا ومطبوعات سراسری و استانی شدم وبرای روشن شدن افکار عمومی نامه ای را خطاب به جامعه مطبوعاتی کشور واستان نوشتم که متاسفانه هیچ کدام از آنان برخلاف قانون مطبوعات حاضر به حتا کوچکترین اشاره به این نامه در نشریات و سایت های خود نشدند و ثابت کردند که اصول حرفه ای و ژورنالیستی دراندیشه شان جایگاهی ندارد .عده ای از آنان به عمد و با هماهنگی برخی از دستگاهها و عده ای دیگرنیزبه دلیل ترس ازدست دادن نان، شرافت حرفه ای شان را زیر پا گذاشتند.
آری مدیریت وابسته و تاسف بارجامعه مطبوعاتی ایران باعث شد تا فقط یک گزارش ، زندگی مرا وارد مرحله ای سخت و دشوار کند. مدیران مسوول و سردبیران مطبوعاتی با یک تماس ساده وبا یک نامه که در نیمه های شب به دفاترشان فکس شده بودو برای خود شیرینی و خوشایند رابطشان در فلان اداره، بدون در نظر گرفتن عواقب وبدون توجه به نام فرد ذکر شده درخبرو بدون تامل و تعقل درصحت متن آن صبح فردای دریافت آن خبر دروغین، تیتر نخست و یا خبر ویژه نشریه شان قرار گرفت.
ازگوشه وکنارطی هفته های گذشته زمزمه هایی ازبازداشت عده ای ازافراد مطرح دراستان خوزستان به اتهامهایی چون رشوه خواری، زمین خواری و فساد مالی به گوشمان رسیده است.جالب است همکاران و دوستان افرادی که خواستند نامشان در اخبار ذکر نشود امروز متهم به دریافت رشوه و زمین خواری می شوند ولی هیچ خبری از نامه های فکس شده درنیمه های شب به دفاتر مطبوعاتی نیست.
رسالت مطبوعاتی(!؟) مدیران مطبوعاتی ما ایجاب می کند که سکوت کنند در برابر ضرب و شتم وندای گرسنه ایم کارگران هفت تپه !سکوت کنند در مقابل سقوط پایه ها وبنیان های اخلاقی جامعه ! سکوت کنند در برابر فقر اقتصادی مردم ایران و فساد مالی برخی از مدیران! وسکوت کنند در برابر هزاران هزار واقعیت تلخ دیگر.!!! اما در مقابل بازداشت یک خبرنگار، جنجالی به پا کردند واتهاماتی مطرح کردند که هر گز موضوع کیفر خواست تنظیمی علیه من نبود. جهت آگاهی بد نیست بدانید در کیفر خواست صادر عیله من در پرونده سال 84 ، به عضویت در احزاب مخالف نظام ونگارش نامه توهین آمیز به رهبری متهم شده بودم که با دفاعیات خویش درشعبه سوم دادگاه انقلاب اهواز( بدون حضور وکیل به دلیل عدم کفایت مالی ) به یکسال حبس محکوم شدم. دومین پرونده ام درشعبه ی چهارم همان دادگاه متهم به تبلیغ علیه نظام بودم،که این دادگاه به دلیل عدم موارد و ادله های اثباتی برای اثبات جرم پس ازحدود 5 ماه بازداشت حکم برائت صادرکرد.آخرین پرونده ی سیاسی من ادامه پرونده دوم ومربوط به اعتصابات کارگری در شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه است که باز هم به تبلیغ عیله نظام متهم و هم اکنون با سپردن وثیقه 50 میلیونی آزاد می باشم و به همراه پنج نفر از کارگران شرکت کشت وصنعت نیشکر هفت تپه منتظر صدور حکم توسط دادگاه انقلاب شهرستان دزفول هستیم .
آقای علی اهوازی در جریان این نامه سعی می کرد مرا به نژاد پرستی متهم کند، و همین موضوع باعث شد در این قسمت از نوشته ام به تلاش خود و دوتن از دوستانم برای گرفتن وکیل، قبل از بازداشتم در آبان ماه سال 86 برای پرونده ی سال 84 اشاره کنم.
پس از آنکه کانون وکلای خوزستان درخواست مرا برای قبول وکالت و معرفی وکیل برای حضور در دادگاه انقلاب رد کرد، توسط یکی ازهمکاران مطبوعاتی ام، آقای جواد طریری چهره ی نام آشنایی که برای کلیه متهمان حوادث اخیر خوزستان به خوبی شناخته شده است، برای اخذ وکالت پرونده ام معرفی شد. ایشان وکیل برخی از اعضای جبهه ی دمکراتیک خلق عرب اهواز و برخی از افرادی بود که در این دو ساله ی اخیر اعدام شدند. متاسفانه به دلیل بازداشت مجددم نتوانستم با ایشان برای بررسی و دفاع حقوقی از اتهامات وارده قرارداد ببندم. وی زمانی توانست به ملاقات من در زندان کارون بیاید که دادگاه برگزار شده و دیگرکاری از وی ساخته نبود.آقای علی اهوازی مرا به نژاد پرستی متهم می کند در حالی که از خود نمی پرسد چگونه یک فرد نژاد پرست حاضر می شود وکیل پرونده اش یک عرب زبان باشد آن هم پرونده ای با موضوع عضویت در احزاب ملی ؟
آقای علی اهوازی حتما بهتر از هر کسی می داند جریانات شوم تجزیه طلبانه چگونه به فریب جوانان این سرزمین می پردازند و حتما رهبران آنان را می شناسد و از مسافرت هایشان به کشورهای اروپایی و عربی اطلاع دارد ومی داند با چه اشخاصی وبا چه اهدافی دلارهای امریکایی و پوندهای انگلیسی را از اربابان خائن اهریمن صفتشان دریافت می کرده و
می کنند .شاید خالی از لطف نباشد این را نیز بدانید که دبیر کل یکی ازبه قول شما تشکیلاتی ترین جریانات خلقی در طول عمر زندگی 40 ساله خویش هرگز زحمت آموختن حتا نوشتن و خواندن را به خود نداده و فقط در رویاهای خویش به دنبال تشکیل یک حکومت عربی بوده و برای نگارش توبه نامه خویش در زندان کارون ناچار می شود از دیگران کمک بگیرد. می گویند مشت نمونه خرواراست .آقای اهوازی یک سازمان به اصطلاح دمکراتیک در قرن بیست ویکم وعصر ارتباطات با داشتن چنین دبیر کلی نمونه چیست؟
بی شک پاسخی جز جهل و نادانی ، خیانت وتعصب کور قومی چیز دیگری نخواهد بود.
به خود بیایید و به جای پرداختن به این افکار شوم و اهریمنی نیم نگاهی به خاکهای زیر پایتان بیاندازید . خواهید دید که هنوز خون جوانان یزدی در حمیدیه خشک نشده و هنوز هر ساله پیرمردی از آذربایجان به شلمچه می آید تا فقط بویی از فرزند مفقود الاثرش را استشمام کند.وهنوز مادرانی در بوشهر، مشهد،کرمان،سیستان ،تهران وکرمانشاه چشم انتظار یک کیسه استخوان و ویا یک تکه پلاک فلزی برای در سینه نگه داشتن یاد و خاطره فرزندانشان هستند .
بیش از این نیازی به وارد شدن در جزییات و جواب یاوه ها و دروغ های نژاد پرستانه و قوم گرایانه ی این تجزیه طلبان خائن نمی بینیم ، زیرا همانگونه که در آغاز عنوان شد سطر به سطر آن نوشته مجعول به دور از هرگونه واقعیتی بوده است و با هدفی مشخص برای مظلوم نمایی و سر پوش نهادن بر جنایت های آمرین وعاملین حرکت های تروریستی جریانات تجزیه طلب، نژاد پرست قوم گرا در خوزستان قلب همیشه تپنده ایران زمین است.
اما در خصوص اینکه بیان کردید چگونه به عنوان یک پان ایرانیست آزادانه فعالیت می کنم باید پاسخ داده شود که اندیشه پان ایرانیسم چراغی است روشن و درخشان که ذره ذره ی پرتوهای آن برای اندیشه و فرهنگ ایران زمین است که از طریق آن مبنای اصول ومبانی زیست سرفراز ملت ایران را تشریح وکالبد شکافی می کند و از این که آزادانه وبدن هیچ گونه پروایی بر بی عدالتی ها ،ستم ها، فقر و تباهی هایی که بر سر جامعه کنونی ایران توسط هیات های حاکمه فاسد و عناصر بیگانه و بیگانه پرست آمده است هیچ گونه ترس و واهمه ای ندارد .
ندای حق طلبانه پان ایرانسیم اکنون در هر کوی و برزن جامعه بزرگ ایرانی وفلات مقدس ایران زمین به گوش می رسد .ما نه چونان شما که در تاریکی نشسته اید و تارهای عنکبوتی وپلید و نکبت باری برخود تنیده اید وبه شکار روشنایی می اندیشید ،عمل می نماییم.ما به عنوان یک نهضت سرفراز و سربلند در تاریخ سرزمین اهورایی این رسالت را بر خویش واجب می دانیم که در برابر هرگونه نوای شوم تجزیه طلبانه ورفتارهای نا بخردانه وضد ملی هیات های حاکمه فاسد بایستیم ،همانگونه که تاریخ مبارزات نهضت مقدس پان ایرانیسم به ویژه در 60 ساله اخیر فعالیت های حزب پان ایرانیست همچون ماجرای شوم و توطئه جدایی بحرین از مام میهن با تلاش و کوششهای حق طلبانه ی پان ایرانیست ها هرگز جنبه قانونی به خود نگرفت و به روزگاری نه چندان دور و در هنگامه برپایی یک حاکمیت ملی بی گمان بازگشت بحرین را به مام میهن به همراه برادران بحرینی جشن خواهیم گرفت.اینک استوار و مقاوم وبا گامهایی پر طنین وقلب هایی آکنده و لبریز به عشق میهن این مسیر مبارزه را با تمام دشواری ها ، زندان ها ،تیرباران ها و اعدامهایی که در طول تاریخ بر سر مبارزان راستین آزادی ،دمکراسی و ایران خواهی آمده است ادامه خواهیم داد.
میان ما و شما عزلت جویان تاریک نشین، فروهر پاک جانباختگان نبرد شوم وهولناک قادسیه ، خون به ناحق ریخته ی جوانان و فرد فرد ملت ایران اعم از کرد ، بلوچ ، آذری، گیلکی ، عرب ،فارس،لر، تاجیکی وغیره …. در دفاع از وجب به وجب فلات مقدس ایران زمین بی گمان گواهی خواهند داد؛ به نقش و رسالت پان ایرانیست ها دراین هنگامه هولناک از تاریخ میهن .
خون جانباختگان راه ایران اکنون درخت ریشه در تاریخ پان ایرانیسم را تناورتر ساخته است.هرچند توفانهای پاییزی وسیل های زمستانی بسیاربر این درخت رفته ولی همچنان مقاوم و پا برجا در برابر تمامی این یورش ها وهجوم های اهریمنی وضد ملی ایستادگی کرده است. دیری نخواهد پایید که نهضت پان ایرانیسم تمامی این اندیشه های ضد ملی و انیرانی را به همان سیاه چاله ها و گورهای تاریکی که بودند،می فرستد.
دیر زمانی است که این جنگ مقدس در راه ایران به وسیله پیروان طریقت راستین پان ایرانیسم درکوهها، دشتها ،جنگل ها ، شهرها و روستاهای ایران زمین شروع شده است.اکنون درفش پان ایرانیسم کوبنده وپرطنین تر با گامهای آهنین سربازان جان بر کف راه پان ایرانیسم این نبرد مقدس را به پیش می برد.
پس بشنوید این نوای عظمت خواهی ، نیرومندی و شکوه غرورانگیز پان ایرانیست ها را :
به پا خواسته ایم برای درهم شکستن تمامی این توطئه های ضد ایرانی.
به پا خواسته ایم برای ویران کردن همه ی آن خرابی هایی که شما بیگانه پرستان بر این سرزمین به ناحق و به نیرنگ بر ما روا داشتید.
به پا خواسته ایم برای اعاده ی حاکمیت ملی و تعیین حق سرنوشت برای فرد فرد فرزندان ایران زمین از هر گروه ،تیره،قوم با داشتن هر لهجه ،حزب و دسته با هر مرام و عقیده سیاسی مگر آنان که به ایران بزرگ نمی اندیشند.
به پا خواسته ایم برای زدودن اندیشه ی انیرانی از این سرزمین مقدس.
به پا خواسته ایم برای یگانگی و یکپارچگی ملت ایران با آرمان فلات ایران به زیر یک پرچم.
بیگمان روشن روانان ، خرد ورزان ،جان های شیفته وعاشق و وجدان های بیدار بشری خود به راستی می توانند اندیشه ها را کاوش نمایند، سره از ناسره، راست از ناراست باز شناسند و به ژرف های آرمان های انسان خواهانه و وطن پرستانه ی پان ایرانیست ها پی ببرند.
در پایان میان توی دشمن دوستِ، تجزیه طلبِ نژاد پرست و من ایران گرای دشمن ستیزِ ملت پرست ، تاریخ به داوری خواهد نشت .پس باشیم و ببینیم سپیدمان تاریخ را ،زیرا که روز انتقام از نژاد پرستان قوم گرا ،بیگانه خواهان و خائنین به ملت ایران در هر لباس و هر موقعیتی به زودی فرا خواهد رسید.
تا آنروز خداوند این سرزمین را از دروغ ، دشمن و اهریمن بپاید.
برای خواندن شب نامه جدایی خواهان خلق عرب اینجا تقه بزنید.
پاینده ایران
سیزدهم اَمردادماه ۱۳۸۷ خورشیدی
خوزستان – اهواز
شهر هرمز اردشیر سرزمین خوزی های دلاور، لرها و عرب زبانان ایران پرست
ابوالفضل عابدینی نصر (آریو پندار)
آگوست 6th, 2008
