بیانیه ی پان ایرانیست های خوزستان پیرامون دریاچه ی ارومیه

آگوست 27, 2011

به نام خداوند جان و خرد

پاینده ایران

 دریاچه ارومیه با نام دیرین چیچَست، با بن‌مایه‌های روایت تاریخی کهن ملی ایران زمین آمیختگی رازآلوده ای دارد. در سایه روشن‌های این آمیختگی حکایت دو پادشاه پر رمز و راز با آرایه ای از سمبل‌های هویتی – ارزشی و آرمانی دیده می شوند.

در آبان یَشت آمده است:

« یل کشورهای ایران و آراینده‌ی پادشاهی، کیخسرو در کنار دریاچه‌ی ژرف و فراخ چیچست (ارومیه) صد اسب و هزار گاو و ده هزار گوسفند فدا ساخت و درخواست که در سراسر کشورها بزرگترین شهریار شود. بدیوان و مردمان و جادوان و پریان و کوی‌ها و کرپن‌های ستمکار دست یابد.»

در گوش‌یَشت می‌خوانیم:

«کیخسرو  صد اسب و هزار گاو و ده هزار گوسفند از برای ناهید فدا کرد و از او درخواست که روبروی دریاچه ژرف و فراخ چیچست افراسیابِ بزهکار ِتورانی را بکشد برای کین پدرش، سیاوش دلیر که به بیداد کشته شد و برای کین اغریرث دلیر.»

در بافت آنچه که در کنار دریاچه چیچست یا ارومیه در کتب مقدس به عنوان رخدادهای بارز تاریخی ثبت شده است دنیایی حضور دارد که سه نقش برجسته ی حوادث تاریخ ایران، کیخسرو، سیاوش و افراسیاب را به یکباره دارد.

سه نام که جدا از نام بودن، نماد و سمبل هم هستند. کیخسرو نمونه‌ی والا و والاترین نمونه‌ی مفهوم «شاهی‌آرمانی» است. عرصه‌ی بسیاری از رویدادهای مهم زندگی او کناره‌ی دریاچه‌ی ارومیه می‌باشد. کیخسرو نه تنها نمونه‌ی اعلای شاهی آرمانی است بلکه چونان یک مفهومی است که می توان از آن “حکمت‌خسروانی” را فهمید و ایده‌ی او یا “او به مثابه یک ایده” حیات خود را در اندیشه‌ی پر فروغ شیخ شهید، شهاب‌الدین سهروردی تجدید می‌کند و رجعت تاریخی خود را انجام می دهد. کیخسرو در کنار این دریاچه است که از ایزد بانوی “آناهیتا” می خواهد به افراسیاب تورانی که جدا از شخصیت تاریخی در روایت مفهومی تاریخ ایران، نمادی از ظلم و پلشتی است، پیروز شود. این “پیروزی مقدس” با خون پاک و سرگذشت مظلومانه “شاهزاده‌ی شهید” سیاوش دلیر گره خورده است.

حال ما فرزندان خوزستانی ایران‌زمین با هزاران افسوس می‌شنویم که این دریاچه‌ی مقدس که با بن‌مایه‌های هویتی ما ایرانیان گره خورده است از پیامد بی‌تدبیری مسولان امر در حال خشکیدن است! و شاید از این پس جای آن را کویری آکنده از نمک فرا بگیرد. راستی ایزدبانوی آناهیتا، آن “بی آهوی” زاینده ی “مهر” از این بی‌مهری ما چه سان خواهد اندیشید !؟

ما پان ایرانیست‌های خوزستان ضمن اعلام مراتب نگرانی خود نسبت به وقوع این فاجعه خواهان مدیریت علمی و اصولی جهت پاسداشت این میراث ملی و تاریخی بوده و پیگیری احیای دریاچه و محاکمه و مجازات مقصرین را از حقوق مسلم و قانونی مردم سراسر ایران می دانیم .

پاینده ایران

دفتر حزب پان ایرانیست خوزستان

شنبه پنجم شهریورماه 90

Entry Filed under: آگاهي نامه,بیانیه های حزبی. برچسب‌ها: , , , , .



2 Comments Add your own

  • 1.    tita  |  آگوست 30th, 2011 at 6:35 ب.ظ

    dorod. dostan behtar nist ke dar kenar mahkom kardan in masale be hemayat az mardom oromie va tabriz barkhizid va yek harkate eterazi baraye hemaiat az daryache va mardomash anjam dahid in harkate shoma ghovate ghalbi barayeman khahad bod.

  • 2.    Orhan  |  ژوئن 28th, 2013 at 8:17 ق.ظ

    براي خيلي ها اين سوءال بي جواب مانده كه چرا در ايران تا روي كار آمدن رضا شاه در هيچ سند ؛دست خط، داستان يا شعري به اسامي نظير بيژن، منيژه ، فرامرز ،داريوش يا كوروش بر نمي خوريم؟ يا چرا هيچيك از پدر بزرگ هاي ما نام ايراني(فارسي) ندارند؟
    به عكس به كرات نامهاي اسكندر، چنگيز ، تيمور را كه ظاهراً بر طبق تاريخ رسمي بر ايران هجوم آورده اند و خون هاي بسياري را بر زمين ريخته اند در داستانها و شعر ها آورده شده و بر روي پدرانمان گذاشته شده است.
    چگونه مي توان قبول كرد انسان نام پسرانش را از ميان نام قاتلان اجدادش انتخاب كند؟
    به يقين در اين ميان چيزي از پازل افتاده و يا حلقه اي از ميان زنجير دانستني هايمان مفقود شده است.
    اكنون در تواريخ رسمي و مدرسه اي كوروش و داريوش را حكمرانان عادل و گسترنده حقوق بشر و بنيانگذاران بزرگترين امپراتوري جهان مي شناسيم.
    ولي هيچگاه از خود نمي پرسيم چرا همزمان با برپايي اين امپراطوري ،تمدنهاي تابناك جنوب درياي خزر بويژه مارليك ، تمدن هاي درخشان البرز مركزي (سيلك)، عيلام ، اورارتور ، ماننا و ماد كه 2500 سال قبل از هخامنشيان ايجاد شده بودند به يك باره از بين رفتند؟

    اما كوروش بعد از نابود كردن بابل و تمدن درخشان بين النهرين (عراق) با مهرباني مثال زدني با يهوديان رفتار نموده و آنها را پس از آزادي به اورشليم باز مي گرداند. سقوط بابل و آزادي يهوديان آيا به جز اين نبوده كه تعقل و قدرت مالي يهود توانسته سرداري خونريز و گمنام را از استپ هاي روسيه از نژاد اسلاو به ايران بكشاند. در سال اول سلطنت كوروش خداوند آن چه را كه توسط ارمياي نبي فرموده بود به انجام رسانيد. او كوروش را بر آن داشت تا فرماني صادر كند و آن نوشته را به سراسر امپراطوري خود بفرستد. اين است آن فرمان : من كوروش امپراطور پارس اعلام ميدارم كه خداوند ، خداي آسمانها تمام ممالك جهان را به من بخشيده و به من امر فرموده كه براي او در اورشليم خانه اي بسازم. هر كه بخواهد مي تواند به آنجا باز گردد.(تورات عهد عتيق غررا 22؛23؛36) مسلماً چنين فرماني از رافت انساني كوروش برنمي خيزد بلكه دستور باز پرداخت سرمايه هاي عقلي و مادي يهود مي باشد. نفوذ يهوديان در هخامنشيان را در جاي ديگر تاريخ در توطئه ها و كودتاي پنهان و پيدا بر عليه كمبوجيه و برديا شاهان هخامنشي كه به مخالفت با يهوديان بر مي خيزند مي توان مشاهده كرد،كه به ظهور داريوش ختم مي شود.اگر چنانچه اين آرياييها و پارسيان به جبر شمشير وارد سرزمينهاي ايران نشده و اشغالگر و خون ريز نبوده اند و با حمايت مردمان ساكن در ايران روي كار آمده اند چطور مي توان قبول داشت كه لشكر هاي كوچك و بي نام و نشان مقدوني و اسلام توانسته است به اين راحتي امپراطوري عظيم را در نوردند و در مدت كوتاهي بر مقدرات ايران حاكم شوند. چرا نياكان ما نامهاي اسكندر ، تيمور ، چنگيز و انبوه نامهاي عربي را داشته اند ولي يك نفر پير مرد هفتاد هشتاد ساله به نام كامبيز ، اردشير ؛كوروش و داريوش نداريم.؟!!
    . کوروشی رو که به قول پان ایرانیست همه دنیا می شناسند، چرا در کتابهای شعرایی مثل سعدی و حافظ و فردوسی که دیگه از مشاهیر ایران نوشته، حالا به خوبی یا بدی، حتی نامی ازش برده نشده؟؟؟
    چرا کوروش فقط و فقط از دوران پهلوی به بعد اسم و رسم پیدا کرد؟؟؟
    بگیم حالا شاههای قبلی فکرشون تو عیش و نوش بوده و رضا پهلوی و پسرش فقط تاریخدان بودند و اهل فضل و ادب و … !!!!!!!!!!! (با اون کتاب سوزونشون تو تبریز) فردوسی که اسمش دهنتون رو پر کرده چی؟؟؟ کسی که تا جمشید هم رفته بود قدمت شعراش … کوروش رو این وسط جا انداخته؟؟؟
    میگی تخت جمشید تو دوران پهلوی کشف شده؟؟؟ و فردوسی اطلاعی از کوروش نداشته حتما؟؟؟ پس این همه اطلاعات از کیکاووس و جمشید و فریدون و ضحاک رو از کجا آورده؟؟؟ از داستانهای حماسی که سینه به سینه منتقل شده … درسته؟؟؟ پس چرا داستان پادشاه به قول شما مقدسی چون کوروش سینه به سینه منتقل نشده؟؟؟ برای اسکندر جانی و قاتل به قول شماها، تو سینه ها جای داستان بود، که داستان آب حیاتش تو شاهنامه نوشته شده، برای کوروش کبیر و مقدس نبود؟؟؟

    یهودیان سابقه طولانی و توانایی خاصّی در تاریخ سازی و تحریف تاریخ و ارتباط دادن مسائل تاریخی، نه چندان مهم، با یکدیگر دارند و همیشه این توانایی را در خدمت منافع سیاسی خود به کار گرفته اند؛ چنانکه با تشکیل دولت اسرائیل، سران آن دولت که قصد نزدیکی با رژیم پهلوی حاکم در ایران را داشتند، رفتار کورش با یهودیان را به قدری بزرگ نشان دادند که حتی در منابع قدیم و جدید مربوط به هخامنشیان، ردپایی از آنها یافت نمی شد. «پل فیندلی»، نماینده مجلس نمایندگان امریکا، در کتاب «فریبهای عمدی» می نویسد:
    «قسمت عمده جعلیات و افسانه ها درباره اسرائیل ساخته و پرداخته متعصبین مذهبی اعم از یهودی و مسیحی است که طی سالیان متوالی آن را تکرار کرده اند تا حدی که الان در جهان به عنوان واقعیت پذیرفته شده است.»
    البته توانایی صهیونیست ها تنها دلیل موفقیت آنها در استفاده از باستان گرایی برای پیشبرد مقاصدشان نبود، بلکه باستان گرایی افراطی حکومت پهلوی زمینه مناسبی برای موفقیت صهیونیست ها فراهم کرده بود.
    دکتر زوی دوریل، رئیس هیات نمایندگی اسرائیل در تهران، در مقاله ای در روزنامه اسرائیلی «یدیعو اخرنوت» در مورخه ۲/ ۱/ ۱۹۶۴ می نویسد:
    «وقتی برای افراد تحصیل کرده ایرانی صحبت می کنم کافی است اظهارات خود را از داستان استر شروع کنم. تا فورا از علاقه و توجه آنها برخوردار شوم.»
    این شیوه به الگویی برای تمام مقامات اسرائیلی تبدیل شد. تا در هر محفلی و مراسمی شروع سخن را به قدردانی از کورش و داستان استرومردخای اختصاص دهند و به قول «دوریل»، روشنفکران و مقامات نیز مشتاقانه به این حکایات گوش می دادند.
    *اسحق رابین، نخست وزیر اسرائیل، در سال ۱۳۵۷ در خانه کوروش و در جمع یهودیان ایرانی الاصل طی سخنرانی ای گفت: «به عقیده من بنیانگذار اصل صهیونیسم که به غلط به هرتصل (تئودور هرتصل) اطلاق می گردد اما این لقب در حقیقت برازنده کوروش کبیر است که برای نخستین بار اجتماع یهودیان را در ارض مقدس ممکن ساخت و از این رهگذر تمامی یهودیان جهان را رهین منت خود ساخت… و شاهنشاه ایران (محمدرضا پهلوی )میراث دار راستین کوروش کبیر است.
    *بایگانی وزارت امور خارجه، نمایندگی تل آویو
    * واقعیت آن است که باستان گرایی تاریخی و به عبارتی تاریخ نگاری باستان گرایانه به نوعی با یهودی گرایی نیز همراه بوده است. این مسئله، هم در دوره پهلوی اول به علت نفوذ چهره های برجسته ای چون محمدعلی ذکاالملک فروغی و میرزا ابراهیم خان قوام الملک شیرازی که یهودی الاصل بوده اند، مشهود است و هم در عصر پهلوی دوم که حضور و نفوذ گسترده یهودیت صهیونیستی در عرصه تاریخ نگاری و تاریخ سازی به خوبی مشهود است.
    * برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به کتاب پل فیندلی، فریب های عمدی، حقایقی درباره روابط ایران و اسرائیل، ترجمه محمدحسین آهوئی
    مراجعه کنید.
    * چشمها را باید شست /جور دیگر باید دید.

    نویسنده بنیادین این نوشتار شادروان دکتر منوچهر اقبال است. ((به شادی روان دوستم احمد تفضلی، که جان خود را بر سراین کتاب، فدا ساخت و به چاپ آن موفق نشد؛ وبه انتقام از زرتشتیانی که خون این مرد بی پناه را به خاطر تصحیح و تحقیق این کتاب، بر زمین ریختند!)) سه هزار سال دروغ در تاریخ ایران – عنوان اثری ارزشمند و در نوع خود بی نظیر، ازشـادروان دکتر منوچهر اقبال (درگذشت۱۳۵۶خورشیدی ریــاست سابق دانشگاه تهران، و نودمین وزیر فرهنگ ایران)؛که دراین اثـر نفیس، پرده از روی دروغ هـای بزرگ ودروغ پردازی گسترد‌ۀ برخی مورّخان ، در رابــطـــه با تاریخ ایران باستان وشخصیتهای آن بر میدارد دکتر اقبال هدف خود از نگارش این اثر بی نظیر را “آگاه ساختن نسل جوان از شایعه ها و گفته های بزرگ جلوه داده شده، ولی همچون طبل، توخالی!” بیان کرده و میگوید که این اثر را از سر دلسوزی برای جوانان ساده لوح و زودباور ایران، که آلت دست افراد شارلاتان ( دروغگو و پشت هم انداز) شده و میشوند، نوشته است؛ نه برای انتقام از “ابراهیم پورداوود”… دکتر اقبال این اثر را در ســال ۱۳۵۵ خورشیـدی و در پاســخ به پــرسش شاه ایران نوشت شاه سبب دلگیری و نارضایتی درونــی دکتر اقبال – از برگزاری جشن های ۲۵۰۰ ساله ی شاهنشاهی و رسمیـت یافتن تقویم ایران بر آن مبنا – را ، در نامه ای از خود اقبال جویا شده بود گفتنی است: برخی ازافراد خاندان سلطنتی آن دوره،به ویژه حمیدرضا پهلوی(برادرکوچـک شـاه-درگذشت ۱۳۷۱ش )، و نــیـز شهریار شفیق- خواهر زاده ی شاه ، پسر اشرف پهلوی ، و داماد دکتر اقبال، مقتول درپاریس ۱۳۵۸ ش – با مرحوم دکتر منوچهر اقبال، اعلام موافقت کرده، به جشن وتقویم مذکور،خیرخواهانه انتقاد نمودند و در نگارش این اثر، و تحقیق در منابع موردنیاز دکتر اقبال در این پروژۀ مهم تاریـخــی، کمــال همکاری را مبذول داشتند ؛ چنانکه در جای جای این اثر خواهید دید. آن گونه که دکتر اقبال خود در مقدمه بیان می دارد، این اثر در حقیقت، شرح و یا تفصیل اثری کوچکتر ازخود او است؛ که در۱۳۳۱ ش، زمانی که دراروپا بوده ، عباس هویدا به او نامه ای فرستاده وخواستار آن می شود که در مورد تاریخچه دین زرتشت و چـکـیده ی مسائل آن، برای آلبرت اینشتین – که درآن زمان مشغول مطالعات دینشناسی گسترده ای بوده – رساله ای بنویسد؛ شادروان دکتر اقبال، آن رساله را نوشته و هویدا تمامی آن را به آلمانی ترجمه می کند و برای اینشتین ارسال می نماید. اینشتین با مطالعه ی دقیق این رساله، تحقیقات گسترده و باریک بینانه ی دکتر اقبال را پذیرفته و پس از آن، در رساله ی پایانی خود – که گویا “دی اِرکلِرونگ” یا “بیانیه” نام داشته – اسلام را از تمامی مذاهب جهان برتر دانسته ، ولی برعکس ، در مورد دین زرتشتی ها، اینشتین در اواسط این رساله چنین اظهار نظر میکند: ((من در دنیا، مذهبی به راستگویی و صداقت اسلام ؛ و برعکس، مذهبی به دروغ گویی و خود پسندی آیین زرتشت، سراغ ندارم!)) این مکاتبات گویا محرمانه بوده و نگارنده ی وبلاگ نیز نتوانستم به آنها دسترسی پیدا نمایم ؛ با این حال، به گونه ای فاش شده اند، و به گــــوش ” ابراهیم پور داود استاد “اوستا شناسی” ایران – درگذشت ۱۳۴۷ش- رسیده اند؛ که در پی آن، پور داوود، نامه ای سرشار از ناسزا و توهین خطاب به هویدا و اقبال نوشت. سپس، حمیدرضا پهلوی (که خود نیز گویا در این مکاتبات محرمانه اینشتین با رجال ایران،نقش مهم داشته) نامه ای تند و توأم با ارائـۀ اسناد تاریخی دیگر، به ابراهیم پورداود مینویسد؛ که این امر سبب تشدید مشاجره شد و پور داود از همگی آنها باعنوان “خائنان به ایران” یاد کرد و نامه ای تــنـد نیز خطاب به شاه ایران نوشت …… پورداود به این اکتفا نکرد وجمعی از زرتشتیان را با خود همراه ساخت و با تحریک برخی دانشجویان دانشگاه تهران، دکتر اقبال را مورد هــجمـۀ وسیـع تبلیغاتی قرار دادند، که به درگیری و آتش زدن اتومبیل دکــتــر اقبال در اسفند۱۳۳۹ ش انجامید. در این اثر، دکتر منوچهر اقبال با ارائه ی اسناد تاریخی، اثبات می کند که: ۱) زرتشت(یا: زردشت) وجود خارجی نداشته ، و پیامبری افسانه ای و ساختۀ اذهان خرافی مردم است ؛ و پادشاهان ایران باستان، علمای دربار خود را واداشته بودند تا درقبال شریعت درخشان حضرت ابراهیم(ع) وحضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع)،زرتشت،این شخص افسانه ای را به عنوان پیامبر ایرانی، در کتابها وآثار تاریخی خود ثبت کنند، تا مبادا امپراطوری ایران باستان، در قبال ادیان ابراهیمی رو به گسترش- به ویژه : دین یهود و مسیحیت – شوکت و عظمت خود را از دست بدهد و گرایش مردم به این ادیان، سبب ضعف حکومت آنها شود؛ چنانکه بالاخره دین اسلام، با ایشان چنان کرد. ازجمله دلایل روشنی که دکتراقبال برای اثبات آنکه زرتشت هیچ وجود نداشته، آورده،این است که گوید چـگـونه ممکــن است شخصیتی – به این بزرگی که زرتشتیان اورا پیامبر بزرگ سرزمین ایران معرفی کـرده انـد – نه تاریخ تولدش و نه تاریخ مرگش و نه مکان تبلیغ و اقامتش، ونه گذشتگان و بازماندگان او ازنسلش، هیچیک مشخص و آشکار نباشد؟ اختلاف در تاریخ زندگانی زرتشت خیالی ، از چند صد سال پیش از میلاد تا چند و چندین هزار سال پیش از آن است!! نیزاختلاف در ذکر مکان و محل زندگانی او از دورترین نقاط خاوری (شرقی) ایران تا دورترین نقاط باختری(غربی)این سرزمین،به اندازه ای است که هـیچ راهی برای تشخیص آن نیزنداریم!! گذشته از ایـنها، او چه پیامبری بوده که در تاریخ، هیچ اثر و نشان و یادی از خاندان پدری و یا مادری او،بلکه از نسل و بازماندگان او بر جا نمانده است؟!! آن هم با آن همه تاریخ نویسـانی که ادعا میکنند ایرانی ها داشته اند! آیا آن همه مورّخ نمی فهمیده اند که زمان و مکان ونسل و تباراین موجود خیالی(زرتشت) چه و کدام بوده اند؟!! ما در کتب تاریخی ایران و اروپا وعرب، تا کنون ندیده ایم که: شخصی معروف باشد وبیش از چند سال در تاریخ ولادت و درگذشت او؛ بیـش ازچند فرسنگ، درمورد محل و مکان زندگی و تبلیغات او ؛ و بیش از یک یا دو واسطه در بیان خاندان و نسب و پدران و نسل و بازماندگان او ، ما با ابهامی مواجه شده باشیم !! پس بیش از حد بودن این اختلافات درمورد زرتشت، ازمحکم ترین دلایل بردروغی،افسانه ای،ساختگی وخیالی بودن اوست! ۲) تمدن ایران پیش از اسلام از چندان سابقۀ مهمّی برخوردار نبوده وتمدن های بزرگ وپراهمّیتی، مثل مصر و روم وچین قرنها قبل از ایرانیان درخشش و گسترش چشمگیری داشته اند وآثار آنها امروزه خود بهترین گواه است؛ مثلاً اهرام مصر،عمری حدود دو برابـر تخت جمشید دارند وازنظرعظمت و پیچیدگی فنون مهندسی ومعماری ، بسیارمهم تر وعلمی تر از تخت جمشید و هربنای دیگر ایران باستان هستند؛ یا مثلاً دیوار بزرگ چین، تقریباً همدوره ی همان بنای تخت جمشید است؛ولی عظمت آن(۲۰۰۰کیلومتر!) به هیچ وجه،نه تنها با تخت جمشید، بلکه با هیچیک ازآثار ایران باستان قابل مقایسه وحتی تصورنیست! گذشته از اینها، مصریان در حدود ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد – یعنی بیش از ۶۰۰۰ سال قبل – کاغذ پاپیروس را اختراع کردند و آنها را گاه بصورت کتاب به هم دوخته یا چسبانده بودند؛ که باستان شناسان آثاری از آنها را یافته اند…(وشرح آن را در همین کتاب است…). پس از بیان این مسائل و نیز مسائل فراوان دیگر، دکتر اقبال نتیجه می گیرد که: ” تمدن نوظهور ایران باستان، در مقابل تمدن کهن و دیرینه ی مصر، به سان پشه ای در قبال یک فیل است!! ولی اهل مصر، هرگز مانند ما ایرانیان، به گنده گویی و غرور و دروغ پردازی نپرداخته اند !! و خدای را سپاس که زیباترین مردم جهان را در مصر قرار داد، وگرنه ما ایرانی ها بیش از اینها به پز و قیافه ی خودمان می بالیدیم و زنان ما بیش از اینها به آرایش و جلوه گری پرداخته و خود را فرشتگان روی زمین می پنداشتند!!…” ۳) ایران پیش ازاسلام، عاری از علم و دانش – به مفهوم واقعی آن – بوده و اگرهم دانشمندانی داشتــه، بسیار گمنام و ریزه خوارسفرۀ یونان و روم و مصر بوده اند؛ یا اینکه اصلاً دانشمند نبوده اند، بلکه موبد و روحانی زرتشتیان، نزد ایرانیان دانشمند محسوب شده و درمورد او بزرگ نمایی کرده اند! دکتر اقبال ثابت میکند که: زمانی که یونان دراوج درخششهای علمی خود بوده، کوروش و دیگر شاهان هخامنشی، نتوانستند یک دانشمند از ایران به دنیا عرضه کنند! و تنها ذهن مردم ایران را به شخصیت خرافی خود – پادشاهی نیمه خدایی!! – مشغول کرده، و خرافات وموهومات را به اسم دانش(!!) به نگارش درآورده وبین مردم بی سواد ایران شایع میکردند! دکتراقبال سپس ثابت کرده که عمدۀ دانشمندان نامدارایران،از دورۀ ورود اسلام به این سرزمین و ریشه کن شدن آیین خرافی وافسانه ای زرتشت، پا بعرصه گذاشته وایران را در میدان علم ودانش، سربلند ساخته اند. ۴) دکتر منوچهر اقبال دراین اثر ثابت می کند که منظور زرتشت ( این موجود افسانه ای ساخته شده توسط پادشاهان خودخواه ایران باستان!) ازعبارت وشعار فریبندۀ (( گفتار نیک – کردار نیک – پندار نیک!!)) ، فقط عمل کردن و اعتقاد داشتن به آیین زرتشتیان بوده؛ نه آن چیزی که مردم عوام، خیال کرده اند که این دستور کلی این دین است! اوبرای اثبات این گفتۀ خود، به مواضع متعددی از”اوستا” استناد کرده، که مردم عامی آنها را نخوانده اند، یا در آنها دقت ننموده اند! ۵) شادروان دکتراقبال دراین کتاب گرانقدر، ثابت کرده که کوروش هخامنشی (یا: کورش کبیر) یکی ازستمگرترین پادشاهان تاریخ بوده وابوالکلام آزاد (نویسندۀ هندی – درگذشت۱۹۵۸م) برای اینکه او را پادشاهی عادل و درستکارجلوه دهد، به سفسطه و مغالطه روی آورده و کوروش را ذوالقرنین ذکر شده در قرآن معرفی کرده است! آنگــاه، دکتراقبال تمامی گفته های ابوالکلام آزاد، در این رابطه، را رد کرده وثابت میکند که: ذوالقرنین همان اسکندر مقدونی است که به ایران حمله کرده است. و نیـز ثابت میکند که اسکندر انسانی درستکاربوده، ولی چون به ایران حمله کرده، زرتشتی ها از او چنین شخصیت منفی و نادرستی را برای ما ساخته اند! اوثابـت میکند که اسکندر به گسترش وتوسعۀ علم و دانش در ایران و هـمۀ جهانی که تحت سلطنت درخشـان وی بوده، پرداخته و هدف پاک و مقدس وی، زدودن خرافه پرستی از همه ی دنیا بوده؛ و اگر ایران پیش از اسلام، دانشمندی داشته، این از الطاف وخدمات فرهنگی اسکندر کبیر بوده است. اقبال، ستم پادشاهان هخامنشی را سبب حمله ی تدافعی اسکندر به ایران دانسته است؛ و از آن به عنوان درسی تاریخی برای زیاده طلبان یاد میکند و جالب اینکه ثابت میکند: کتابسوزی ایران، تنها یک شایعه و دروغ بزرگ تاریخی بوده، و اصلاً ایران این اندازه کتاب نداشته است! و آن کتابهای اندک را هم خود موبدها و زرتشتیان آتش زده اند تا مطالب خرافی و سبک آنها، مایۀ آبــروریـزی نزد یونانیان – در حملۀ اسکندر- و مسلمانان – در حملۀ اعراب به ایران- نباشد؛ وآنگاه زرتشتی ها ادعا کرده اند که : ما اهل دانش بوده ایم واسکندر و بعد از او عرب ها ، کتابهای ما را سوزانده، یا دزدیده اند و با خود برده اند!!! ۶) دکتر منوچهراقبال دراین کتاب، ثابت کرده که بیشتر قهرمانان و پادشاهان ایران باستان،جز مـوجودات افسانه ای وغیرواقعی و دروغینی که تنها در((کتاب سراندرپا دروغ شاهنامه!)) ومثل آن، ازآنها یاد شده، چیز دیگری نبوده اند؛ که از جملۀ آنها میـتوان به این افراد خیالی اشاره کرد: کیومرث! جمشید! فریدون! گشتاسپ! لُهراسپ! کیکاووس! رستم! سهراب! وشخصیت خیالی و منفی بافتۀ افراسیاب تورانی!! وگنده بافی هایی ازاین گونه، که مادرها گـاه برای خواباندن بچه داستان های سراپا دروغ آنهـا را تعریف میکنند وکـودک را ازهـمـان کودکی به” فرهنگ دروغ و دروغ بافی ایرانی!! ” خو میدهند! اینست که گاه، ما ایرانیـها را دروغگوترین مردم میدانند! ۷) شادروان دکتر اقبال با مدارکی ثابت می کند که انوشیروان (پادشاه ساسانی معروف) نیز مثل کوروش هخامنشی، از ستـمگران تاریخ بوده، و زرتشـتی ها به او لقب “عادل”(!!) دادند، چون حامی منافع ایشان بوده است! و ایوان مداین- به گفته ی خاقانی((آیینه ی عبرت))خوبی برای ما ایرانیان “خودبزرگ بین” شد… ولی آنرا هم از یاد ما بردند! اقبال دراین کتاب همچنین می گوید: سبب آنکه اغلب ما ایرانیها تاب وتحمل شنیدن صدای غیر خودمان را نداریم و جامعه ی ایران همـیشه در معرض درگیریها، آشوبها وکشمکشهای درونی خود میسوزد، این است که ایرانی ها نسل اندر نسـل، خودپسندی، خودخواهی وغرور احمقانۀ ملـی(!!) را از خسرو پرویز ساسانی یاد داشته وبـه کار می بندند؛ همان کسی که نامه ی پراز اندرز وآگاهی پیامبراسلام را، با همان خشم و ” یکدندگی ولجبازی ذاتی ایرانی”، از هم درید و با بی ادبی از آن انسان بزرگوار و مهـربان (پیامبر اسلام) یاد کرد و مشـتی خاک در پاسخ وی فرستاد! آیا این((فرهنگ ایرانی)) است؟! سپس نتیجه میـگیرد که: بی سبب نیست که ما امروز(سال۱۳۵۵ش) نیز شاهد هستیم که در پاسخ به مهربانی های پدران، مادران، معلمان و استادان دلسوز این جامعه، نسل نوجـوان ما نه تنها سپاسگزار نیست، بلکه انگشت ودست والـدیـن و آموزگاران خود را با تمام نیرو گاز می گـیرد!! این همان اخلاق و فرهـنگی است که از خسرو پرویز و دیگـر پادشاهـان ایـران باستان، تا به امروز، به یادگار مانده است!…. ۸) دکتر اقبال در این کتاب اظهار تأسف کرده از اینکه رسم خرافی و احمقانه و مخاطره آمیز ((چهارشنبه سوری)) هنوز در جامعه ی ایران امروز رواج دارد وسالانه چقدر تلفات وحوادث سوختگی وآتش سوزی، و چه اندازه خسارت و صدمات به اموال عمومی وخصوصی مردم، و چقدر اذیّت وآزار وایجاد ترس ودلهره درمحیط استراحت مردم و بیماران داخـل منازل و… از همین”رسم جاهلانه” ناشی شده و وارد می آید! (البته خدا بیامرزد دکتر منوچهراقبال را که در زمان نگارش این اثـر- ۱۳۵۵ش- بازهم رسم خرافی واحمقانه ی چهارشنبه سوری، کوتاهتر وقابل تحمل تر بود! اکنون سر از خاک درآرد و ببیند که رسم “چارشنبه سوری” تا چه اندازه احمقانه تر و مخاطره آمیزتر و پرهزیـنه تر و پرتلـفات تر ازآن سالها، در ایران ما رایج شده وچه انفجارهای مهیبی کوچه ودرودیـوارها را میلرزاند و چه اندازه باعث سکته و سقط جنین و… میشود!! و مسئولین مملکت نیز با عوامل اصلی توزیع این موادّ آتش زا، برخـورد جدّی نمی کنند!!). این هم یک میراث و مرده ریگ شوم دیگر ازآیین خرافی و وحشیانۀ زرتشت! ۹) شادروان دکترمنوچهراقبال، در این کتاب همچنین ثابت میکند که زبان پارسی (فارسی) یکی از بی نظم ترین زبانهای دنیا است و در مقایسه با زبان ضعیف و ناچیزی مثل ترکی، فارسی خیلی ضعیف تر و بی قاعده تر است. او دراین رابطه، خوانـنـدگـان را به کتابی از میر(امیر) علیشیر نوائی – نویسنده وشاعری که بـه فارسی وترکی می نوشته ومی سرود؛ درگـذشتۀ: ۹۰۶ ق – راهنمایی می کند، کــه نام آن هـست:((مُحاکـَمة ُاللـُّغتـَین)) (به معنی داوری وقضاوت بین دوزبان پارسی وترکی) که میرعلیشیر نوایی در این اثر، برهان های دندان شکنی ارائه می دهد وثابت می کند که زبان ترکی – با تمام ضعف هـا و کمبودهایی که دارد- از زبان پارسی بسـیار منظم تر و کارآ تر و قدرتمند تر و برتر است… این در مقایـسه با زبان ضعیفی چون ترکی بود؛پس چه رسـد به قدرتمند ترین ومنظم ترین زبان جهـان، کـه زبان عربی بـاشـد – با آن دستور زبان و گرامر دقـیق و وسیعی که دارد واین به شـیوایی(فصاحت)و رسایی(بلاغت) ونیز به دلنشینی(ملاحت) زبان عربی کمک کرده که زبان پارسی از آن محروم بوده است.نیز دکتر اقبال ثابت می کنـد که اگر زبان عربی به سرزمین ایران وارد نمی شد، امروزما با نسل نوجوان ایران مشکل داشتیم،چون زبان فارسی کهن آنقدرخشن و درشت و نامطبوع است که شباهت به زبانـهای ناهمواری چون سانسکریت، هندی، چیـنی، ژاپنی وکـره ای داشته است و به این سبب مردم آن کشورها با کودکان ونوجوانان قرن اخیـرخودشان، در آموزش این زبانها مشکلات فراوانی دارنـد؛ امـا زبان وادبیات عرب درکشورهای عربی روز به روز دلنشین تر و جذاب تراز پیش، جلوه گر می شود! و به همین سبب بـوده که مردم ایران پس از ورود دین اسلام، نه تنها آیین خرافی و موهوم زرتشتی را وانهادنـد؛ بلکه به میل خود، لغات و واژه های عـربی را درگفتگوهای روزانه ی خود بـکار برده وآن قدر از کلمات عربی استفاده کردنـد که امروزه حدود ۷۰% از لغـات زبان فارسی ما عربی هستند و هرچـه فرهنگستان زبان فارسی تلاش میـکـند که واژه های معادل و همگنی برای این ۷۰% لغات عربی دخیـل در فارسی، پیدا و عرضه کند، جامعه ی ما خود بخود این واژه های گوشخراش وغـیـر معقول و نامأنوس و چندش آور فرهنگستان را پس می زند و آنها را – جز اندکی از آن همه!! – نمی پذیرد.او این مسئله را به سبب این میداند که یکی ازضعفهای زبان پارسی نداشتن صیغه وساختار و نظام اشتقاقی بس وسیعی است که درعربی وجود دارد (مثلاً عرب برای اصطلاح خارجی شارژ، بـدون هیچ مشکلی، ازمصدر باب تفعیل، یعنی از واژه ی جدید ” تشبیع” استفاده کرد و سریع در تمام کشورهای عربی شایع و رایج شد؛ ولی ما پس از سالها که خواستـیـم مصدری مثل ” پر کردن!” را جای شارژ بکار بریم نسل کودک ونوجوان ما هم نپذیرفتند! وباز می شنویم که می گویند: شارژ…). نیز دکتراقبال می افزاید: فرهنگستان زبان فارسی مذبوحانه تلاش می کند کـه با یـک یا دو پسوند و پیشوند، معادلی برای کلمات خارجی بیابد؛ اما چون پسوندها و پیشوندها جزوی از اسکلت اصلی زبان نیستند، مانند عمل جراحی قلب پیوندی و… پس میـزنـند ودر ذهـن مردم جوش نمیخورند! (مـثلاً در چند سال اخیر مرتب رادیو وتلویزیون لفظ نخراشیده ی “بالگرد” را بجای”هلیکوپتر” به کار برد؛ اما حتی من که یک آموزگار زرتشتی بـودم، تلـفظ این واژه ی بـیـمزه را بسیارسخت تر از لفظ هلیکوپتر احساس می کردم و همیشه همان هلیکوپتر به زبانم جاری می شد!!). وبالاخره دکتراقبال ثابت می کند که ایران اگـر در عرصه ی ادبیات پیشرفتی کـرده، تنها پس از ورود اسلام و ادبیات عرب به این سرزمین بوده است. امروز ما ایرانیان چه کسی را”استاد سخن” میدانیم؟! سعدی شیرازی را که در بوستان و گلستان و در دیگر آثارش تا توانسته از لغات و عبارات واصطلاحات شیرین وفصیح وبلـیغ عربی استفاده نموده است. و گوید: اگر ما راست میگفتیم، می توانستیم کلیله و دمنۀ اصلی را- کـه هیچ ایرانی آن را نمی فهمد!! – به جای کلیله ودمنۀ آمیخته با عبارات عربی به خوانندگان ایرانی عرضه کنیم. وخوب شد چنین نکردیم، وگرنه کلیله و دمنه هم به همراه زبان های مرده ودرهم ریخته و ” کپک زده ی” پهلوی و اوستایی، راهـی زباله دان تاریخ شده بود !! همان گونه که خط والفبای زیبای عربی جانشین آن خط والفباهای کج و معوج و درهم ریخته شد! ۱۰) دکتر اقبال در این اثر گرانبها اثبات کرده کـه: آیـین اسلام، دین و آیین مورد علاقه مردم ایران بوده و به میل خود آنرا انتخاب کرده اند؛ وگرنه به مرور زمان وگذشت چند نسل – بلکه با گذشت یک نسل – دوباره مردم ایران به دین وآییـن زرتشتی خود، باز میـگشتند؛ این چیزی اسـت که جامعه شناسان اثبات کرده اند، که هر ایده ی تحمیلی، یک دوره ی تاریخی مـحدودی دارد و با گذشت زمانی اندک، کمرنگ وبازهم کمرنگ تر و سست تر شده، تا بالاخره محو و نابود میشود؛چنانکه دین وآیین خرافی زرتشت که نوعی تحمیل ایده و عقیده ی پادشاهان قدیـم ایران بود، چندین بار کمرنگ و بالاخره نابـود و از صفحه ی تاریخ ایران پاک شد… دکتر اقبال، ازباب نمونه، توجه خوانندگان را به آمار روزافزون شرکت مردم ایران وبویژه نسل خردسال و نوجوان و جوان این سرزمین بـه شـرکـت در مراسم عزاداری امام حسین و امیر مؤمنان علی، جلب می کند. اومیگوید که حتی اگر به مرقـد امامزاده هایـی کوچک تراز حضرت عبدالعظیم- بی طرفانـه – نگاه اندازیم برای ما مثل روز روشن است که آمارزائران این امامزاده ها – ازمیان نوجوانان وجوانان و حتی خردسالان ایرانی- چندیـن برابر آن دسته افرادی است که خود را زحمت می دهند تا به تماشای ستون های سنگی و مرده و بـی روح تخت جمشید بروند!!چه رسد به زیارتگاههای پرشکـوهی مانند نجف،کربلا،کاظمین ومشهد که کثرت زوّار ایرانی آنها،این زمان(۱۳۵۵ خورشیدی) واقعاً هوش را از سر هر بیننده و شنونده بی طرفی می ربـاید! و دیگر چه رسد به کعبه مقدسه ومکه و مدینه واماکـن زیارتی این دو شهر، که سیل جمعیت از سراسر گیتی به سوی آن سرازیر می گردد! آیا میتوان ایـن عظمت و شهرت جهانی را نادیده انگاشت وبه ستونهای سنگی مرده وپوسیده ی تخت جمشید و امثال آن دل خوش نمود، که تنها عده ای از باستان شناسان و توریست ها وافراد بیـکاری برای تفریح به تماشای آنها میـرونــد؟!! و باز می پرسد: آیا می توان احتمال داد که مردم این آب و خـاک (ایران) از سر زور، اسلام را بـه جان و دل خویش پذیرفته اند – چنانکه پیروان آیین پوسـیده ی زرتشت خیالی، پنداشته اند؟!! اگر چنین می بود، می بایست آمار استقـبال و تجمع و شور و شعف مردمان ایران زمین، به سوی بناهای کهن و آتشکده های باستانی ایـن سرزمین، بیش از آمار زیارتگاه های اسلامی داخل وخارج باشـد؛ حال آنکه برعکس است! نکته ی بسیار جالبی که دکتر منوچهراقبال در انتهای این بخش از کتاب، به آن اشـاره میکند این است که ثابت میکند زرتشتی ها نیز مانند بهـایی ها، جمعیت انـدک و محدود خود را گاه چند ویا چندین برابر، وگاهـی چند صد یا چند هزار برابر آنچه هست، وانمود و شایع کـرده تا توجه مسئولان وجوانان خام را به خودشان جلب کنـند وجمعیت واقعی زرتشتیـهای ایران وهند و پاکستان،همانند بهایی ها، بیش از چند هزار نفر نیست! و در حال انـقـراض هستند! دکتراقبال جریان نامه ی اواخرسال۱۳۵۴ش به شاه را بازگو میـنماید، که درآن نـامۀ سرّی او از شاه ایران خواهـش می کـند که: مبادا با رسمی کردن تاریـخ ایرانی کهـن، دوباره یک بهانه ای بدست این اقـلـّیت شورشگر سرکش (زرتشتیـها) بدهد که سبب بهم ریختن اوضاع ایران کنونی نیز بشوند…سپس تقاضای اعدام برخی ازسران جنبش زرتشتی نوین را از او نموده؛ که شاه نیز در پاسخ به دکتر اقبال، از عوامل این جریان اظهارنفرت وبیزاری کرده و تأکید نموده که دین رسمی ایران تنها اسلام است و بس؛ ووعده داده که اگرگناهکاری آن افراد ثابـت شـود، بیدرنگ اعدام خواهند شـد. اما شـادروان احمد تفضلی بازگـو می کـند کـه گرچه شاه در سال ۱۳۵۵ ش پس از خواندن کتاب”سه هزارسال دروغ” دکترمنوچهراقبال – که چاپ آن را بـه مصلحت ایران نـدیـد – از رسمی کردن تاریخ شاهنشاهی(دراسفند ۵۴) پشیمان شد و در نامه ای خطاب به دکتراقبال اذعان کرد که اکثرمطالب کتاب او را صحیح میـداند و وعده داد که تاریخ شاهنشاهی ایران باستان را از رسمیت ساقط کند، اما ازعواقب این تصمیم هراس داشت؛تا اینکه پس ازفوت دکتر اقبال (در۱۳۵۶)،درتابستان ۱۳۵۷ش بااصراروخواهش محرمانۀ حمیدرضا پهلوی شاه در شهریور۱۳۵۷ تقویم مذکور را رسماً ساقط اعلام نمود؛ که دیگر دیر شده بود…… ۱۱) بررسی های بی سابقه ی دکتر منوچهر اقبال، دراین کتاب، پیرامون((اوستا و زمان جعل و نگارش آن از سـوی پادشاهان ایران باستان، به عنوان کتاب آسمانی هـمان پیامبر خیالی افسانه ای(زرتشت)-))، ازحسّاسترین وجنجال برانگیزترین بخشـهـای کتاب است. این بخش ازکتاب دکتر اقبال،آبروی دیانت و آیین پوشالی زرتشتی را پاک بزمین میریزد! او ثابت میکند که اوستا چند بار دستکاری و کم و زیاد هم شده، تا درهردوره ای،موبـَدان بتوانند مردم را طبق نوشته های مـوجود در آن در راستای خواست شاهان، بفریبند! وی ” یَشت ها ” (یا: نیایش های) اوستا را تماماً حاکی از هـمان افسانه های حماسی وخرافی وخیالی و پهلوانی ایران باستان می دانـد. او سؤال میکند که اگرواقعاً زرتشت و اوستایی وجود داشت، چرا مورّخان پـُـراطلاع دنیای غرب، تنها پس از۱۵۹۰میلادی در مورد او وکتاب آسمانیش شروع به تحقیق کرده اند؟! او اشکالات بی شـماری بر مطالب خرافی و غیر معقول وغیر انسانی “اوستا” وارد کرده است؛ از باب نمونه: ثـَـنـَویّت(دوگانه دانستن مبدأ آفرینش جهان= خدای خیر وخدای شر) درسراسراوستا وکتابهای دینی دیگرشان،مثل “دینکرت”(= دینکرد = کـردارهای دینی!!) به چشم می خورد – که آدرس همگی را احمد تفضلی درپاورقیها آورده است؛ از جمله، درمورد آفرینش بدیـهـا توسط خود اهریمن!!(اوستا، ج۱-ص۱۳۸-ش۸؛و ص ۱۷۶- ش۱۵؛ و ج۲- ص۶۵۹ تا ۶۶۴)؛ و در بسیاری از جاهای اوستا ، شاهد شرک وبلکه “چندگانه پرستی” زرتشتی ها هستیم! تبلیغ مادّۀ مخدّر “هَوم” بـرای ایجاد توهّم در مغز و اعصاب زرتشتیها!!(ج۱- ص۱۴۰تا ۱۴۸ اوستا)؛ اسامی شاهان افسانه ای و نیز قهرمانان خیالی ایران باستان دراوستا؛ قصه وافسانه پردازی، آن هم افسانه هایی که فقط کودکان آنها را باور کنند، در سراسر اوستا؛ جسد مرده باید غذای پرندگان وحشی شـود و مجازات۵۰۰تا۱۰۰۰ضربه شلاق برای هر کس که مرده را زیر خاک دفن کند!! (اوستا، ج۲-ص۶۸۴-شماره۳۶تا۳۹)؛زن به عنوان کالامبادله میشود(اوستا،ج۲ص۶۹۸-ش۴۴) سزای زنی که بچۀ مرده زاید!(ج۲ص۷۱۳ -ش۴۵ – تا: ص۷۱۶-ش۶)؛ موبدها پول به دکتر نمیدهند و فقط دعا می خوانند!!(اوستا، ج۲-ص۷۳۶-ش۴۱)؛ شستن با ادرار!!(ج- ۲- ص۷۴۷- ش۱۲و۱۳؛ و: ص۸۶۸ -ش ۲۱ و۲۲)؛ قتل کسی که مرداری را درآتش میـسوزاند، برای احترام آتش!!(ج۲ص۷۶۲ ش۷۳ تا ۷۶)؛ کـُشـتـن ده هـزار مورچه ی بیگناه، دستور دینی اوستا!!(ج۲-ص۸۱۸)؛ و نیز دیگر قربانیهای بی حساب و بیرحمانه که حتی دردین یهود نیز سابقه نداشته است! و مطالب جالب فراوان دیگری که خواهـیـد خواند… دکتر اقبال هم چنین ثابت کـرده که زرتشتیان واقعاً “آتش پرست”هستند ودروغ می گویند که ادعا می کنند ما آتش را مقدس می دانیم و نمی پرستیم!! بلکه ثابت می کند که آنها علاوه برآتـش، ستارگان را نیزمورد پرستش خود قرارمیدهند(با استناد به اوستا). ۱۲) دکتر اقبال در این بخش از کتاب خود، به بررسی برخی دیگر از معروف ترین کتابـهـای دینی زرتشتیان نیز پرداخته است. جهت نمونه، او کتاب “دینکرت”(یا: دینکرد؛ به معنی کـردار دینی) را – که معتبرترین کتاب، نزد زرتشتیان درارتباط با اصول،احکام،قواعد،آداب ورسوم، روایات وتاریـخ دینی وادبیات زرتشتی می باشد و از کهنترین متون به زبان پهلوی است- مورد نقد و بررسی قرار میدهد. دکتراقبال ثابت کرده که “دینکرت”(دینکرد) نیز همانند خود “اوستا” چندین بار بازنویسی شده و در هر زمان، جهت فریب دادن مردم آن دوره ، چیزی درآن اضافه کرده، یا ازآن حذف نموده اند، و نسخۀ قبلی را سوزانده و از بین برده اند – چنانکه دوست فقید ما احمد تفضلی هـم در پاورقی، این گفتار دکتر اقبال را تأیید نموده است – که ازجمله چیزهایی که درآن افزوده شده، مطالبی ریاضی وطبیعی وحِکمی ومنطقی از کتابهای یونانیان اسـت، که اصلاً در تاریخ علم ایران، سابـقه ای نداشته اند وبسیار شبیه به گفته های یونانیان هستند وناگاه درنسخه های آخری دینکرت(دینکرد) سبز شده و نوشته شده اند!! که هر خواننده ی تیزبینی به راحتی میفهمد که این یک سرقت علمی بزرگ ولی زیرکانه وموذیانه توسط موبدان بوده است! و این گواهی دیگر است بر بزرگواری اسکندر مقدونی در حق مردم نا آگاه ایران آن زمان، که موبدهای بیسواد ایشان را با دانشهای ریاضی و طبیعی – تا اندازه ای- آشنا ساخت و موجب شد تا اندکی از دریای خروشان علوم یونان بچشند؛ و کمتر به خرافه پرستی و خیال بافی بپردازند! ۱۳) دکتر اقبال در این اثر، به شدت کتاب دینی دینکرت(دینکرد) را مورد انتقاد قرار داده و در زوایای آن اسرار یا ((رازهای مگو))یی را پیدا کرده که مایه ی ننگ آیین زرتشتی است! از آن جمله: تجسّم خدا و اندام داشتن او!!(دینکرد،ج۳ -دفتر نخست، ترجمه فریدون فضیلت،ص۱۰۲- که البته این آدرسهای جدید ازاحمد تفضلی هستند)؛خُویدُودَه(ازدواج درون هر خـانـواده: پسر با مادر! برادر با خواهر! پدر با دختر! و دیگر محارم…)که زرتشتی ها درقدیم آن را آشکارا عَمَلی می ساختند و اکنون به جز کسانی چون احمد تفضیلی و دکتر اقبال و موبَدها، کسی از زرتشتیهای عامّی نمیداند که این حکم زشت دراین کتاب صریحاً آمده وحتی ازآن دفاع شده وحتی مثال هم زده شده که…!!- دینکرد، همان جلد، ص۱۴۳تا۱۵۲- و در جلد۵، تـرجمـه ی دوست فقیدم تفضلی،ص۶۰تا۶۲، مخالفان این حکم را شدیداً نکوهش هم کرده اند!!؛ خودبینی وخودخواهی و نژاد پرستی زرتشتیان(دینکرد، کتاب سوم، دفتر دوم، ترجمه فریدون فضیلت، ص۱۰۳و۱۰۴؛ نـیـز:ج۵/ ص۳۶- فصل۴)؛ ثنویّت(دوگانه باوری) و ایراد گرفتن از ادیانی که دعوت به یکتاپرستی میکنند!!(کتاب۳-دفتر ۲- ص۱۳۶تا۱۴۵)؛ سزای مرگ درسرپیچی از پادشاهان!(همان، ص۲۱۴ ؛ و۲۴۵،ش۴)؛ وازهمه زشت تر- مثل ازدواج با مادر و دیگر محارم، که گذشت…- توهین بزرگ به پیروان ادیان دیگر، و ((اهریمنی)) لقب دادن به جناب ابراهیم بزرگوار(ع) و جناب موسی(ع) و نیز جناب عیسی(ع) و… که خشـم هر خواننده ای را بر می انگـیزد!! گذشته از عرق شرم!!…. (همان،ص: قب- ش۲۲۷؛وج۵/ص۳۶-ش۳) اکنـون، ای خواننده دانستی که چرا یا دکتر اقبال مرتد ازدین زرتشتی شد وچرا دوست من احمد تفضلی بخاطر تحقیق وآماده سازی کتاب شادروان دکتراقبال، به قتل رسید؟! خود بفهم!
    http://zartosht3000.persianblog.ir/pages/1/

Leave a comment

hidden

Some HTML allowed:
<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Trackback this post  |  Subscribe to the comments via RSS Feed


تازه ها :

پیوندها

بایگانی‌ها